An evaluation of local government services for women in Turkey on the basis of gender

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 151 - 169, 31.05.2020

Ilgın Yucel , İlkay Kutlar

https://doi.org/10.33708/ktc.733045

Cited By: 4

Öz

The local governments of the Ottoman Empire, formerly known as the “şehreminliği”, obtained official status in modern Turkey with the entry into force of article in 1930 and they continued to provide governance for the cities in parallel to the centralized governance. The concept of welfare state, the foundations of which were established and developed in the 20th century, supported the relationship between the citizens and administration, which is today called social municipalism. There are two types of management in public administration: centralization and decentralization. One of the main functions of municipalities as one of the local governance mechanisms is to develop and implement service models to meet the needs and demands of citizens residing in the city under their authorities. Services for women, a social group commonly recognized in recent years as one of the disadvantaged groups, are those of the important issues local governments put emphasis on. In this context, local government services have evolved over the years according to women’s needs and demands. In this study, the local government services for women in Turkey were examined and assessed in terms of gender. Municipalities with websites which frequently appear in the press due to their services for women and become prominent thanks to their works on gender equality are deliberately selected. Services and actions for women by municipalities which are carried out with the purpose of gender equality are evaluated on the basis of content analysis. Based on data obtained, it has been determined that local governments provide many services for women. However, it has been revealed that these supplied services aim at strengthening the status of women in society linked to their traditional roles and duties that society attributes to them, rather than increasing the status of women in society by ensuring their participation in professional life.

Anahtar Kelimeler

Local Government, Social Municipality, Woman, Gender, Woman Friendly Cities

Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Kadınlara Yönelik Hizmetlerinin Toplumsal Cinsiyet Açısından İncelenmesi | An evaluation of local government services for women in Turkey on the basis of gender

Öz

Osmanlı döneminde “şehreminliği” olarak görev yapan yerel yönetimler, 1930 yılında resmî statüye kavuşmuş ve bu mekanizmalarla merkezî yönetimin yanı sıra kentlerin yönetimi desteklenmeye devam etmiştir. 20. yüzyıl itibarıyla temelleri atılan ve gelişen sosyal devlet anlayışı, bugün sosyal belediyecilik olarak adlandırdığımız “vatandaş-yönetim” birlikteliğini desteklemektedir. Kamu yönetiminde merkezden yönetim ve yerinden yönetim olmak üzere iki tür yönetim biçimi bulunmaktadır. Yerinden yönetim mekanizmalarından olan belediyelerin temel görevlerinden biri, yetki sahibi oldukları yerleşim biriminde ikamet eden vatandaşların ihtiyaç ve taleplerine yönelik hizmet modelleri geliştirmek ve uygulamaktır. Son yıllarda özellikle dezavantajlı gruplar olarak ifade edilen kadınlara yönelik hizmetler, yerel yönetimlerin üzerinde durduğu önemli konulardan biridir. Bu kapsamda, kadınların ihtiyaç ve taleplerine göre, yerel yönetimlerin hizmetleri yıllar içinde değişim göstermiştir. Bu çalışma ile Türkiye’de yerel yönetimlerin kadınlara yönelik hizmetleri, toplumsal cinsiyet açısından değerlendirilmiştir. Çalışmada; kadınlara yönelik hizmetleri ile basında sıkça yer alan, toplumsal cinsiyet eşitliği temelinde fark yaratan web sayfasında kadına yönelik çalışamalarına yer veren, partisine bakılmaksızın büyükşehir veya ilçe belediyeler gayeli olarak seçilmiştir.. Nitel araştırma yönteminin benimsendiği çalışmada veriler içerik analizi yöntemine göre çözümlenmiştir. Araştırma kapsamına alınan belediyelerin kadınlara yönelik hizmetleri içinde toplumsal cinsiyet eşitliğini sağlamayı amaçlayan faaliyetleri incelenmiştir. Elde edilen verilere göre yerel yönetimlerin kadınlara yönelik çok sayıda hizmet verdikleri tespit edilmiştir. Ancak verilen hizmetlerin kadınların toplum içindeki statülerini yükseltmekten ve çalışma yaşamına katılımını sağlamaktan ziyade toplumun kadına atfettiği geleneksel rol ve görevlerini güçlendirmeye yönelik olduğu ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yerel Yönetim, Sosyal Belediyecilik, Toplumsal Cinsiyet, Kadın, Kadın Dostu Kent

