Araştırma, 2010 ve 2011 yıllarında Tarsus Toprak ve Su Kaynakları Araştırma Enstitüsü Topçu İstasyonunda Karaisalı salçalık biber bitkisinde yürütülmüştür. Deneme konuları, damla sulama parsellerinde 60 cmtoprak derinliğinde kullanılabilir nemin % 25’i kullanıldığında tam sulama konusu (DTS) tarla kapasitesine getirilmiştir. Diğer konular ise tam sulama konusunun %75’i (DKS-75) ve 50’sinin uygulanması şeklinde oluşturularak farklı sulama düzeyleri (DKS-50) ile farklı kısmi kök kuruluğu (PRD) uygulamaları (sabit PRD (DS-PRD), alternatif PRD (DA-PRD)) olmuştur. En yüksek verim tam sulama konusundan (DTS) alınırken, anılan konuyu DKS-75 izlemiştir. DS-PRD ve DKS-50 konuları ise en düşük verim grubunda yer almıştır. DS-PRD ve DKS-50 konuları DA-PRD konusu ile aynı sulama suyu miktarını almasına karşın, her iki deneme yılında da DA-PRD konusundan daha düşük biber verimleri elde edilmiştir. En düşük WUE değerleri DTS konusunda (5.5 ve 5.8 kg m-3) olarak belirlenirken, en yüksek WUE değerleri ise her iki deneme yılında da DA-PRD konusunda (7.7 ve 7.5 kg m-3 ) olarak hesaplanmıştır. En yüksek su kullanma randımanı genel olarak su stresi belirlenen konularda elde edilirken, sulama düzeyi arttıkça WUE azalmıştır. Çalışma sonucunda damla sulama koşullarında 60 cm derinliğindeki kök bölgesindeki kullanılabilir suyun %25’i tüketildiğinde tarla kapasitesine dek sulanan DTS konusu önerilmektedir. Kısıntılı sulama koşullarında ise DKS-75 sulama programları önerilebilir. Meyve ağırlığı, hacmi, boyu, eni, et kalınlığı, et sertliği gibi parametreler tam sulama konusunda (DTS) daha yüksek değerlerle sonuçlanırken, meyve sayısı su stresi çeken konularda daha fazla olmuştur. Ekonomik anlamda ise birim alandan net gelir tam sulama konusundan (DTS) elde edilmiştir.
Anahtar Kelimeler: Kırmızı biber, su kullanım randımanı, ekonomik analiz, sulama programı
Effects of Various Irrigation Levels Applied with Drip Method on Processing Pepper Yield and Economical Analysis
Abstract: This research was carried out in 2010-2011 growing seasons at Topçu Station of the Soil Water Resources Tarsus Research Institute, using Karaisalı processing pepper. The experimental treatments; Drip treatments consist of full irrigation (DTS), deficit irrigation DI-75, DI-50 and DA-PRD. Irrigation was applied when 25% of the available water in the 60 cm soil depth was used and replenished to field capacity in full irrigation treatment. Highest yield in drip system was obtained from the DTS treatment followed by DKS-75. DKS-50 and DSPRD resulted in lowest yield. Although, DSPRD and DKS-50 received the same amount of water the resulted in lower yield than DAPRD in both years. In the drip system, the lowest WUE was obtained from the DTS treatment (5.5 and 5.8 kg m-3) while the highest WUE was found in DAPRD treatment (7.7 and 7.5 kg m-3) in both years. In general, the highest WUE value as attained under water stress conditions, WUE decreased with increasing the water quantity. The results revealed that in drip irrigation DTS treatment which was irrigated when 25% of available water in the 60 cm soil depth was used and brought to field capacity, was recommended. Under water scarcity conditions, DKS-75 treatment can be recommended. Fruit weight, fruit size (width and length), fruit flesh thickness and fruit firmless were higher in DTS treatment. Fruit number per unit area was higher in water stress treatments. Net profit was highest under full irrigation treatment under drip irrigation system.
Keywords: Red pepper, water use efficiency, ekonomical analysis, irrigation scheduling,
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Ekim 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 19 Sayı: 3 |