Nurettin Topçu’nun “Taşralı” Adlı Eserinde Dini Otorite ve Din Adamı

Yıl 2017, Cilt: 9 Sayı: 2, 309 - 324, 20.12.2017

Dursun Şahin

Öz

Sosyolojik bir bakış açısıyla değerlendirildiğinde dini otorite sahibi olarak

değerlendirilen kişilerin, bilgi verme, sorunlara çözüm bulma, insanların ruhsal ve

bedensel sıkıntılarını giderme gibi işlevleriyle vurgulandıkları görülmektedir.

Din eğitiminin her şeyden önce kalp eğitimi olduğunu belirten Nurettin Topçu, “Din

Adamlığı” diye bir mesleğin olamayacağı düşüncesindedir. “Din Adamı” diye ayrı bir

sosyal sınıf meydana getirmenin, dinin bir dünya zanaatı haline gelmesine yol açtığını

ifade eder. Topçu, bu konudaki fikirlerini birçok eserinde dile getirmiştir.

“Taşralı” adlı eserde 1950’li yıllar Anadolu’sunu anlatan hikâyeleri bir araya

getirilmiş olan Topçu, bu metinlerde dinin bir otorite aracı olarak kullanılışına dair

çarpıcı örnekler sunmaktadır.

Bu çalışmada, yazarın “Taşralı” adlı eserinde yer alan hikâyelerinde kimi zaman ana

karakter kimi zaman da yardımcı kahraman olarak yer verdiği “din adamı” tiplerinden

yola çıkarak, dinin bir otorite aracı olarak nasıl kullanılabileceği, yazarın diğer

eserlerinde yer verdiği görüşleri doğrultusunda değerlendirmeye çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Nurettin Topçu, Taşralı, din adamı, din, otorite.

The Religious Authority and The Muslim Clergy in The Book "Taşralı” Written by Nurettin Topçu

Öz

When evaluated from a sociological point of view, it is seen that the people who are

considered to have the religious authority are emphasized by their functions such as

giving information, finding solutions to problems, and solving mental and physical

problems of people.

Nurettin Topçu, who stated that religious education is to train the heart in the first

place, believed that being a member of the Muslim clergy cannot be regarded as a

profession. He said that creating a new social class called "Muslim clergy" causes

people to consider religion as a craft. Topçu mentioned his ideas on this matter in most

of his works.

Topçu’s stories which tell about Anatolia in the 1950s were compiled in the book

“Taşralı”, and through these literary texts he presented some striking examples of

using religion as a means of authority.

In this study, how religion can be used as a means of authority will be evaluated by

analysing the protagonists and supporting characters which portray the Muslim clergy

in Topçu’s stories compiled in “Taşralı”, in line with the author’s views which he

stated in his other works.

Anahtar Kelimeler

Nurettin Topçu, provincial, clergy, religion, authority.

Kaynakça

• BECKFORD, James A. (Çev.:Nuri TINAZ) (1994), 1945-1989 Yılları Arasında Din Sosyolojisi, D.E.Ü İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı VIII, s. 473-502.
• GÜNDÜZ, Şinasi (2017), Otoritenin Teolojik Meşruiyeti: Kutsal Bir Fenomen Olarak Otorite, Milel ve Nihal, 14 (1), 8-23.
• İNAN, Ahmet (2001), Din İstismarı ve Din İstismarının İstismarı, Dicle Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 1, 163-174.
• KOÇAR, Musa (2004), Dini Otorite Bağlamında Gazzâli'de İmamet ve Siyasal Egemenlik Sorunu, Dini Araştırmalar, Cilt: 6, Sayı: 18, s. 173-182.
• MACİT, Nâdim (2003), Bilginin İmkânı Bağlamında “Dinî Otorite”, Gazi Üniversitesi Çorum İlahiyat Fakültesi Dergisi, C. 2, Sayı 4, s. 1-16.
• MENEKŞE, Ömer (2005), Türk Sinemasında Din ve Din Adamı İmajı, II. Uluslararası Dini Yayınlar Kongresi Bildirileri, 05-07 Kasım 2004, s. 45-66.
• MERT, Necati (2006), Nurettin Topçu ve “Taşralı”, Hece Aylık Edebiyat Dergisi, Sayı 109, s. 90, 91.
• ÖZTÜRK, Mustafa (2016), Geçmişten Günümüze Din İstismarı, Diyanet, Eylül 2016, Sayı 309, s. 10-13.
• SARIKOYUNCU, Ali (2002), Atatürk, Din ve Din Adamları, 38. ICANAS (Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi) Bildirileri, 10-15.09.2007, s. 511-541,
• Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Yayınları, Ankara.
• TOPÇU, Nurettin (2012a), Ahlâk, Dergâh Yayınları (3. Baskı), İstanbul.
• TOPÇU, Nurettin (2012b), Ahlâk Nizamı, Dergâh Yayınları (6. Baskı), İstanbul.
• TOPÇU, Nurettin (2012c), İradenin Dâvası Devlet ve Demokrasi, Dergâh Yayınları (4. Baskı), İstanbul.
• TOPÇU, Nurettin (2013a), Taşralı, Dergâh Yayınları (6. Baskı), İstanbul.
• TOPÇU, Nurettin (2013b), Türkiye’nin Maarif Davası, Dergâh Yayınları (9. Baskı), İstanbul.
• TOPÇU, Nurettin (2012d), Yarınki Türkiye, Dergâh Yayınları (9. Baskı), İstanbul.
• TURAN, İbrahim (2007), Medyadaki Din Adamı İmajı Üzerine Bazı Düşünceler, OMÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı 24, s. 293-304.
• TÜRKMENOĞLU, Sevgül (2015), A Populıst Poınt Of Turkısh Novel In Relıgıous Perceptıon: The Rıght Way Novels - Türk Romanının Din Algısında Popülist Bir Durak: Hidayet Romanları, International Journal of Languages’ Education and Teaching, August 2015, 3/2, s. 261-274.
• UĞURLU, Seyit Battal – DEMİR, Selvi (2013), Cumhuriyet Dönemi Türk Romanında Tekke ve Zaviyeler, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 6 Sayı: 24, s. 367-379.
• USLUCAN, Fikret (2006), Orhan Kemal’in Bazı Romanlarında Bir Eleştiri Unsuru Olarak Din, Turkish Studies /Türkoloji Dergisi 1, Sayı: 2, s. 101-128.
• Weber, Max (Çev. Bahadır AKIN) (2006), Bürokrasi ve Otorite, Adres Yayınları, Ankara.
• YAR, Erkan (2003), Dinsel Otoritelerin Yapısı, Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. Sayı 8, s. 1-16.
• YENEN, İbrahim (2012), Yazılı Basında “Din Adamı” Kimliğinin Temsili, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 7/2 Spring 2012, p.1161-1181.