PSİKODRAMANIN “KARŞILAŞMA, EŞLEME, GERÇEKLİK VE ARTI GERÇEKLİK” TEMEL KAVRAMLARI İLE KÜÇÜK PRENS KİTABININ İNCELENMESİ

Yıl 2019, Cilt: 27 Sayı: 1, 28 - 43, 30.04.2019

Ece İbanoglu , Seda Çetin Gökçe Soydal Darıcı Burcu Kuloğlu Gülhan Çobanoğlu

Öz

Küçük prens
kitabı, Psikodrama yönteminin incelenebilecek sembolik ögeler barındıran
alegorik çocuk romanı türünde bir kitap olması ve protagonist çalışmasına uygun
bir hikâye örüntüsü içermesi sebebiyle seçilmiştir. Kitap, “karşılaşma, eşleme,
gerçeklik ve artı-gerçeklik,” ögeleri açısından incelenmiştir. Araştırmada
nitel araştırma kapsamında betimsel veri analizi kullanılmış, veriler kitap
incelemesi tarama modeli ile elde edilmiş ve tematik çerçeveye uygun olarak
yorumlanmıştır. Küçük prens kitabının
sahne olarak kabul edildiği bu çalışmada, araştırmayı yapan yazar grubun ortak
düşüncesi(GOD), grup yöneticisi olarak kabul edilmiştir. Pilot ise grup
halkasında ısınan birey, diğer bir deyişle, o oturumun protagonisti yerine
kullanılmıştır. Sahne; pilotun altı yaşından getirdiği, yetişkinlere dair bir
yaşantı paylaşımıyla başlar ve protagonistin grup halkasındaki bir üyeyi, altı
yaşındaki hali olarak eşlemesiyle devam eder. Küçük prens artık sahnededir.
Protagonistin yaptığı eşleme ile, gezegenlere yolculuk başlar. Her gezegen
protagonist için ayrı birer karşılaşmalardır. Pilot bu karşılaşmalardaki
farkındalıkları kazandıktan sonra küçük prens ile vedalaşır ve grup halkasına
oturur. Son bölümlerde ise sahnelemiş olduğu oyunla ilgili paylaşımlarını yansıtan
metinler yer almaktadır. Çalışmada
gözlemlenen ve yorumlanan veriler yazarın metinde aktardığı ile sınırlıdır.
Ayrıca çalışmanın nitel araştırma yöntemiyle gerçekleştirilmesi sebebiyle grup
üyelerinin yorum ve incelemesi, rol kuramı temelli ve dört ana tema üzerinden
sınırlandırılmıştır. Bu
kapsamda çalışmamız, edebi kitap üzerinde psikodrama çalışmasının betimsel
analiz kullanılarak yapılan ilk çalışma olma özelliği taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Psikodrama, Küçük prens, Artı gerçeklik, Karşılaşma, Eşleme

Book Review of the Little Prince with the Key Concepts of Psychodrama; Encounter, Doubling, Reality and Surplus Reality.

Öz

In this study, The Little Prince, a famous allegorical
children's novel by Antoine de Saint-Exupéry, was examined with the concepts of
Psychodrama since it contains symbolic elements and has a story pattern
suitable for working with the protagonist. The book was examined in terms of
"encounter, doubling, reality and surplus-reality". Descriptive data
analysis was used in the qualitative research and the data was obtained through
scanning the book reviews and interpreted in accordance with the thematic
framework. The book of The Little Prince is considered as the
stage while the common idea of the author group in this research (CIA) is
regarded as the director. The pilot substitutes the protagonist of the session,
in other words, the warming up individual in the group circle. The stage begins
with pilot sharing an experience about adult life which he had at the age of six.
Then the protagonist doubling a member of the circle with his six-year-old
being. There The Little Prince is! The journey to planets starts with the
doubling made by the protagonist. Every planet happens to be a different
encounter for the protagonist. Having been gained awareness from each encounter, the pilot leaves The Little Prince and takes
place in the group circle. Finally, last few chapters reflect his/her inner
process sharing during his performance. The data observed and interpreted in the study are
limited to what the author quotes in the text. Furthermore, the review and
interpretations of the group members bounded by perspective of Role theory and
four main themes, since the study uses qualitative research method. To our knowledge, this is the first
example of the study of descriptive analysis method of psychodrama on a
literary book.

