Uluslararası Öğrencilerin Kaynaşmasında Geleneksel Oyunların Rolü

Yıl 2023, Cilt: 15 Sayı: 28, 104 - 125, 28.06.2023

Arzu Özyürek , Asya Çetin , Nagihan Yıldırım , Hatice Keser , Ümmüş Aydın

https://doi.org/10.38155/ksbd.1159587

Öz

Ülkeler arası yapılan çeşitli anlaşmalarla yükseköğretim öğrencileri, Türkiye’deki üniversitelerde öğrenim fırsatını elde etmektedirler. Karabük Üniversitesi, uluslararası öğrenci kabulü ile Türkiye’nin önde gelen üniversitelerindendir. Üniversitede Suriye (n=1989), Irak (n=1142), Çad (n=964), Somali (n=785) ve Azerbaycan (n=595) başta olmak üzere 90 farklı ülkeden 10662 öğrenci, farklı bölümlerde öğrenimine devam etmektedir. Tüm kültürlerden öğrenicilerin sosyal etkileşimlerini artıracak ve onları ortak bir amaçta buluşturacak olguya ihtiyaç vardır. Bu çalışmada, Karabük Üniversitesi öğrencileri ve farklı ülkelerden öğrenim görmek için üniversitede bulunan uluslararası öğrencilerin kültürel aktarım aracı olan oyunlarla etkileşimini artırmak amaçlanmaktadır. Çalışma için üç günlük oyun etkinliği planlanmıştır. Oyunlar, tüm üniversite öğrencilerinin katılımına uygun bir şenlik ortamında oynanacak şekilde planlanmıştır. Çalışmanın gurubunu Karabük Üniversitesi’nde öğrenim gören, çalışmaya katılmaya gönüllü uluslararası ve Türk öğrencilerden etkinlik öncesi görüşülen 114, etkinlik sonrası görüşülen 36 olmak üzere toplam 150 öğrenci oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında çalışmanın amaçlarına yönelik araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formları kullanılmıştır. Yapılan görüşmelerde, öğrencilerden ülkelerinde en çok oynanan geleneksel çocuk oyunlarını anlatmaları istenmiştir. Sonuç olarak; etkinlik öncesi çalışma grubunun ülkelerinde en çok oynanan çocuk oyunlarının futbol, saklambaç, asık ve körebe olduğu; geleneksel oyunların genel olarak günümüzde de oynandığını ancak daha az oynandığını düşündükleri; özellikle teknolojik gelişmeler/ sosyal medya ve dijital oyunlara yönelim olmasını geleneksel oyunların oynanmama nedeni olarak ifade ettikleri belirlenmiştir. Çalışma grubunun çoğu oyunların, öğrencilerin kaynaşmasında etkili olduğunu düşünürken kaynaşma/birliktelik/etkileşim/tanışma ve kültürel aktarıma etki ettiğini düşündüğü saptanmıştır. Etkinlik sonrası çalışma grubuna göre geleneksel oyun etkinliğinin en çok ilgi çeken alanlarının topaç çevirme, halat çekme, halk oyunları/ danslar ve çuval yarışı olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kültür, oyun, geleneksel oyunlar, kültürler arası etkileşim, üniversite öğrencileri.

