Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Genç Tüketicilerin Yeşil Ürünlere Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi: Giresun Üniversitesinde Bir Uygulama*

Yıl 2019, Cilt: 11 Sayı: 20, 75 - 88, 17.06.2019

Öz

Sürdürülebilirlik açısından genç tüketiciler
işletmeler için önemli bir pazar bölümünü oluşturmaktadır. Bu pazar bölümünün
davranışlarını incelemek ve analiz etmek pazarlama stratejilerinin
belirlenmesinde işletmelere yol göstermektedir. Çevre gençlerin son yıllarda
ilgilendiği konulardan birisi haline gelmiştir. Özellikle yeşil tüketim ve yeşil
ürünler bu tüketici grubunun ilgisini çekmektedir. Bu araştırmada genç
tüketicilerin yeşil ürünlere yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla Giresun
Üniversitesi öğrencileri üzerinde bir anket çalışması yapılmıştır. Araştırmadan
elde edilen sonuçlara göre genç tüketiciler çevresel konulara önem vermekte
ancak bunu davranışlarına yansıtmamaktadır.

Kaynakça

  • Alkibay, S. (2001). Yeşil Pazarlama Faaliyetlerine Üniversite Öğrencilerinin İlgisi Üzerine Bir Araştırma. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, 76-93.Alnıaçık, Ü. (2009). Tüketicilerin Çevre Duyarlılığı ve Reklamlardaki Çevreci İddialar. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2) : 48-79. Aslan, F. ve Çınar, R. (2015). Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde Kafkas Üniversitesi Öğrencilerinin Çevreye Duyarlı Ürünleri Kullanma Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(9):169-184. Ay, C. ve Ecevit, Z. (2005). Çevre Bilinçli Tüketiciler. Akdeniz Üniversitesi, İ.İ.B.F Dergisi, 10, 238-263.Belz, Frank Martin, (2006). Marketing in the 21st Century. Business Strategy and the Environment, c.15, s.139-144.Boztepe A. (2012), Green Marketing and Its Impact on Consumer Buying Behavior. European Journal of Economic and Political Studies, (1).Çabuk, B. ve Karacaoğlu, C.Ö. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Çevre Duyarlılıklarının İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36(1-2): 189-198.Çoban, S. ve Sönmez, Y. (2014). Yeşil Pazarlama Karmasına Yönelik Tüketici Tutumlarının Demografik Özelliklere Göre Farklılaşması: Ahi Evran Üniversitesi Örneği. Nevşehir Hacı Bektaş Veli üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (3): 65-82Demirbaş M. A. (1999). Yeşil Pazarlama ve Tüketicinin Yeşil Pazarlamaya Yaklaşımı, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Fraj, E., Martinez, E. (2007). Ecological Consumer Behavior: An Empirical Analysis. International Journal of Consumer Studies, 31, 26-33.Gilg, A., Barr, S. ve Ford, N. (2005). Green Consumption or Sustainable Lifestyles? Identifying the Sustainable Consumer. Futures, 37(6):481-504.Jain, S.K. ve Kaur, G. (2004). Green Marketing: An Attitudinal and Behavioral Analysis of Indian Consumers. Global Business Review, 5:187-205.Karaca, Ş. 2013. Tüketicilerin Yeşil Ürünlere İlişkin Tutumlarının İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Ege Akademik Bakış, 13(1) : 99-111Kim, Y. ve Choi, S. M. (2005). Antecedents of Green Purchase Behavior: An Examination of Collectivism, Environmental