Anahtar Kelimeler

Psychodrama, The Little Prince, Surplus reality, Encounter, Doubling

Kaynakça

• Altınay, D. (2015). Psikodrama grup terapisi el kitabı. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Baim, C., Burmeister, J. ve Maciel, M. (Ed.). (2013). Moreno’nun temel kavramları. İ. Doğaner (Çev.Ed.), Psikodrama kuram ve uygulamadaki gelişmeler. (s. 287). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Bembenutty, H. (2007). The last word: An interview with Frank Pajares: God, the Devil,William James, the Little Prince and self-efficacy. Journal of Advanced Academics,18(4), 660-677.
• Beyreli, L. ve Ak Başoğlu, D. (2017). Küçük Prens’in hedef kitlesi: Çocuklar mı? Yetişkinler mi?. Synergies Turquie, 10, 107-121.
• Blanter, A. (1993). Psikodrama ile iletişim dünyamıza adımlar:Acting in. ( G. Akçay ve ark., Çev.) Ankara: Grup Psikoterapileri Derneği Yayını.
• Blanter, A.&Blanter, A. (1988). Foundations of psychodrama: History, theory & practice. (3rd Ed.) New York: Springer.
• Blatner, A. (2002). Psikodramanın temelleri. (G. Şen, Çev.) İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Combs, G. and Freedman, J. (1990). Symbol, story, and ceremony: Using metaphor in individual and family therapy. New York: W.W. Norton & Co.
• Cowles, J. (1997). Lessons from “The Little Prince” therapeutic relationships with children. Professional School Counseling, 1(1), 57-60.
• Direk, N. (2011). Küçük prens üzerine düşünmek. İstanbul: Pan Yayıncılık.
• Djuric, Z., Veljkovic, J., Tomic, M. (2016). Önsöz. E. Çakıcı (Çev.Ed.), Psikodrama: Yeni başlayanlar için bir rehber. (s.9). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Doğan, S. (2016). Küçük Prens kitabının yorumbilimsel ve eğitim sosyolojisi açısındanincelenmesi. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11(9), 305-324.
• Doğan, B. ve Gülüşen, A. (2011). Türkçe ders kitaplarındaki (6-8) metinlerin değerler bakımından incelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 1 (2), 75 – 81.
• Dökmen, Ü. (1995). Sosyometri ve psikodrama. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Figusch, Z. (2011). Bireysel psikodramadan büyük gruplarla sosyo-psikodramaya, (B. Armağan, Çev.) İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Gürbüz, S., & Şahin, F. (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe-Yöntem-Analiz [Research Methods in Social Sciences Philosophy-Method-Analysis] (3rd ed.). Ankara, Turkey: Seçkin.
• Gökler, B. ve Danışman Gökler, I. (2011). Çocuk ve ergenlerle grup psikoterapisi ve psikodrama. Dr. Abdülkadir Özbek Psikodrama Enstitüsü Dergisi, 3, 7-22.
• Hackney, H. ve Cornier, S. (2008). Psikolojik danışma ilke ve teknikleri: Psikolojik yardım süreci el kitabı. (T. Ergene ve S. Aydemir Sevim, Çev.) Ankara: Mentis Yayıncılık.
• Holmes, P., Karp, M. ve Watson, M. (2013). Moreno’dan bu yana psikodrama – Teori ve Uygulamada yenilikler. (N. Uçtum Muhtar, Çev.Ed). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Jung, M. (2007). Saint-Exupery ile keşif gezisi üzerine, içimizdeki Küçük Prens. (Ç.C. Dikmen, Çev.) Ankara: Yurt Kitap-Yayın.
• Karaırmak, Ö. (2015). Çocukla psikolojik danışmada metaforik süreç. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(43), 115-127.
• Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Karataş, Z. (2017). Sosyal bilim araştırmalarında paradigma değişimi: Nitel yaklaşımın yükselişi. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 68-86.
• Karp, M. (1988). Psychodrama in Britain: Prophecy and legacy. Group Psychotherapy, Psychodrama & Sociometry, 41, 45-50.
