Public Policy Discipline in Turkish Literature (2015-2020): Trends, Techniques, Preferences

Yıl 2022, Cilt: 14 Sayı: 26, 190 - 213, 29.03.2022

Cenay Babaoğlu , Fırat Harun Yılmaz , Hasan Alpay Karasoy

https://doi.org/10.38155/ksbd.1125956

Öz

Public policy discipline is a prominent field of study in Turkey in recent years. Besides arguments about whether discipline is the output of the recent period, arguments about in which country or conditions studies and analysis will diffuse are discussed. Within this framework, the aim of this study is to analyze the development process of public policy discipline in Turkish literature with also considering the deepening of the field. Analyzing the development process of discipline in Turkey and the assumption that this process will continue are the bases of the study. Sample of the study is the articles published in three databases (TÜBİTAK ULAKBİM TR Dizin Database, ULAKBİM DergiPark System, and Google Scholar) in 2015-2020. Articles analyzed via text mining tools considering the number of articles, word cloud analysis of keywords, topics of empirical and review articles, technics, state of analyzing practice fields, foreign sources and languages used, and findings presented. In conclusion, based on the findings, assessments made on the development and deepening of public policy discipline in Turkey.

Anahtar Kelimeler

Diffusion of Public Policy, Policy Analysis, Data Analysis, Content Analysis, Data Mining

Türkçe Alanyazında Kamu Politikası Disiplini (2015-2020): Eğilimler, Teknikler, Tercihler

Öz

Kamu politikası disiplini Türkiye'de son yıllarda ön planda olan bir çalışma alanıdır. Disiplinin yakın bir dönemin
ürünü olup olmamasına ilişkin tartışmaların yanı sıra çalışma ve analizlerin hangi ülke veya koşullarda
yaygınlaşacağına yönelik tartışmalar söz konusudur. Bu çerçevede bu çalışmanın amacı kamu politikası
disiplininin Türkçe olarak gelişim seyrini çalışmaların derinleşme durumunu da dikkate alarak incelemektir.
Disiplinin Türkiye özelinde gelişim sürecinin incelenmesi ve bu gelişmenin devam edeceği varsayımı çalışmanın
çıkış noktasıdır. Çalışmanın örneklemini 2015-2020 yılları arasında üç farklı veri tabanında (TÜBİTAK
ULAKBİM TR Dizin Veri Tabanı, ULAKBİM DergiPark Sistemi ve Google Scholar) yayınlanan makaleler
oluşturmaktadır. Çalışmalar makale sayısı, anahtar kelimelerin bulut analizi, görgül ve derleme çalışma konuları,
kullanılan teknikler, uygulama alanlarının incelenme durumu, yabancı kaynak kullanımı ve kullanılan diller
çerçevesinde metin madenciliği araçları ile analiz edilmiş ve bulgular sunulmuştur. Sonuç olarak bulgulardan
hareketle disiplinin Türkiye özelinde gelişimi ve derinleşmesine ilişkin değerlendirmeler yapılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Kamu Politikası Yayılımı, Politika Analizi, Veri Analizi, İçerik Analizi, Veri Madenciliği