Concern, and PCE. Advances in Consumer Research, 32:592-599.Kotler, P. ve Armstrong, G. (2009). Principles of Marketing. (13th ed). NJ: Pearson, Englewood Cliffs, Kumar, P. (2016). State of Green Marketing Research Over 25 Years (1990-2014). Marketing Intelligence & Planning, 34(1), 137- 158.Kurtuluş, K. (2004). Pazarlama Araştırmaları. (Genişletilmiş 7. Baskı). İstanbul:Literatür Yayınları.Laroche, M., Bergeron, J. ve Forleo, G.B. (2001). Targeting Consumers Who Are Willing to Pay More For Environmentally Friendly Products. Journal of Consumer Marketing, 18(6): 503-520. Lazer, W. (1969). Marketing’s Changing Social Relationships. Journal of Marketing, 33(1), pp. 3-9.Neuner, M. (2000). Collective Prototyping: A Consumer Policy Strategy to Encourage Ecological Marketing. Journal of Consumer Policy, 23,153-175.Özbakır, M. ve Nurtanış Velioğlu, M. (2010). Pazarlamaya Sürdürülebilirlik Çerçevesinden Bakış ve Bir Örnek Olay Analizi. Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, 2(2) Özmen, D., Çetinkaya, A.Ç., Nehir, S. (2005). Üniversite Öğrencilerinin Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 4(6), 330-344.Özsoyy, T. ve Madran, C. (2015). Ürün Ömrü Algısının Sürdürülebilir Tüketim Boyutundan Bir Analizi. Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 4(7):73-91.Peattie, K. (2001). Towards Sustainability: The Third Age of Green Marketing. The Marketing Review, 2, pp. 129-146Pettit, D. and Sheppard J.P.(1992). It’s not easy being Green: The Limits of Green Consumerism in Light of the Logic of Collective Action. Queen’s Quarterly. 99/2, 328-350.Polonsky, M.J., (1994). An Introduction to Green Marketing. Electronic Green Journal, 1(2), Article 3.Schlegelmilch, B.B., Bohlen, G.M., ve Diamantopoulos, A. (1996). The Link Between Gren Purchasing Decisions and Measures of Environmental Consciousness. European Journal of Marketing, 30(5):35-55. Schwepker, C.H. ve Cornwell T.B. (1991). An Examination of Ecologically Concerned Consumers and Their Intention to Purchase Ecologically Packaged Products. Journal of Public Policy&Marketing, 10(2):77- 101.Shrum, L.J., McCarty, J.A., ve Lowery, T.M. (1995). Buyer Characteristics of the Green Consumer and Their Implication for Advertising Strategy. Journal of Advertising, 24(2):71-90.Straughan, R.D. ve Roberts, J.A. (1999). Environmental Segmentation Alternatives: A Look at Green Consumer Behavior in The New Millennium. Journal of Consumer Marketing, 16(6):558-575.Türkmen, M., Sarıkaya, N. ve Saygılı, M. (2013). Öğrencilerin Çevresel Duyarlılık Düzeylerinin Satın Alma Davranışına Etkisi Üzerine Bir Araştırma: Sakarya Üniversitesi Örneği. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5(2):1309-8012 (online). Uydacı, M. (2002). Yeşil Pazarlama. İstanbul: Türkmen Kitabevi.Üstünay, M. (2008). İşletmelerin Sosyal Sorumlulukları Çerçevesinde Yeşil Pazarlama Uygulamaları ve Kimya Sektörüne Yönelik Bir İnceleme, Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Van Dam, Y.K., Apeldoorn, P.A.C. (1996). Sustainable Marketing. Journal of Macro Marketing, Fall-1996, 45-56.
Yıl 2019, Cilt: 11 Sayı: 20, 75 - 88, 17.06.2019

