Mizah Anlayışı, Mesleki Stres Ve Demografik Özellikler Bağlamında Algı Farklılıkları

Yıl 2018, Cilt: 15 Sayı: 1, 155 - 180, 30.04.2018

Buket Sezer , Mustafa Taşlıyan , Bengü Hırlak

Öz

Bu
araştırmada, mizah anlayışı ve mesleki stres ile katılımcıların demografik
özellikleri bağlamında anlamlı bir farklılık olup olmadığı incelenmiştir.
Ayrıca bu araştırma ile mizah anlayışına ve mesleki strese ilişkin algıların
akademisyenlere ve öğrencilere göre anlamlı farklılık gösteri göstermediği de
tespit etmek amaçlanmıştır. Bu amaçla Kahramanmaraş Sütçü İmam
Üniversitesi’nde, İktisadi İdari Bilimler Fakültesi’nde çalışan akademisyenlere
ve bu fakültede öğrenim gören öğrencilere bir anket çalışması yapılmıştır. 32
akademisyen ve 146 öğrencinin verileri araştırma kapsamına alınmıştır. Elde
edilen verilerin güvenirlikleri test edilmiş, akademisyen ve öğrencilerin mizah
anlayışı ve mesleki strese ilişkin algılarında farklılık olup olmadığını
incelemek için T testi ve Tek Yönlü ANOVA analizleri yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Mizah Anlayışı, Mesleki Stres