Kaynakça

• Acar, O. K. (2019). Kamu personel politikalarında bütünlük sorunu 696 sayılı KHK ile taşeron çalışanlara yönelik oluşturulan politikanın gündeme gelmesi, formülasyonu ve yasalaşması üzerinden analizi. Türk İdare Dergisi, 489, 11-40.
• Akgül, A., Kaptı, A. ve Demir, O. Ö. (2015). Göç ve kamu politikaları: Suriye krizi üzerine bir analiz. The Global A Journal of Policy and Strategy, 1 (2), 1-22.
• Akman, E., Can, Y. ve Yalçın, Ö. (2018). Bir politika uygulaması olarak kentsel dönüşüm: devlet destekleri çerçevesinde bir değerlendirme. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22 (Özel Sayı 3), 2987-3009.
• Alacadağlı, E. ve Mamur Işıkçı, Y. (2018). Yerel yönetimlerin sığınmacı kadınlara yönelik politikaları: Bayburt ve Giresun örnekleri. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (16), 141-160.
• Albayrak, H. (2019). Türkiye'nin Tarım Arazileri Politikası Bir Kamu Politikası Süreç Analizi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29 (2), 211-231.
• Aldemir, C. ve Kaya, M. (2020). Dürtme fikrinin bir kamu politikası aracı olarak Covid-19 döneminde hükümetler tarafından uygulanması. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19 (COVID-19 Özel Sayı), 122-142.
• Altan Arslan, Ş. (2017). Kadın odaklı politikaların hükümet programlarına yansımaları üzerine bir analiz. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, (30. Kadın ve Hukuk Özel Sayısı), 411-440.
• Altunok, H. ve Gedikkaya, F. G. (2016). Kamu politikası öğrenim ve öğretim araçları olarak sözlük ve ansiklopediler üzerine içerik analizi. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 7 (2), 53-68.
• Arap, İ. ve Erat, V. (2015). Bir kamu politikasının analizi: Türkiye'de geçici köy koruculuğu. Mülkiye Dergisi, 39 (4), 73-108.
• Ateş, H. ve Bektaş, M. (2018). 2008 sonrası Türkiye'de uygulanan nüfus politikaları ve paydaş analizi. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20 (3), 483-504.
• Avaner, T. (2021). Mülkiye'de kamu yönetimi disiplininin kuruluşunda Amerikan etkisi. O. Çelik, C. U. Çiner ve A. Pekel (Ed.), Türkiye'nin Modernleşme Süreci ve Mekteb-i Mülkiye içinde (s. 595-611). Ankara: Ankara. Üniversitesi SBF Yayınları.
• Babaoğlu, C. (2017). Kamu politikası analizine yönelik kavramsal ve kuramsal bir çerçeve. Yönetim Bilimleri Dergisi, 15 (30), 511-532.
• Babaoğlu, C. (2020), Yönetimin geleceği: veri temelli politika yapımı. İstanbul: SETA Vakfı.
• Babaoğlu, C. ve Yıldız, M. (2016). Kamu politikası bakış açısından Selçuklu ve Osmanlı devletlerinde hükümdar-danışman ilişkisi üzerine. Yasama Dergisi, 29, 1-28.
• Babaoğlu, C. ve Akman, E. (2018). Kamu politikası analizi disiplini ve Türkiye'de gelişimi” C. Babaoğlu ve E. Akman (Ed.), Kamu Politikası Analizi: Türkiye Uygulamaları içinde (s. 1-11). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Babaoğlu, C., Çobanoğlu, S. ve Göçoğlu, V. (2018). Kamu poli̇ti̇kalarına si̇vi̇l katılımda farklı bi̇r model: Rusya Federasyonu si̇vi̇l kamarası. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23 (1), 69-77.
• Babaoğlu, C. ve Çubukçu, Z. (2020). Kamu yönetimi hoş geldin: siyaset ve yönetim dikotomisi/ikilemi/ayrışımı. H. Ateş (Ed.), Kamu Yönetimi Teorileri içinde Ankara: Savaş Yayınları.
• Babaoğlu, C. ve Kulaç, O. (2021a). The current state of public policy studies and field in Turkey. C. Baboğlu, O. Kulaç ve E. Akman (Ed.), Global Challenges to Improving Public Services and Government Operations içinde (s. 1-12). ABD: IGI Global.