Kaynakça

• Ağar, S. (2006), “Kamu Kurumları (Hizmet Yerinden Yönetim Kuruluşları) Teorisi”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, (65), ss. 277-310
• Aydın, A.H. & Çamur Ç. (2019). Türkiye’de Merkezileşme Ve Yerelleşme Sorununun Giderilmesinde Adaletin Rolü, Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(18), ss. 1177-1198
• Bayraktar, U. (2017). TESEV İyi Yönetişim Raporları, ‘Belediyelerde Kadın için Belediye’, https://www.tesev.org.tr/
• Beki, A. (2009). Türkiye’de Sosyal Belediyecilik (Ümraniye Belediyesi Örneği), Sena Ofset, İstanbul.
• Çelik, A. (2014). Sosyal Belediyecilik Anlayışı: Şanlıurfa Büyükşehir Belediyesi Örneği Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 16(1): ss. 1-20
• Çiçek, E. (2012). Türkiye’de Belediyelerin Sosyal Yardım ve Sosyal Hizmet Politikaları: Batı Akdeniz Örneği, Türkiye Belediyeler Birliği
• Çiçek, Y. (2014). Geçmişten Günümüze Türkiye’de Yerel Yönetimler, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 11(1) ss. 53 - 64
• Kaypak, Ş. (2012). Kadın Dostu Kentler ve Kent Konseyi İlişkileri, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü, Sakarya Üniversitesi Yayını, ss.363-380
• Kaypak, Ş. (2014). Toplumsal Cinsiyet Bakış Açısından Kente Bakmak. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt7(1), ss.344-357
• Keleş, R. (1998). Kentleşme Politikası, İmge Yayınları, Ankara.
• Lucal, B. (1999). What It Means to Be Gendered Me: Life on the Boundaries of a Dichotomous Gender System. Gender and Society, 13(6), 781-797.
• Özsoy, B.&Sipahi,E.B. (2016).Türkiye’de Kadın Dostu Olma İddiasında Bir Kent: Gaziantep, Çağdaş Yerel Yönetimler, 25(3): ss.35-68
• Powell, G. N. ve Greenhaus, J. H. (2010). Sex, Gender, and Decisions At The Family Work Interface. Journal of Management, 36 (4), 1011-1039.
• RG. 2012. On Üç İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Altı İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. Kanun No:6360, Kabul tarihi: 06.12.2012, Ankara.
• Risman, B. J. (2004). Gender as a Social Structure: Theory Wrestling with Activism. Gender & Society, 18(4), 429-45.
• Sadri, H. (2011). Kadınların Kent Hakkı, TMMOB Ankara Şubesi Bülten, Sayı 87 s.48-51
• Savaş, G. (2018). Türkiye’de Yaşayan Bireylerin Toplumsal Cinsiyet Eşit(siz)liği Algısı, Akdeniz Kadın Çalışmaları ve Toplumsal Cinsiyet Dergisi, 1(2) ss.101-121
• Sevimli, F. (2015). Sosyal Belediyecilik Nasıl Olmalı? www.sosyalpolitikalar.com.tr/makale/2054sosyal-beledyeclk-nasil-olmali.html
• Tuncer, S. (2018) TESEV İyi Yönetişim Raporları, Kadınların Kent Hakları: Bütün Köşe başlarını İstemek, https://www.tesev.org.tr/
• Yaman, A.K. ve Kutlar, İ.(2017). 6360 Sayılı Büyükşehir Yasasının Kırsal Yaşama Olası Etkileri: Kocaeli Örneği. Türk Tarım-Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5(11):1295-1300.
• Yavuz, Ö. (2015). Kadınların Toplumsal Hayata Katılımında Yerel Yönetimlerin Rolü. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Yaylı, H.&Eroğlu, G. (2015). Yerel Katılım Bağlamında Türkiye’de Kadın Temsili, International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS), ss. 504-524
• İnternet kaynakları
• https://www.oecd.org/
• http://www.kadindostukentler.com/
• https://www.trabzon.bel.tr/
• http://www.nilufer.bel.tr/
• http://www.eskisehir.bel.tr/ebb.php
• http://www.tunceli.bel.tr/
• https://muratpasa-bld.gov.tr/
• https://www.izmir.bel.tr/
• http://www.beylikduzu.istanbul/