Destekleyen Kurum

KARABÜK ÜNİVERSİTESİ

Proje Numarası

BAP-22-DS-002

Kaynakça

• Anwar, K. (2016). Working with Group-Tasks and Group Cohesiveness. International Education Studies, 9(8), 105-111.
• Arslan, A. ve Dilci, T. (2018). Çocuk oyunlarının çocukların gelişim alanlarına yönelik etkilerinin geçmiş ve günümüz bağlamında incelenmesi (Sivas İli örneklemi). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 47-59.
• Başal, H. A. (2007). Geçmiş yıllarda Türkiye’de çocuklar tarafından oynanan çocuk oyunları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 243-266.
• Bay, D. N. (2018). Okul öncesi eğitimde bir kültür aktarımı: Milli oyunlar. E- Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 9(2), 82-104.
• Bay, D. N. ve Bay, Y. (2019*). Balkanlardaki çocuk oyunları. Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi, 4(2), 200-223. doi: 10.29250/sead.587289
• Bay, D. N. ve Bay, Y. (2019**). Türk ve komşu topluluklarda kültürel çocuk oyunları. Electronic Turkish Studies, 14(7), 3631-3656.
• Bozkurt, E. (2019). Perceptions of Classroom Teachers about Traditional Children's Games. International Online Journal of Educational Sciences, 11(4).
• Büyükokutan Töret, A. ve Özdemir, B. (2021). Pozantı geleneksel çocuk oyunlarının işlevleri üzerine. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 9(29), 394-407.
• Costikyan, G. (2002). I Have No Words & I Must Design: Toward a Critical Vocabulary for Games. In F. Mäyrä (Ed.), Computer Games and Digital Cultures Conference Proocedings (pp. 9–33). Tampere: Tampere University Press.
• Çetinkaya, B. (2020). Altay Köyü’nde yaşayan kazak türklerinin oynadıkları geleneksel oyunlar, Uluslararası Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, 3(4), 8-22.
• Duman, B. ve Alacahan, O. (2010). Sosyal kaynaşma. Suleyman Demirel University Journal of Faculty of Economics & Administrative Sciences, 15(1).
• Genç, A., Şahin, M. F., Başkan, A. H. ve Tutkun, E. (2019). Geleneksel çocuk oyunları ve değerler eğitimi. Т 92 Түрк элдеринин салттуу спорттук оюндары-III= Türk Halklarının Geleneksel, 75.
• Ginsburg, K. R. (2007). The İmportance of Play in Promoting Healthy Child Development and Maintaining Strong Parent-Child Bonds. Pediatrics, 119(1), 182-191. doi: 10.1542/peds.2006-2697.
• GopikaUnni, P. (2022). Locating the Cultural Transmission in Games: An Analysis of Select Folk games and Digital games. Journal of Positive School Psychology, 298-302.
• Hansell, S. ve Slavin, R. E. (1981). Cooperative learning and the structure of interracial friendships. Sociology of Education, 98-106.
• Huizinga, J. (2006). Homo Ludens Oyunun Toplumsal İşlevi Üzerine Bir Deneme. İstanbul: Ayrıntı
• İneç, Z. F. (2022). Kültürü sayısal bir ağa dönüştürmek: Türkiye geleneksel çocuk oyunları dijital atlası örneği. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (30), 252-269. doi: 10.54600/igdirsosbilder.1073068
• Kara, İ. ve Dikici Sığırtmaç, A. (2020). Bugünün yetişkinleri dünün çocuklarıydı: Yetişkinlerin çocukluklarında oyunun anlamı. EKEV Akademi Dergisi, (81), 189-208.
• Kaya, İ. (2019). X, Y, Z kuşaklarının çocukluk oyunlarının incelenmesi. İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, (14), 313-326. Kettunen, A., Kiessl, H., Neuhaus, K., Kainulainen, S., Nummela, N., Salomaa, T. ve Heinze, M. (2021). More Trust and Cohesion for Secondary School Classes–Experiences of the Implementation of the Express Yourself! Programme in Four EU Countries. Journal of Education, Society and Behavioural Science, 42-65.
• Koyuncu, F. ve Bulut, G. G. (2022). Geleneksel çocuk oyunlarının kültürlerarası etkileşimi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (12), 499-519.
• Luchoro-Parrilla, R., Lavega-Burgués, P., Damian-Silva, S., Prat, Q., Sáez de Ocáriz, U., Ormo-Ribes, E. ve Pic, M. (2021). Traditional Games as Cultural Heritage: The Case of Canary Islands (Spain) From an Ethnomotor Perspective. Frontiers in Psychology, 12, 586238.