• Babaoğlu, C. ve Kulaç, O. (2021b). Cumhurbaşkanlığı hükümet sisteminde politika kurulları. E. Akman (Ed.), Farklı Boyutlarıyla Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi içinde (s. 179-200). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Baykal, T., Dikme, H. ve Karacan, R. (2018). Kamu konut politikaları açısından Türkiye'de konut maliyetleri ve konut arzı arasındaki ilişkinin nedensellik analizi. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 7 (2), 161-171.
• Çakır, C. (2017). Geçmişten Günümüze Türk Eğitim Sistemindeki Gelişmeler: Bir Kamu Politikası Aktörü Olarak Milli Eğitim Şuraları Özelinde Bir Değerlendirme. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 9 (2), 31-48.
• Çeliksoy, E. (2018). Türkiye'de kamu politikası oluşturma sürecinde yer alan reformların ağbağ analizi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (52), 197-212.
• Çetintürk, V. E. ve Küçük, H. (2019). Gençlik Politikalarında Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme: Türkiye ve Finlandiya Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24 (2), 263-284.
• Çiner, C. U. ve Altınışık, E. (2020). Savunuculuk Koalisyonu Çerçevesi ve Avrupa Birliği Politikaları İçin Uygulanabilirliği”, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 18 (2), 405-436.
• DeLeon, P. (2008). The historical roots of the field. M. Moran, M. Rein ve R. E. Goodin (Ed.), The Oxford Handbook of Public Policy içinde (s. 39-57). Oxford: Oxford University Press.
• Demirci, M. (2016). İşlevsel açıdan iklim değişikliği politika anlatıları. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4 (3), 1-23.
• Dror, Y. (1967). Policy analysts: a new professional role in government service. Public Administration Review, 2, 197-203.
• Ekmekcioğlu, A. ve Yıldız, M. (2018). İnsansız hava araçlarının askeri ve sivil alanlarda kullanımı: ABD ve Türkiye örnekleri ve bazı politika önerileri. Türk İdare Dergisi, 486 (1), 169-228.
• Erat, V. (2014). Türkiye'de kamu politikası alan yazını üzerine bir inceleme. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 5 (10), 92-117.
• Ereş, F. (2015). Vatandaşlık eğitimi ve karakter eğitimi politikalarının değerlendirilmesine yönelik nitel bir çalışma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (36), 120-136.
• Fischer F., Miller, G. J. ve Sidney, M. S. (2007). Handbook of public policy analysis: theory, politics and methods. New Jersey: CRC Press.
• Frederickson, H. G. (1989). Minnowbrook II: changing epochs of public administration. Public Administration Review, 49 (2), 95-100.
• Geva-May, I. ve Maslove, A. (2006). Canadian public policy analysis and public policy programs: a comparative perspective. Journal of Public Affairs Education, 12 (4), 413-438.
• Geva-May, I., Nasi, G., Turrini, A. ve Scott, A. (2008). MPP programs emerging around the world: curriculum and case notes. Journal of Policy Analysis & Management, 27 (1), 171–214.
• Göçoğlu, V. (2015). Dezavantajlı gruplar üzerinde yapılan bir kamu politikası sonlandırmasının analizi: eski hükümlülerin özel sektördeki istihdam zorunluluğunun kaldırılması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (36), 846-863.
• Göçoğlu, V. ve Aydın, M. D. (2018). Rasyonel kamu politikası analizi perspektifinden Türkiye'deki iklim değişikliği politikaları. Alternatif Politika, 10 (2), 210-230.
• Gökbunar, R., Doğan, A. ve Utkuseven, A. (2015). Obezite ile mücadelede Bir kamu politikası aracı olarak vergilerin değerlendirilmesi. Journal of Management ve Economics, 22 (2), 581-602.