Kaynakça

• KAYNAKÇA ARNOLD J., COOPER C., ROBERTSON T. (1995). Work Psychology, 2nd edn. Pitman. ARMES, N., WATKINS, K. (1983). “The Shadow Side of Teaching: An Analysis of Personal Concerns”, Community College Review, 11 (2), pp. 13-19. ARTAN, İ. (1986). Örgütsel Stres Kaynakları ve Yöneticiler Üzerine Bir Uygulama, BASİSEN Kültür ve Eğitim Yayınları, İstanbul. ASTEDT-KURKI, P., ISOLA, A. (2001). “Humour between Nurse and Patient, and Among Staff: Analysis of Nurses' Diaries”, Journal of Advanced Nursing, 35 (3), pp. 452-458. ATKINSON, R. C., ATKINSON, R., SMITH, E. E., BEM, D.J., HOEKSEMA, N. (1999). Psikolojiye Giriş, (Çev. Yavuz ALOGAN), Arkadaş Yayınları, Ankara. AYDIN, A. (2005). “Hemşirelik ve Mizah”, C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9 (1), ss. 1-5. AYDIN, İ. (2016). İş Yaşamında Stres, Pegem Akademi, 4. Baskı, Ankara. AYDIN, A., ÜÇÜNCÜ, K., TAŞDEMİR, T. (2011). “Akademik Performansı Etkileyen Stres Kaynaklarının Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Çalışması”, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8 (2), ss. 387-399. AYTAÇ, S. (2002). İş Stresi Yönetimi El Kitabı İş Stresi: Oluşumu, Nedenleri, Başa Çıkma Yolları, Yönetimi, http://kayseri.aile.gov.tr/data/54785e08369dc54fc832b71e/254c9c10627632335d8b3df78363b7c4.pdf , ss.1-34. BALCI, A. (1994). “Üniversite Öğretim Elemanının İş Stresi Ankara'daki Bazı Üniversite Öğretim Elemanları Üzerinde Yapılan Bir Araştırma (Araştırma Özeti)”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 27 (1), ss. 289-307. BENJELLOUN, H. (2009). “An Empirical İnvestigation of the Use of Humor in University Classrooms”, Education, Business and Society: Contemporary Middle Eastern Issues, 2 (4), pp. 312-322. BRAHAM, B.(1998). Stres Yönetimi, (Çev. Vedat DİKER), Hayat Yayıncılık, İstanbul. BROWN, M., RALPH, S. (1999). “Using the DYSA Programme to Reduce Stress and Anxiety in First-Year University Students”, Pastoral Care, 17 (3), pp. 8-13. CEMALOĞLU, N., RECEPOĞLU, E., ŞAHİN, F., DAŞCI, E., KÖKTÜRK, O. (2012). “Mizah Davranışları Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10 (4), ss. 694-716. CLEGG, A. (2001). “Occupational Stress in Nursing: A Review of the Literature”, Journal of Nursing Management, 9, pp. 101-106. DURMUŞ, Y., TEZER, E. (2001). “Mizah Duygusu ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Arasındaki İlişki” Türk Psikoloji Dergisi, 16 (47), ss. 25-32. DURNA, U. (2006). “Üniversite Öğrencilerinin Stres Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20 (1), ss. 319-343. EVANGELAUF, J. (1985). “Presidents Enlist Faculty in Effort to Case Finances”, The Chronicle of Higher Education, 31. 1 (Dec.): 44. GÖKSEL, A., TOMRUK, Z. (2016). “Akademisyenlerde Stres Kaynakları ile Stresle Başa Çıkmada ve Stres Durumunda Gösterilen Davranışların İlişkisi”, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, ss. 315-343. GÜNER, F., ÇİÇEK, H., CAN, A. (2014). “Banka Çalışanlarının Mesleki Stres ve Tükenmişlik Düzeylerinin İş Doyumu ve Yaşam Doyumu Düzeyleri İle İlişkisi”, Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 6 (3), ss. 59-76. GÜRBÜZ, S., ŞAHİN, F. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe-Yöntem-Analiz, Seçkin Yayıncılık, Ankara. HUMPHREY, R., MCCARTHY, P., POPHAM, F., CHARLES, Z., GARLAND, M., GOOCH, S., HORNSBY, K., HOUGHTON, C., MULDON, C. (1998). “Stress and the Contemporary Student”, Higher Education Quarterly, 52 (2), pp. 221-242. KAYA, M., D., KESKİN, G. (2008). “Yöneticilerin Yönetsel Stres Kaynakları ve Strese Yatkınlık Düzeyleri: Erzurum’da Bir Araştırma”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (1), ss. 371-388. LEE, Y. P. AND KLEINER, B. H. (2005). “How to Use Humour for Stress Management", Management Research News, 28 (11/12), pp. 179-186. LYLTLE, J. (2001). “The Effectiveness of Humor in Persuasion: The Case of Business Ethics Training”, Journal of General Psycltology, 128 (2), pp. 206-216. MCCARTY, J. P., ZHAO, J. S., GARLAND, B. E. (2007). “Occupational Stress and Burnout between Male and Female Police Officers”, Policing: An International Journal of Police Strategies & Management, 30 (4), pp. 672-691. NEZU, A. M., NEZU, C. M., BLISSETT, S. E. (1988). “Sense of Humor as a Moderator of the Relation between Stressful Events and Psychological Distress: A Prospective Analysis, Journal of Personality and Social Psychology, 54 (3), pp. 520-525. NUNALLY, J.C. (1978). Psychometric Theory, McGraw-Hill, New York. OKUTAN, M., TENGİLİMOĞLU, D. (2002). “İş Ortamında Stres ve Stresle Başa Çıkma Yöntemleri: Bir Alan Uygulaması”, Gazi Üniversitesi, İİBF Dergisi, 4 (3), ss. 16-17. ORAL, G. (2004). “Ergenlikte Mizah Ölçeği”, Eğilim ve Bilim, 29 (133),ss. 20-27. ORUÇ, Ş. (2010). “Sosyal Bilgiler Öğretiminde Mizah Kullanımının Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Tutumlarına Etkisi”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (3), ss. 56-73. ÖZ, F., HİÇDURMAZ, D. (2010). “Derleme Stresle Baş etmede Önemli Bir Yol: Mizahın Kullanımı”, Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 13 (1), ss. 83-88. ÖZKAYA, M. O., YAKIN, V., EKİNCİ, T. (2008). “Stres Düzeylerinin Çalışanların İş Doyumu Üzerine Etkisi”, Celal Bayar Üniversitesi Çalışanları Üzerine Ampirik Bir Araştırma”, Yönetim ve Ekonomi, 15 (1), ss. 163-179. RAINHAM, D. (2009). “Stress is a Laughing Matter”, http://ezinearticles.com/?Stress-is-a-Laughing-Matter&id=3355062, Erişim Tarihi: 06.01.2017 THORSON, J. A., POWELL, F. C. (1993). “Development and Validation of a Multidimensional Sense of Humor Scale”, Journal of Clinical Psychology, 49 (1), pp. 13-23.