Toraks Travması Nedeniyle Acil Servise Başvuran Hastaların Başvuru Süreleri ve Travma Şekli ile Morbidite ve Mortalite Arasındaki İlişki

Yıl 2021, Cilt: 16 Sayı: 1, 53 - 58, 08.02.2021

Ahmet Acıpayam , Hasan Türüt

https://doi.org/10.17517/ksutfd.708522

Cited By: 1

Öz

Amaç: Bu çalışmamızda, toraks travmalı hastaların acil servise başvuru süresi ve maruz kaldıkları travma şekilleri ile mortalite ve morbiditeleri arasındaki ilişki irdelenmiştir. Böylece, optimal tedavi stratejisinin en kısa ve en etkin biçimde uygulanması ve bu hastaların yönetimindeki temel unsurların belirlenmesi hedeflenmiştir.
Materyal ve Metod: Çalışmaya Aralık 2012 ile Ağustos 2013 tarihleri arasında T.C Sağlık Bakanlığı Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Eğitim Araştırma Hastanesi Acil Servisi’ne toraks travması nedeniyle başvuran 248 hasta dahil edildi. Hastaların anamnez, laboratuar bulguları, görüntüleme yöntemleri, takip ve tedavi çizelgeleri gözden geçirilerek; yaş, cinsiyet, travma etiyolojisi, travmanın hastaneye geliş zamanı ve geliş şekli, toraks travması, eşlik eden travmalar, tedavi yaklaşımı, komplikasyonlar hastanede yatış süresi, morbidite ve mortalite oranları analiz edildi.
Bulgular: Yaşın artması ile beraber kot fraktürü sayısındaki artma arasında istatiksel olarak anlamlılık saptandı (p<0,01). Ayrıca kot fraktürü sayısı arttıkça hastanede yatış süresinde istatiksel olarak anlamlı artma saptandı (p<0.01)
Sonuç: Toraks travmalı hastalar acil servisteki ilk bakı sonrasında hayatı tehdit edebilecek olası patolojiler nedeniyle ve özellikle multi-travma açısından deneyimli bir ekip tarafından değerlendirilmeli, toraks patolojileri ile birlikte diğer organ yaralanmaları da eşzamanlı olarak etkin ve hızlı bir şekilde yönetilmelidir. Hastaların stabilizasyonundan sonra hastaların takip edileceği koşullar sağlanmalı ve gelişebilecek olası komplikasyonlar açısından tetikte olunmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Toraks travması, , künt travma

Kaynakça

• 1. Battistella FD, Benfield JR. Blunt and penetrating injuries of the chest wall,pleura, and lungs. In: Shields TW. General Thoracic Surgery. Fifth ed.Philadelphia:2000; 815-863. 2. Mizushima Y, Hiraide A, Shimazu T, Yoshioka T, and Sugimoto H. Changes in contused lung volume and oxygenation in patients with pulmonary parenchymal injury. After blunt chest trauma. Am J Emerg Med 2000;18(4):385–9. 3. Er M, Işık AF, Kurnaz M, Çobanoğlu U, Sağay S ve Yalçınkaya İ. Göğüs travmalı 424 olgunun sonuçları. Clinical results of four hundred and twenty-four cases with chest trauma. Turkish Journal of Trauma and Emergency Surgery 2003;9(4):267–74. 4. Thomas P, Moutardier V, Ragni J, Giudicelli R, Fuentes P. Video-assisted repair of a ruptured right hemidiaphragm. Eur J Cardiothorac Surg 1994;8:157-9. 5. Ikeya T, Sugiyama S, Koyama S, Hara H, Doki Y, Misaki T.Traumatic diaphragmatic hernia repaired by video-assisted thoracic surgery; report of two cases. Kyobu Geka 2003; 56:415-8. 6. Graeber MG, Prabhakar G, Shields TW : Blunt and penetrating injuries of the chest wall, pleura, and lungs. In Shields TW, Locicero J, Ponn RB, Ruch VW, ed. General Thoracic Surgery, vol 1, 6th ed. Philadelphia: Lippincott Williams and Wilkins; 2005: 951-71. 7. İmamoğlu OU, Öncel M, Erginel T, Tunçay E, Dalkılıç G,Acar H ve ark. Toraks travmalarında yaklaşım: 110 olgunun değerlendirilmesi. Türk Göğüs Kalp Damar Cer Derg 1999;7:450-3. 8. Shorr RM, Crittenden M, Indeck M, Hartunian SL,Rodriguez A. Blunt thoracic trauma. Analysis of 515 patients. Ann Surg 1987;206:200-5. 9. Clark GC, Schecter WP, Trunkey DD. Variables affecting outcome in blunt chest trauma: flail chest vs. pulmonary contusion. J Trauma 1988;28:298-304. 10. Yalçınkaya İ, Kurnaz M, Çobanoğlu U. Göğüs travması: 126olgunun analizi. Ulusal Travma Dergisi 2000;6:288-91. 11. Soysal Ö. Künt göğüs travmaları. Yüksel M, Kalaycı GN. (Editörler).Göğüs Cerrahisi’nde. Birinci baskı. İstanbul: Bilmedya Grup; 2001:s.447–64. 12. Brookes JG, Dunn RJ and Rogers IR. Sternal fractures: A retrospective analysis of 272 cases. J Trauma 1993;35(1):46–54. 13. Budunelli T. Künt göğüs travmalarında IPPV tedavisi. İzmir Devlet Hastanesi Mecmuası 1976;14:677-81. 14. Regel G, Lobenhoffer P, Grotz M, Pape HC, Lehmann U,Tscherne H. Treatment results of patients with multiple trauma:an analysis of 3406 cases treated between 1972 and 1991 at a German Level I Trauma Center. J Trauma 1995;38:70-8. 15. Kahraman C, Akçalı Y. Emiroğulları N, ve ark: Künt torakstravması: 1200 olgunun analizi. Erciyes Tıp Dergisi1995;17:318-24. 16. Tekinbaş C, Eroğlu A, Türkyılmaz A, Yekeler E ve Karaoğlanoğlu N. Toraks travmaları:592 olgunun analizi. Turkish Journal of Trauma and Emergency Surgery 2003;9(4):275–80 17. Dudu C, Arman B. Toraks travmalarının geç komplikasyonları. Yüksel M, Çetin G (Editörler). Toraks Travmaları’nda. Birinci Baskı. İstanbul: Turgut Yayıncılık ve Ticaret A.Ş; 2003.s.360–85. 18. Mansour KA, Bongiorno PF. Blunt trauma: Chest wall, lungs,pleura, heart, great vessels, thoracic duct and esophagus. In:Pearson FG, Cooper JD, Deslauries J, editors. Thoracic surgery.2th ed. Philadelphia: Churchill Livingstone; 2002. p. 1832-49. 19. Çağırıcı U, Samancılar Ö. Diyafragma ve frenik sinir yaralanmaları. Yüksel M, Çetin G (Editörler). Toraks Travmaları’nda. Birinci Baskı. İstanbul: Turgut Yayıncılık ve Ticaret A.Ş; 2003. s.185–204. 20. Shah F, Sabanathan F, Mearns FJ, and Choudhury KF. Traumatic rupture of diaphragm. Ann Thorac Surg 1995;60(5):1444–9.