Öz

Kaynakça

  • Alkibay, S. (2001). Yeşil Pazarlama Faaliyetlerine Üniversite Öğrencilerinin İlgisi Üzerine Bir Araştırma. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, 76-93.Alnıaçık, Ü. (2009). Tüketicilerin Çevre Duyarlılığı ve Reklamlardaki Çevreci İddialar. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2) : 48-79. Aslan, F. ve Çınar, R. (2015). Yeşil Pazarlama Faaliyetleri Çerçevesinde Kafkas Üniversitesi Öğrencilerinin Çevreye Duyarlı Ürünleri Kullanma Eğilimlerini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(9):169-184. Ay, C. ve Ecevit, Z. (2005). Çevre Bilinçli Tüketiciler. Akdeniz Üniversitesi, İ.İ.B.F Dergisi, 10, 238-263.Belz, Frank Martin, (2006). Marketing in the 21st Century. Business Strategy and the Environment, c.15, s.139-144.Boztepe A. (2012), Green Marketing and Its Impact on Consumer Buying Behavior. European Journal of Economic and Political Studies, (1).Çabuk, B. ve Karacaoğlu, C.Ö. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Çevre Duyarlılıklarının İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36(1-2): 189-198.Çoban, S. ve Sönmez, Y. (2014). Yeşil Pazarlama Karmasına Yönelik Tüketici Tutumlarının Demografik Özelliklere Göre Farklılaşması: Ahi Evran Üniversitesi Örneği. Nevşehir Hacı Bektaş Veli üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (3): 65-82Demirbaş M. A. (1999). Yeşil Pazarlama ve Tüketicinin Yeşil Pazarlamaya Yaklaşımı, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Fraj, E., Martinez, E. (2007). Ecological Consumer Behavior: An Empirical Analysis. International Journal of Consumer Studies, 31, 26-33.Gilg, A., Barr, S. ve Ford, N. (2005). Green Consumption or Sustainable Lifestyles? Identifying the Sustainable Consumer. Futures, 37(6):481-504.Jain, S.K. ve Kaur, G. (2004). Green Marketing: An Attitudinal and Behavioral Analysis of Indian Consumers. Global Business Review, 5:187-205.Karaca, Ş. 2013. Tüketicilerin Yeşil Ürünlere İlişkin Tutumlarının İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Ege Akademik Bakış, 13(1) : 99-111Kim, Y. ve Choi, S. M. (2005). Antecedents of Green Purchase Behavior: An Examination of Collectivism, Environmental Concern, and PCE. Advances in Consumer Research, 32:592-599.Kotler, P. ve Armstrong, G. (2009). Principles of Marketing. (13th ed). NJ: Pearson, Englewood Cliffs, Kumar, P. (2016). State of Green Marketing Research Over 25 Years (1990-2014). Marketing Intelligence & Planning, 34(1), 137- 158.Kurtuluş, K. (2004). Pazarlama Araştırmaları. (Genişletilmiş 7. Baskı). İstanbul:Literatür Yayınları.Laroche, M., Bergeron, J. ve Forleo, G.B. (2001). Targeting Consumers Who Are Willing to Pay More For Environmentally Friendly Products. Journal of Consumer Marketing, 18(6): 503-520. Lazer, W. (1969). Marketing’s Changing Social Relationships. Journal of Marketing, 33(1), pp. 3-9.Neuner, M. (2000). Collective Prototyping: A Consumer Policy Strategy to Encourage Ecological Marketing. Journal of Consumer Policy, 23,153-175.Özbakır, M. ve Nurtanış Velioğlu, M. (2010). Pazarlamaya Sürdürülebilirlik Çerçevesinden Bakış ve Bir Örnek Olay Analizi. Tüketici ve Tüketim Araştırmaları Dergisi, 2(2) Özmen, D., Çetinkaya, A.Ç., Nehir, S. (2005). Üniversite Öğrencilerinin Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları, TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 4(6), 330-344.Özsoyy, T. ve Madran, C. (2015). Ürün Ömrü Algısının Sürdürülebilir Tüketim Boyutundan Bir Analizi. Küresel İktisat ve İşletme Çalışmaları Dergisi, 4(7):73-91.Peattie, K. (2001). Towards Sustainability: The Third Age of Green Marketing. The Marketing Review, 2, pp. 129-146Pettit, D. and Sheppard J.P.(1992). It’s not easy being Green: The Limits of Green Consumerism in Light of the Logic of Collective Action. Queen’s Quarterly. 99/2, 328-350.Polonsky, M.J., (1994). An Introduction to Green Marketing. Electronic Green Journal, 1(2), Article 3.Schlegelmilch, B.B., Bohlen, G.M., ve Diamantopoulos, A. (1996). The Link Between Gren Purchasing Decisions and Measures of Environmental Consciousness. European Journal of Marketing, 30(5):35-55. Schwepker, C.H. ve Cornwell T.B. (1991). An Examination of Ecologically Concerned Consumers and Their Intention to Purchase Ecologically Packaged Products. Journal of Public Policy&Marketing, 10(2):77- 101.Shrum, L.J., McCarty, J.A., ve Lowery, T.M. (1995). Buyer Characteristics of the Green Consumer and Their Implication for Advertising Strategy. Journal of Advertising, 24(2):71-90.Straughan, R.D. ve Roberts, J.A. (1999). Environmental Segmentation Alternatives: A Look at Green Consumer Behavior in The New Millennium. Journal of Consumer Marketing, 16(6):558-575.Türkmen, M., Sarıkaya, N. ve Saygılı, M. (2013). Öğrencilerin Çevresel Duyarlılık Düzeylerinin Satın Alma Davranışına Etkisi Üzerine Bir Araştırma: Sakarya Üniversitesi Örneği. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 5(2):1309-8012 (online). Uydacı, M. (2002). Yeşil Pazarlama. İstanbul: Türkmen Kitabevi.Üstünay, M. (2008). İşletmelerin Sosyal Sorumlulukları Çerçevesinde Yeşil Pazarlama Uygulamaları ve Kimya Sektörüne Yönelik Bir İnceleme, Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Van Dam, Y.K., Apeldoorn, P.A.C. (1996). Sustainable Marketing. Journal of Macro Marketing, Fall-1996, 45-56.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Arzu Deniz Çakıroğlu 0000-0003-4260-0373

Ayşe Özcan

Metin Çakıroğlu 0000-0002-4185-6353

Yayımlanma Tarihi 17 Haziran 2019
Gönderilme Tarihi 30 Aralık 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 11 Sayı: 20

Kaynak Göster

APA Deniz Çakıroğlu, A., Özcan, A., & Çakıroğlu, M. (2019). Genç Tüketicilerin Yeşil Ürünlere Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi: Giresun Üniversitesinde Bir Uygulama*. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 11(20), 75-88.