• Gökçe, O. (2019), Klasik ve nitel içerik analizi felsefe, yöntem, uygulama. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Gökşen, Y., Damar, M. ve Doğan, O. (2016). Yeşil bilişim: bir kamu kurumu örneği ve politika önerileri. Ege Academic Review, 16 (4), 673-686.
• Güler, T. ve Yılmaz, A. (2019). Bir terörle mücadele stratejisi olarak belediyelerde kayyum uygulaması. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17 (4), 129-141.
• Gürer, C., Akgül, A. ve Tosun, H. (2016). Kamu politikalarının yayılımı kuramsal bir inceleme”, Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, (17), 129-150.
• Hamurcu, A. ve Özden, Y. (2019). Ulusal güvenlik bağlamında Türkiye'nin insani müdahale politikası: Suriye örneği. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, (13. Uluslararası Kamu Yönetimi Sempozyumu Bildirileri Özel Sayısı), 456-470.
• Karaca, M. (2020). Tütün kontrol politikasının sistem yaklaşımı ile analizi: Türkiye'de gençler için dumansız dünya. Addicta: The Turkish Journal on Addictions, 6 (4), 1-29.
• Kaymas, S. (2020). Kamu yönetişiminin uzamı ve aracı olarak nesnelerin interneti politikaları üzerine bir değerlendirme. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (1), 74-94.
• Keçeci, Ş. (2020). Türkiye'nin İş sağlığı ve güvenliği strateji ve politikalarının AB ülkeleri ile karşılaştırılması. OHS ACADEMY, 3 (2), 53-60.
• Köseoğlu, Ö. ve Demirci, Y. (2017). Türkiye'de büyük veri ve veri madenciliğine ilişkin politika ve stratejiler: ulusal politika belgelerinin içerik analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22 (KAYFOR 15 Özel Sayısı), 2223-2239.
• Kurun, İ. (2017). Türkiye'de 2004-2015 arasındaki demokratikleşme politikasının kamu politikası analiz modelleri ile incelenmesi. Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (2), 89-116.
• Mamur Işıkçı, Y. (2017). Türkiye'de kamu politikası olarak 2000 yılı sonrası uluslararası göç yönetiminin analizi. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 29, 25-47.
• McGann, J. G. (2007). Think tanks and policy advice in the US: academics, advisors and advocates. New York: Routledge.
• Neuendorf, K. A. (2002), The content analysis guidebook. California: Sage Publications.
• Olgun, B. (2015). Amme idaresi dergisi'nde kamu politikası çalışmalarının izini sürmek. Ö. Köseoğlu, Özer (Ed.), VI. Kamu Politikaları Çalıştayı Bildiriler Kitabı içinde (s. 73-83) Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
• Olgun, B. (2020, Mart). Türkiye'de kamu politikası analizi. yönetim bilimini yeniden düşünmek toplantısı I. oturum. Erişim adresi: https://www.youtube.com/watch?v=HWGWAAlolnQ
• Olgun, B. (2017), Türkiye'de kamu politikaları çalışmalarının gelişiminin Amme İdaresi Dergisi'nde yayımlanmış makaleler üzerinden analizi: 1968-2015. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
• Orhan, G. ve Çobanoğlu, S. (2015). Sovyet sonrası dönemde Rusya'da idari reform politikaları. Yasama Dergisi, (30), 44-69.
• Orhan, S. (2017). Dil politikaları ve dil hakları üzerine teorik çerçeve. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 8 (2), 331-362.
• Öçal, M. ve Korkmaz, A. (2019). Bir sosyal politika analizi: Türkiye'de asgari ücret uygulaması. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 76, 181-212.
• Özalp, B. ve Ören, M. N. (2020). Yerfıstığında karlılık, rekabet edebilirlik ve politika etkileri: politika analiz matrisi. Tarım Ekonomisi Dergisi, 26 (1), 29-39.
• Özdem, G. (2015). Türkiye'de eğitim politikaları alanında yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi (1989-2014). Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (3), 631-646.
