Obesity Epidemiology and Prevention

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 5, 21 - 30, 04.05.2017

Prof. Dr. Melikşah Ertem

Öz

Abstract

Obesity is an important public health problem with increasing prevalence. According to WHO 2014 report the prevalence of overweight was 39% and obesity prevalence was13% in people older  than 18 years. Also in our country obesity prevalence is increasing every year. According to TUR-DEP studies obesity prevalance was 22% in 1998 increa-sed to 31% by the year 2010. Modernization, technological development in food industry, changes in work conditions and life, increases in amount of food portion are someof the factors affecting the prevalence. However in less developed region of the world obesity and insufficiency nutrition problems appear together even in the same family. Reason  of this is less qualified foods are more accessable andaffordable in poor communities. Obesity is defined as abnormal or excessive fat accumulation in adipose tissue, tothe extent that health may be impaired. Beside these it is noteasy to measure the disturbance of fat tissue. Body Mass In-dex (BMI) commonly used measurement to compare thecommunities and to monitor the communities. CT, MRI,DXA, Densitometer are some of the technics used to eva-luate the fat and fat disturbance in the body. There has beenshown correlation between mortality rates and obesity pre-valence. Obesity is one of the etiological factor in many ofthe non-communicable diseases. Cardiovascular diseases,diabetes, musculoskeletal diseases, reproductive healthproblems are related with obesity. Particularly abdominalfats are more sensitive to lipolysis and free faty acids in blood stream and in tissues causes insulin resistance. Free fatyacids also causes toxic effects to liver, muscles, pancreas tis-sues. Adipose tissue is not only a depot of energy but alsomany hormones release from adipose tissue. Interleucin-6(IL-6) is of hormones releases from adipose tissue. Obesitycauses many abnormal situations that causes CVD like dyslipidemia, hypertension, glycemic intolerance,  inflammatorymarkers, restrictive apnea and hypoventilation, and protrombotic processes. Obesity has also negative effect on workinglife. Absenteeism rate are more prevalent in obese workers.Lower production, tendency to chronic diseases, increasedincidence of musculoskeletal disorders, disadvantages in protection from accidents, and the design of personal protective equipment for people at normal scales are examples ofadverse interactions between work life and obesity. Obesitycontrol studies must be presented in accessible and appropriate ways to cover every part of the society. Community based work should be added to the clinic level. Obesity control can be achieved by multisectoral approach. Food industry has very important role in obesity control.

Anahtar Kelimeler

Obesity, obesity epidemiology, obesity physiopathology, obesity control

Obezite Epidemiyolojisi ve Korunma

Öz

Öz

Tüm Dünyada olduğu gibi ülkemizde de obezite salgın boyutunda her geçen yıl artış göstermektedir. Dünya Sağlık Örgütü 2014 yılı verilerine göre 18 yaş üzeri bireyle-rin %39’u kilolu, %13’ü obezdir. Obezite sıklığı erkeklerde %11, kadınlarda %15’tir.Ülkemizde de obezite sıklığı giderek artmaktadır. TURDEP çalışmalarına göre 1998’de%22 olan obezite sıklığı 2010 yılında %31 olmuştur ve kadınlarda obezite sıklığı dahayüksek bulunmuştur. Kentleşme, gıda teknolojisinin globalleşmesi, iş yaşamının dahaaz hareket ve efor gerektiren işlerle değişimi, alım gücündeki artışa bağlı olarak porsiyonların büyümesi bazı nedenler olarak sıralanmaktadır. Ancak az gelişmiş toplumlarda aynı toplum hatta aynı ailenin içinde olmak üzere beslenme yetersizliği problemleriyle obezite birlikte görülebilmektedir. Buna kompleks karbohidratların, kalitesiz besin öğelerinin nispeten daha ulaşılabilir olması neden olabilmektedir. Obezite vücudunaşırı yağlanması olarak tanılanmaktadır. Bununla birlikte ülkeleri birbiriyle karşılaştırmak, obezite prevalansını hesaplayıp toplumu izlemek amacıyla Beden Kitle İndeksi (BKI)kullanılmaktadır. Vücut yağ oranını daha iyi gösteren ölçümler de bulunmaktadır. Vücut yağ miktarını ve yağın dağılımını göstermede CT, MRI DXA, Dansitometre, Dilüsyon tekniği gibi yöntemler genel toplumsal taramalar için çok uygun değildir. Obezite toplumlarda artışı ile mortalite artışı arasında korelasyon saptanmıştır. Bulaşıcı olmayanhastalıkların pek çoğunun nedenleri arasında obezite yer almaktadır. Kalp damar hastalıkları, diyabet, kas iskelet sistemi hastalıkları, üreme sağlığına ilişkin sorunlar bunlardan bazılarıdır. Vücutta biriken özellikle abdominal bölgedeki yağlar serbest yağ asitlerine dönerek insülin direncinin artmasına neden olmaktadır. Serbest yağ asitleri lipotoksisite etkiyle kas, karaciğer, pankreas gibi organlarda hasara neden olabilmektedir.Adipoz dokudan salınan pek çok hormondan biri interlökin-6 (IL-6) inflamatuar sürecin başlamasına neden olmaktadır. Tüm zararlı etki viseral yağ dokusunda daha belirgindir. Obezite dislipidemi, hipertansiyon, glukoz entöleransı, inflamatuar markerlar, tıkayıcı apne ve hipoventilasyon ve protrombotik durum gibi durumlara neden olarak kalphastalıklarını etkilemektedir. Obezite ile koroner arter hastalığı, kalp yetmezliği, ani ölümarasında ilişki saptanmıştır. Bunun tam aksine kilo vermenin kalp damar hastalıklarına olumlu etkisi olmaktadır. Obezitenin çalışma yaşamına da olumsuz etkileri söz konusudur. Absenteizm hızı obezlerde daha fazla olduğunu gösteren çalışmalar bulunmaktadır.Üretim düşüklüğü, kronik hastalıklara eğilimin artması, kas iskelet sistemi hastalıklarınındaha fazla olması, kazalardan korunmada dezavantajlılık ve kişisel koruyucu donanımların normal ölçülerdeki insanlara göre dizayn edilmesi iş yaşamı ile obezite arasındaki olumsuz etkileşimlere örneklerdir. Obezite kontrolü çalışmaları toplumun her kesimini kapsayacak şekilde, erişilebilir ve uygun yöntemlerle sunulması gerekir. Klinik düzeyde yapılacaklara toplum tabanlı çalışmalar eklenmelidir.  Obezite kontrolü çok sektörlü yaklaşımıyla sağlanabilir. Gıda sanayi obezite kontrolünde çok önemli role sahiptir.

