İlahi sıfatlar, tevhit kavramının merkezinde yer alması dolayısıyla
her bir âlimin ilgisini çeken bir konu olmuştur. Özellikle sıfat-zât ilişkisi
çerçevesinde süregelen tartışmalar konuyu daha ilgi çekici hale getirmiştir. Allah’ın
sıfatları konusunu kendi döneminde tartışan isimlerden birisi de Şemsüddîn
es-Semerkandî’dir (ö. 722/1322). Bu makalede temel amacımız, Şemsüddîn
es-Semerkandî’nin Allah’a yüklediği sıfatların neler olduğunu ve ilahi sıfatlar
tasnifinin İslam düşüncesindeki yerini tespit etmek ve sıfatlarla ilgili ortaya
çıkan problemlere nasıl bir yaklaşım geliştirdiğini ortaya koymaktır. Bu
nedenle betimsel nitelikli bu çalışmada doküman taraması yapılarak müellifin
temel kelam eserleri çerçevesinde içerikler tahlil edilmeye çalışılacaktır.
Semerkandî’nin hemen her eserinde sıfatları tahlil ettiği ve tasnife tabi
tuttuğu anlaşılmıştır. O sıfatları vucûdî ve ademî olmak üzere iki gruba
ayırmıştır. Ayrıca vucûdî sıfatları da hakikî ve izâfî olarak ayrıma tabi tutmuştur.
Ayrıca o, fiilî sıfatları izâfî sıfatlar içerisine dâhil etmek suretiyle Mâtürîdî
gibi subûtî sıfatlardan saymamış, bunun yanında da Eş’arî’nin fiili sıfatların
hâdis olduğu görüşüne de katılmamıştır.
The subject of divine
attributes have been attracted the attention of every scholar because of their
centrality in the concept of monotheism (tawhid). In particular, the ongoing
discussions within the framework of the relationship between attribute and
person have made the subject more interesting. Shams al-Dīn al-Samarqandī is
one of those who discussed the subject of God's attributes in his own time. In
this article, our main aim is to determine the attributes that Shams al-Dīn
al-Samarqandī attributed to Allāh, to point out the place of divine attributes
classification in Islamic thought and to reveal how to develop an approach to
problems arising from attributes. For this reason, in this descriptive study,
we will analyze not only the content of the document but also the content of
the author. It is understood that al-Samarqandī analyzed and classified the attributes in
almost every book. He divided the attributes into two groups as wujudī and ʿadimī. In addition, he distinguished the
wujudī attributes as ḥāqiqī (true) and iḍafī (relative). Moreover, he did not count the
subjective attributes by including the actual attributes in the relative
attributes as did al-Māturīdī. al-Samarqandī disagreed with al-Ashʿarī 's view that the
actual attributes were true.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri / Research Articles |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 4 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 34 |
K.S.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, elektronik ortamda yayınlanmaktadır.
ilahiyatdergi@ksu.edu.tr
Derginin Tarihçesi
Derginin Adı | ISNN | e-ISNN | Başlangıç Yılı |
Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi | 1304-4524 | 2651-2637 | 2003 |