• Karp, M., Holmes, P. ve Tauvon, K. B. (Ed.). (2013). Psikodrama rehberi. (N. Kalkan Oğuzhanoğlu ,Çev.Ed.) Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kellecioğlu, D. (2010). Une etude des elem ents et fonctıons de la communication linguistique dans le petit prince D’Antoine De Saint-Exypery. (Yüksek lisans tezi, Galatasaray Üniversitesi, İstanbul). Erişim adresi: https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Kellermann, P.F. (2013). Psikodramaya derinlemesine bakış (B. Gökler, I. Gökler Danışman ve A. Maili Aktaş, Çev.Ed.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Leutz, G.A. (1974). Psychodrama, theorie ve praxis. Berlin: Springer.
• Moreno, J. L. (1946/ 1980). Psychodrama. ( 6th Ed.) Newyork: Beacon House.
• Moreno, J. L. (1993). Who shall survive? (St.Ed.) Roanoke, VA: American Society of Group Psychotherapy and Psychodrama, Royal Publishing Co.
• Moreno, J.L. and Moreno, Z.T. (1969). Psychodrama. Volume 3: Action Therapy & Principles of Practice. New York: Beacon House.
• Moreno, Z. T., Blomkvist, L. D., & Rützel, T. (2013). Psikodrama artı gerçeklik ve iyileştirme sanatı.
• Oğuzhanoğlu Kalkan, N. (Ed.) (2016). Psikodrama terimleri sözlüğü. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Özbek, A. ve Leutz, G.A. (2003). Psikodrama grup psikoterapisinde sahnesel etkileşim (Göz. geç. 2. bs.). Ankara: Abdülkadir Özbek Psikodrama Enstitüsü Yayınları No:1.
• Özer Danış, G. (2011). Meme kanseri olan kadınlarda travma sonrası büyüme: Psikodramatik bir yaklaşım. (Yayımlanmamış Psikodrama Yeterlik Tezi). Dr. Abdülkadir Özbek Psikodrama Enstitüsü, Ankara.
• Özer Danış, G. ve Üneri, Ö. Ş. (2017). Psikodramanın az bilinen yüzü: Monodrama. Klinik Psikiyatri, 20, 238-242.
• Ravoux, J. P. (2008). Varoluşun anlamı. (A. Yılmaz, Çev.) İstanbul: Dharma Yayınları.
• Saint Euxpery, A. (1943). Küçük prens. (C. Süreya ve T. Uyar, Çev.) İstanbul: Can SanatYayınları.
• Shechtman, Z. ve Michal B. D. (1999). Individual and group psychotherapy of childhood aggression: A comparison of outcomes and processes. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 3(4), 263-274.
• Shakespeare W. (2013).Nasıl Hoşunuza Giderse. (Ö. Nutku, Çev.). 3. Bölüm 7. Trajedya.Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Subaşı, H. (2016). Psikodrama ve kadim bilgelik. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Şendil, T.G. (2010). Psikodramanın kısa tanıtımı. Dr. Abdülkadir Özbek Psikodrama Enstitüsü Dergisi, 2, 7-15.
• Şirin, M. H. (2007). Çocuk edebiyatına eleştirel bir bakış - Çocuk edebiyatı nedir ne değildir?. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Türk Dil Kurumu (2018, 7 Kasım). Erişim adresi: http://www.tdk.gov.tr/
• Yalom, İ.D. (2018). Grup psikoterapisinin teori ve pratiği Çev. A. Tangör ve O. Karaçam, İstanbul: Pegasus Kitabevi.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016).Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Varma, G.S., Karadağ, V., Oğuzhanoğlu, N. K. ve Özdel, O. (2017). Depresyon tedavisinde grup psikoterapisi ve psikodramanın yeri. Klinik Psikiyatri, 20, 308-317.
• Williams, A. (1989). The passionate technique: Stategic psychodrama with individuals, families and groups. London: Routledge.
• Wolcott, H. F. (1994). Transforming qualitative data: Description, analysis, and interpretation..Thousand Oaks, CA: Sage.
• Zeytinoğlu, S. (1992). Küçük prens üzerine bir derleme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(12).