• Onur, B. ve Güney, N. (2004). Türkiye’de Çocuk Oyunları: Araştırmalar, Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları No:12.
• Özyürek, A., Yuvacı, M., Sulamacı, F. ve Karabudak, M. F. (2018, Kasım). Geçmişten günümüze varlığını sürdüren çocuk oyunlarının çocukların gelişimi ve değer kazanımına katkıları. I. Uluslararası İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Kongresi, Antalya. (http://indexive.com/uploads/papers/pap_indexive15943911682147483647.pdf) 06.07.2022 tarihinde erişilmiştir.
• Özyürek, A. Dakak, S. ve Yurt, N. (2021). Altı kıtada oynanan çocuk oyunları ve Türkiye’de oynanan oyunlarla benzerliği. Unika Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(2): 72-85.
• Pekşen Akça, R. ve Baran, G. (2019, Mayıs). Nesiller arası bir kültürel aktarım aracı olarak oyunlar. 74. Uluslararası Halk Kültürü Araştırmaları Kongresi, Litvanya. (https://avesis.kayseri.edu.tr/yayin/a9a40f12-a7a8-420f-9255-4ba60efc4aff/nesiller-arasi-bir-kulturel-aktarim-araci-olarak-oyunlar) 06.07.2022 tarihinde erişilmiştir.
• Peterson, M. (2012). Learner interaction in a massively multiplayer online role playing game (MMORPG): A sociocultural discourse analysis. ReCALL, 24(3), 361-380.
• Pillay, S. ve James, R. (2013). Gaming across cultures: experimenting with alternate pedagogies. Education+ Training.
• Reyhanoğlu, G. (2020). İşlevsellik ve sürdürülebilirlik bağlamında Kuzey Kıbrıs çocuk oyunları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(45), 1-25.
• Saçlı, Ç. (2020). Festival memnuniyeti ile kültürel etkileşim arasındaki ilişki üzerine bir araştırma: Silifke Uluslararası Müzik ve Folklor Festivali örneği. Türk Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(1), 505-521.
• Özden, M. ve Saban, A. (2019). Nitel araştırmalarda paradigma ve teoriler temeller. A. Saban ve A. Ersoy (Ed.) Eğitimde Nitel Araştırma Desenleri içinde (S. 5) Ankara: Anı.
• Sağın, A. E. ve Güllü, M. Suriyeli öğrencilerin okula uyum süreci; sportif etkinliklerin rolü. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 22(3), 86-99.
• Smart, D., Volet, S. ve Ang, G. (2000). Fostering social cohesion in universities: Bridging the cultural divide. (https://researchrepository.murdoch.edu.au/id/eprint/8141/1/bridging_the_cultural_divide.pdf) 12.12.2021 tarihinde erişilmiştir.
• Smith, W., Philpot, R., Gerdin, G., Schenker, K., Linnér, S., Larsson, L., ... ve Westlie, K. (2021). School HPE: Its mandate, responsibility and role in educating for social cohesion. Sport, Education and Society, 26(5), 500-513.
• Street, H., Hoppe, D., Kingsbury, D. ve Ma, T. (2004). The Game Factory: Using Cooperative Games to Promote Pro-social Behaviour Among Children. Australian journal of educational & developmental Psychology, 4, 97-109.
• Sümbüllü, Y. Z. ve Altınışık, M. E. (2016). Geleneksel çocuk oyunlarının değerler eğitimi açısından önemi. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 73-85.
• Talu, E. ve Yüzbaşıoğlu, F. (2020). Geleneksel sokak oyunlarının çocuk gelişimine katkılarının “Rafadan Tayfa” çizgi filmi üzerinden incelenmesi. Ulusal Eğitim Akademisi Dergisi (UEAD), 4(2), 148-162.
• Tuğrul, B., Ertürk, G., Özen Altınkaynak, Ş. ve Güneş, G. (2014). Oyunun üç kuşaktaki değişimi. The Journal of Academic Social Science Studies, 27(1), 1-16. doi: 10.9761/JASSS2388
• Turan, B. N., Gözler, A., Turan, M., İncetürkmen, M. ve Meydani, A. (2020). Geleneksel çocuk oyunlarına yönelik öğretmen görüşleri. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 5(3), 231-241.
• Yatmaz, A. K., Gökçe, N., Çok, Y., Erdoğan, B. M. ve Avaroğlu, N. (2021). Geleneksel oyunların 3-6 yaş çocukların sosyal-duygusal gelişimleri üzerindeki etkisi. Eğitim ve Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 4(1), 28-39. doi: 10.52974/jena.895835
• Yavuz, Y. (2021). Bir denge arayışı: sosyal kaynaşma ve avrupa birliği incelemesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(1), 419-453.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (s. 128). Ankara: Seçki