Amaç: Bu çalışma, Türkiye’de onkoloji kliniklerinde çalışan hekim, hemşire ve biyologlarda tükenmişlik sendromu prevalansını ortaya koymayı amaçlamıştır.
Ayrıca tükenmişliği etkileyen sosyodemografik faktörlerin incelenmesi,kurumsal önlemlerin yeterliliğinin sorgulanması ve çözüm önerilerine katılımlarının
incelenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Kesitsel olarak tasarlanmış bu çalışma, Türkiye’de aktif olarak çalışan tüm tıbbi onkoloji personeline ulaşmayı amaçlamış, 323 kişi
araştırmaya katılmayı kabul etmiştir. Katılımcıların tükenmişlik durumlarını ölçmek için Maslach Tükenmişlik Envanteri (MBI) kullanılmıştır. İçerisinde üç
alt ölçek bulunmaktadır: Duygusal Tükenmişlik (EE), Duyarsızlaşma (DP) ve Kişisel Başarı (PA). Kliniklerde tükenmişliği azaltmaya yönelik çözümlerin
uygulanabilirliği sorgulanmış ve tükenmişlik sendromunu önleyici yöntem soruları hazırlanmıştır. İstatistiksel anlamlılık dikkate alındı ve tüm istatistiksel
testler iki yönlüydü (p<0.05).
Bulgular: 323 katılımcının %38’i tıbbi onkolog, %58’i hemşire ve %4’ü biyologdu. Ortanca yaş 37±9 yıl idi. MBI alt ölçeklerine göre onkoloji personelinin
ortalama±SD tükenmişlik düzeyleri EE için 19.7±7.8 (yüksek), DP için 6.0±4.3 (orta) ve PA için 20.9±5.1 (yüksek)’dir. Kırk bir yaşın altındaki katılımcılar
daha yüksek riske sahiptir. Bir hobisi olan, iyi bir uyku düzenine sahip olan, düzenli egzersiz yapan katılımcıların tükenmişlik puanları anlamlı olarak daha
düşüktür.
Sonuç: Onkoloji çalışanlarının yarısından fazlasında tükenmişlik sendromu saptandı. Genç yaş, aile tipi, uyku, egzersiz ve hobi sahibi olma gibi kişisel
faktörler tükenmişliği etkiler. Sağlık çalışanları için tükenmişlik önleyici tedbirler ve hem kurum içi hem genel kapsamlı müdahaleler gereklidir
Yazarlar, çalışma boyunca sürekli desteği ve rehberliği için Prof. Dr. Gamze Göksel'e teşekkür eder.
Objective: This study aimed to reveal the prevalence of burnout syndrome among physicians, nurses and biologists working in oncology clinics in Turkey.
Sociodemographic factors affecting burnout were revealed. The adequacy of institutional measures was questioned and their participation in solution proposals
was examined.
Materials and Methods: This cross-sectionally designed study aimed to reach all actively working medical oncology staff in Turkey. 323 of them agreed to
participate in the study. Maslach Burnout Inventory (MBI) was used to measure the burnout status of the participants. The scale consists of three subscales:
Emotional Exhaustion (EE), depersonalizaiton (DP) and the sensation of reduced personal accomplishment (PA). Clinical burnout reduction solutions were
also questioned. The burnout prevention questions were prepared. Statistical significance was considered, and all statistical tests were two-sided (p<0.05).
Results: Of 323 participants, 38% were medical oncologists, 58% were nurses and 4% were biologists. The median age was 37±9 years. According to
the MBI subscales, the mean±SD burnout levels of the oncology staff are 19.7±7.8 (high) for EE, 6.0±4.3 (moderate) for DP and 20.9±5.1 (high) for PA.
Respondents under 41 age has higher risk. The participants who are having a hobby, good sleep pattern, making regular exercises has significantly lower
burnout scores.
Conclusion: Burnout syndrome was detected in more than half of oncology workers. Personal factors such as young age, family type, sleep, exercise and
having a hobby affect burnout. Preventive measures and interventions are required for health workers
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 10 Temmuz 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 12 Temmuz 2023 |
Gönderilme Tarihi | 31 Temmuz 2022 |
Kabul Tarihi | 4 Ekim 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 18 Sayı: 2 |