Anahtar Kelimeler

obezite, obezite epidemiyolojisi, obezite fizyopatolojisi, obezite kontrolü

Kaynakça

• Kaynaklar 1.WHO Global NCD Action Plan. http://www.who.int/nmh/events/ncd_action_plan/en/ (erişim tarihi: 11.Mart.2017) 2.WHO. Obesity and overweight fact sheet. http://www.who.int/media-centre/factsheets/fs311/en/ (erişim: 11.Mart.2017) 3.Mariel M Finucane, Gretchen A Stevens, Melanie J Cowan ve ark.National, regional, and global trends in body-mass index since 1980:systematic analysis of health examination surveys and epidemiolo-gical studies with 960 country-years and 9,1 million participants. Lan-cet 2011; 377: 557–67 4.Ebbeling CB, Pawlak DB, Ludwig DS. Childhood obesity: public-health crisis, common sense cure. Lancet 2002;360:473–82 5.Obezite tanı, tedavi klavuzu. Türkiye Endokrinoloji ve MetabolizmaDerneği Yayını. ISBN 978-605-4011-19-3 Ankara 2014. sayfa: 12. 6.TEKHARF çalışması, 2005. 7.Obesity and overweight. DSÖ,2014. http://www.who.int/mediacen-tre/ factsheets/fs311/en/ (erişim 11.Mart.2017) 8.Mladovsky P, Allin S, Masseria C, Hernandez C, McDaid D, Mosi-allos E. Socioeconomic determinants of obesity. Health in the Eu-ropean Union Trends and Analyses. Observatory Study SeriesNo:19. WHO yayınları 2009. sayfa: 114-17. 9.WHO. Obesity: Preventing and Managing the Global Epidemic. WHOTechnical Report Series 894. Geneva 2000 10.MB Snijder, RM van Dam, M Visser, JC Seidell. What aspects of bodyfat are particularly hazardous and how do we measure them? Inter-national Journal of Epidemiology 2006;35:83–92 11.PoirierP, Giles TD, Bray GA ve ark. Obesity and Cardiovascular Di-sease: Pathophysiology, Evaluation, and Effect of Weight Loss. Cir-culation 2006; 113: 898-918. 12.Meisler JG, St Jeor S. Summary and recommendations from the Ame-rican Health Foundation's Expert Panel on Healthy Weight Ameri-can Journal of Clinical Nutrition, 1996, 63(3 Suppl. ):4 7 48-4 778 13.Taylor CB ve ark. Effect of long-term community health educationon body mass index. American Journal of Epidemiology, 1991,134:235-249. 14.Paul A. Schulte ve ark. Work, Obesity, and Occupational Safety and He-alth. American Journal of Public Health 2007, Vol 97, No. 3: 428-36. 15.Ottman R. An epidemiologic approach to gene– environment inte-raction. Gen Epid. 1990;7:177–185. 16.TC Sağlık Bakanlığı Yayın No:988, Anakara,2014 17.Debbie A Lawlor1* and Nish Chaturvedi2. Treatment and preven-tion of obesity—are there critical periods for intervention? Interna-tional Journal of Epidemiology 2006;35:3–9. 18.Clinical guidelines on the identification, evaluation, and treatmentof overweight and obesity in adults. The evidence report nih publi-cation No. 98-4083 September 1998 National institutes Of health