Türkçe Öğretmenlerinin Yazma Eğitimi Uygulamalarında Karşılaştıkları Sorunlar ve Çözüm Önerileri

Yıl 2022, Cilt: 19 Sayı: 1, 12 - 26, 30.04.2022

Erkan Aydın

https://doi.org/10.33437/ksusbd.947657

Cited By: 5

Öz

Bu araştırmanın temel amacı Türkçe öğretmenlerinin yazma eğitimi uygulamalarında karşılaştıkları sorunları tespit etmek ve bu sorunların çözümüne yönelik önerilerini belirlemektir. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden durum çalışması kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Millî Eğitim Bakanlığı bünyesinde görev yapan 23 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Çalışma grubunu belirlemede amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilirlik örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın verileri iki açık uçlu sorudan oluşan yapılandırılmış görüşme formu aracılığı ile toplanmıştır. Bu bağlamda, veriler yüz yüze görüşmeler ve Google Forms üzerinden toplanmıştır. Araştırmadan toplanan nitel veriler, içerik analizi yoluyla Nvivo 12 programı kullanılarak yapılmıştır. Türkçe öğretmenleriyle görüşmelerden elde edilen veriler, Word ortamına aktarılmış, daha sonra Nvivo 12 programına yüklenerek kodlayıcılar tarafından kodlamalar yapılmıştır. Elde edilen bulgular doğrultusunda öğrencilerin kendilerini ifade etme, yazım ve noktalama, plan ve işleyiş, dil ve anlatım hataları gibi yazma süreçleriyle ilgili zorluk yaşadıkları ve bu doğrultuda öğrencilerde yazma isteksizliğinin oluştuğu ve öğrencilerin yazma motivasyonlarının düşük, yazma kaygılarının da yüksek olduğuna ilişkin çeşitli sonuçlara ulaşılmıştır. Bu doğrultuda öğretmenler; öğrencilerin okuma alışkanlığı edindirilmesi, yazma becerisinin bağımsız ders olması, kaynak kitap desteğinin ve ebeveyn bilincinin artırılması, yönlendirme çalışmalarının veya grup çalışmalarının yapılması, öğretmen ve öğrenci yeterliliklerinin artırılması, okul olanaklarının iyileştirilmesi, yazma etkinlik sayısının artırılması, değerlendirme çalışmalarının ve farklı türde metin çalışmalarının yapılması gibi bir dizi çözüm önerisi sunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Türkçe öğretmenleri, yazma eğitimi, sorun, çözüm