• Özışık, F. U. (2016). Rekabetedebilirlik kavramı ışığında Türkiye'de bölgesel kalkınma politikası ve İstanbul Kalkınma Ajansı örneği. Siyasal Bilimler Dergisi, 4 (1), 259-282.
• Öztornacı, E. (2019). Enerji piyasaları bağlamında kamu politikaları. İzmir Sosyal Bilimler Dergisi, 1 (1), 25-37.
• Parsons, D. W. (1995). Public policy: an introduction to the theory and practice of policy analysis. Cheltenham: Edward Elgar Publishing.
• Potůček, M. ve LeLoup, L. T. (2003). Approaches to public policy in Central and Eastern Europe. M. Potůček, L. T. Leloup, J. Gyorgy ve V. Laszlo (Ed.), Public policy in Central and Eastern Europe: Theories, Methods, Practices içinde (s. 11-26). Slovakia: NISPAcee.
• Radin, B. (2000). Beyond Machiavelli: policy analysis comes of age. Washington DC: Georgetown University Press.
• Robins, P. (2009). Public policy making in Turkey: faltering attempts to generate a national drugs policy. Policy & Politics, 37 (2), 289-306.
• Smith, K. B. ve Larimer, C. (2009). The Public Policy Theory Primer. Philadelphia: Westview Press.
• Somel, A. (2016). Bir kamu politikası olarak post-neoliberalizm. Mülkiye Dergisi, 40 (1), 209-236.
• Tabak, A., Barbak, A. ve Öztürk, T. (2016). Kamu politikası disiplininin kavramsal gelişimini bibliyometri kullanarak anlamak mümkün mü 1980-2014 döneminin bilimsel haritalama analizi. LAÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (2), 117-143.
• Taş, İ. E., Çiçek, Y. ve Kayıral, M. (2017). Değişen ve dönüşen dünyada politika transferi ve idari reform Türkiye ve Yeni Zelanda karşılaştırması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (2), 429-460.
• TBMM (2018), Kurumsal faaliyet raporu. Erişim adresi: https://www.tbmm.gov.tr/docs/27_1_yd_faaliyet_raporu_20102018.pdf.
• Toygar, Ş. A. ve Orhaner, E. (2018). Madencilik sektörünün iş sağlığı ve güvenliği politikaları açısından politika haritalama yöntemiyle analizi. Çalışma ve Toplum, 58 (3), 1253-1286.
• TÜBİTAK TÜSSİDE (2020), Etki analizi. Erişim adresi: https://tusside.tubitak.gov.tr/tr/yetkinliklerimiz/Etki-Analizi.
• Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı (CBSBB) (2020). 2019 Faaliyet raporu. Erişim adresi: https://sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2020/03/Strateji_ve_Butce_Baskanligi_2019_Yili_Faaliyet_Raporu.pdf.
• Yesevi, Ç. G. ve Yavuz Tiftikçigil, B. (2017). Sosyal inşacılık açısından IRENA'nın değerlendirilmesi ve Türkiye'nin yenilenebilir enerji politikası. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 33, 112-136.
• Yıldız, M. ve Babaoğlu, C. (2012). Türkiye'de lisansüstü düzeyde kamu politikası öğretimi konusunda düşünce ve öneriler. H. Kavruk (Ed.), Kuram ve uygulama açısından kamu yönetimi Ankara: TODAİE.
• Yıldız, M. ve Babaoğlu, C. (2018). Public policy education in Turkey: a public administration perspective. C. Bakır ve G. Ertan (Ed.), Public Policy in Turkey içinde (s. 271-288) Bristol: Policy Press.
• Yıldız, M., Demircioğlu, M. A. ve Babaoğlu, C. (2011). Teaching public policy to undergraduate students: issues, experiences, and lessons in Turkey. Journal of Public Affairs Education, 17 (3), 343-365.
• Yıldız, M., Babaoğlu, C. ve Şahin, B. (2016). Kamu Politikasını Türk idare tarihi üzerinden çalışmak. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 34 (2), 133-158.
• Yıldız, M., Babaoğlu, C. ve Tuğan, E. N. (2017). Türkiye'de kamu politikaları öğretiminde kurumsallaşma çabaları. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 72 (3), 669-688.