Kaynakça

• Alkan, Z. N. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım hataları (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Arıcı, A. F. & Ungan, S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (20), 317-332.
• Arıcı, A. F. & Ungan, S. (2013). Yazılı anlatım el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Bahar, M. (2006). Teorik gramer bilgisi ile yazılı anlatım bozukluğu arasındaki ilişki (Doktora tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Bahşi, N. (2018). Ortaokul öğrencilerinin yazma düzeyleri ve yazılarında karşılaşılan sorunlar (Malatya İli Örneği). (Doktora tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Bayram, Y. & Erdemir, A. (2006). Amasya’daki ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin imlâ kurallarını kullanma düzeyleri üzerine bir değerlendirme. Milli Eğitim, 171, 140-155. Beyreli, L., Çetindağ Z. & Celepoğlu A. (2005). Yazılı ve sözlü anlatım. (1. basım). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Can, Y. (2009). Afyonkarahisar ili merkez Hoca Ahmet Yesevi İlköğretim Okulu beşinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Çifçi, M. (2006). Türkçe öğretiminin sorunları (77-134), Ed: Gülsevin, G., Boz, E., Türkçenin Çağdaş Sorunları (3.Basım). Ankara: Gazi Kitabevi.
• Coşkun, E. (2005). İlköğretim öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık, tutarlılık ve metin elementleri (Doktora tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Coşkun, E. (2009). Yazma eğitimi. A. Kırkkılıç & H. Akyol (Edt.), İlköğretimde Türkçe öğretimi içinde (ss. 49-91). Ankara: Pegem Akademi.
• Creswell, J. W. (2016). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni (3. Baskı). Ankara: Siyasal Kitapevi.
• Çamurcu, D. (2011). Yükseköğretime yeni başlayan Türkçe eğitimi bölümü öğrencilerinin yazma becerilerinin incelenmesi. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 7(29), 503-518.
• Çeçen, M. A. (2008). Yedinci sınıf öğrencilerinin öyküleyici yazılarında tutarlılık. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 15(2), 1-2.
• Doğan, Y. (2002), Türkçe öğretmenliği birinci sınıfta okuyan öğrencilerin okuma ve yazma becerileri ile genel kültür düzeyleri üzerine bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Ekinci Çelikpazu, E. (2006). Erzurum merkez ilçe ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerine bir araştırma (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Erdoğan, Ö. ve Yangın, B. (2014). Süreç temelli yaratıcı yazma uygulamalarının yazılı anlatıma ve yazmaya ilişkin tutuma etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 438-459.
• Erdoğan, T. ve Gök, B. (2009). Türkçe’nin ana dili olarak öğretiminde karşılaşılan sorunlar ve bu sorunların giderilmesine yönelik öneriler: Ankara örneği. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(36), 1-16.
• Göçer, A. (2016). Yazma eğitimi (2. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Göçer, A. (2010), Türkçe öğretiminde yazma eğitimi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12),178-195.
• Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• İlaslan, B. (2007). Orta öğretim ikinci sınıf öğrencilerinde görülen yazılı anlatım bozuklukları ve bu bozuklukların giderilmesi için çeşitli öneriler (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• İnce, V. M. (2006). İlköğretim 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin ölçülmesi ve değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Karabuğa, H. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım çalışmalarında noktalama işaretlerini ve yazım kurallarını kullanabilme düzeyleri (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Karatay, H. (2010). Bağdaşıklık araçlarını kullanma düzeyi ile tutarlı metin yazma arasındaki ilişki. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 373-385.
• Karatay, H. (2011). 4+1 Planlı yazma ve değerlendirme modelinin öğretmen adaylarının yazılı anlatım tutumlarını ve yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Turkish Studies, 6(3), 1029-1047.
• Karatay, H. (2014). Süreç temelli yazma modelleri: 4+1 planlı yazma ve değerlendirme modeli. M. Özbay (Ed.) Yazma eğitimi (4. Baskı) içinde (ss. 21–48). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Maltepe, S. (2006). Yaratıcı yazma yaklaşımı açısından Türkçe derslerindeki yazma süreçlerinin ve ürünlerinin değerlendirilmesi (Doktora tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• MEB. (2019). İlköğretim Türkçe dersi (1- 8.sınıflar) öğretim programı. Ankara: Millî Eğitim.
• Müldür, M. (2017). Öz düzenlemeye dayalı yazma eğitiminin ortaokul öğrencilerinin bilgilendirici metin yazma becerisine, yazmaya yönelik öz düzenleme becerisine ve yazma öz yeterlik algısına etkisi (Doktora tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Oral, G. (2014). Yine yazı yazıyoruz-okulda, işyerinde, evde kullanılabilecek yaratıcı yazı uygulamaları (5. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Özbay, M. (2010). Türkçe öğretimi yazıları. Ankara: Öncü Kitap.
• Özbay, M. (2009). Yapılandırmacı yaklaşımın uygulanmasında Türkçe öğretmeninin rolü. Bilkent Üniversitesi IV. Uluslararası Büyük Türk Dili Kurultayı, 26-28 Eylül 2009, Simferepol (Akmescit), Kırım.
• Özdemir, H. N. & Erdem, İ. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının yazma alışkanlıklarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2), 102-129.
• Sallabaş, M. E. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin kendini yazılı olarak ifade etme kazanımlarına ulaşma düzeyi (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Sanders-Reio, J. (2010). Investigation of the relations between domain-specific beliefs about writing, writing self-efficacy, writing apprehension, and writing performance in undergraduates. University of Maryland, College Park. Sever, S., Kaya Z. ve Aslan C. (2011). Etkinliklerle Türkçe öğretimi (2. Baskı)., Tudem Yayınları, İzmir.
• Spandel, V. (2005). Creating writers through 6-trait writing assessment and ınstruction. New York: Pearson Education Inc.
• Susar Kırmızı, F. ve Akkaya, N. (2009). Türkçe öğretimi programında yaşanan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (1)25, 42-54
• Tağa, T ve Ünlü S. (2013). Yazma eğitiminde karşılaşılan sorunlar üzerine bir inceleme, Turkish Studies, 8(8), 1285-1299.
• Temizkan, M. ve Yalçınkaya, M. (2013). İlköğretim 6. 7. 8. Sınıf Türkçe öğretmenlerinin yaratıcı yazma etkinliklerini uygulama durumları. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 70-90.
• Tok, M. ve Ünlü, S. (2014). Yazma becerisi sorunlarının ilkokul, ortaokul ve lise öğretmenlerinin görüşleri doğrultusunda karşılaştırılmalı olarak değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 50(13), 73-95.
• Tunagür, M. (2020). Üstbilişsel stratejilere dayalı yazma etkinliklerinin 8. sınıf öğrencilerinin bilgilendirici metin yazma becerilerine, tutumlarına ve üstbilişsel yazma farkındalıklarına etkisi: karma yöntem çalışması. (Yayımlanmamış Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Tunagür M. ve Kardaş. N. M. (2021). Yazmanın fiziksel ve zihinsel süreçleri. M. Nuri Kardaş (Ed.), Yazma eğitimi (ss. 59-79). Ankara: Pegem Akademi.
• Uçgun, D. (2009), Yazılı anlatımları açısından Türkçe öğretmeni adaylarının bilgi ve beceri düzeylerine yönelik bir değerlendirme, I. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi, 1-3 Mayıs 2009, Çanakkale.
• Ungan, S. (2007). Yazma becerisinin geliştirilmesi ve önemi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 461-472.
• Ünlüoğlu, C. (2015). Görsel destekli yazma etkinliklerinin öğrencilerin yazma başarısına ve yazmaya yönelik görüşlerine etkisi (Yüksek lisans tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, C. vd. (2010). Yeni öğretim programına göre kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Yıldız, C., Okur A., Arı G. ve Yılmaz Y. (2013), Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Yılmaz, S. K. (2008). İlköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin öyküleyici metin yazma becerileri (Doktora tezi). Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.