Abstract
Objective: The aim of this study was to determine whether oak
root extract has protective role on burn injuries by using quantitative and
histopathological approaches.
Material and method: The study was conducted on 16 adult Sprague-Dawley
rats aged 8 weeks (weighing 350 g). The rats were assigned into 2 groups
including: group 1 consisting of rats employed as controls and group 2 in which
rats received oak root extract. After shaving dorsum of rats, second degree
burn injury was created at the right and left sides of the line representing
vertebral column in both groups. Wound care was provided by using normal saline
in group 1, while it was provided by using oat root extract in group 2. The
right side was used for macroscopic evaluations, while left side was used for histopathological
examination through biopsy samples obtained on the days 1, 3, 7 and 17. On the
day 17, the rats were sacrificed under ketamine anesthesia. Cutaneous tissue
samples were taken and macroscopic measurements were made by using a grid
paper. Edema, neovascularization, inflammatory cell infiltration and
re-epithelization were assessed on the histopathological examination.
Results: When compared to the control group, it was seen that the extent of burn
area was reduced and that degree of neovascularization, inflammatory cell
infiltration and re-epithelization was increased with decreased edema was
(p<0.001).
Keywords: Burn, oak root extract, healing, rat
Özet:
Amaç: Bu araştırmanın amacı ratlarda yanık yarası üzerine kantitatif, ve
histopatolojik yaklaşımlarla meşe kökü ekstresinin koruyucu rolu olup
olmadığını belirlemektir.
Materyal ve metod: Çalışmaya 16 adet, 8 haftalık erişkin ve 350
gram ağırlığında Spraque-Dawley rat alındı ve ratlar iki gruba ayrıldı; grup 1:
kontrol grubu, grup 2; meşe ekstresi
uygulanan grup. Ratların sırt bölgesi traşlandıktan sonra columna vertebralisin
olduğu hat işaretlenip sağ ve solunda kalan bölgeye 2. derece temas yanığı
oluşturuldu. Grup 1 yanık alanı serum fizyolojik, Grup 2’ de ise meşe ekstresi
ile günlük pansuman yapıldı. Her bir ratın sırtındaki sağ bölge makroskopik,
sol bölge ise histopatolojik inceleme (1. 3. 7. ve 17. günlerde alınan biyopsi)
için kullanıldı. 17. gün de ratlar
ketamin anestezi altında iken sakrifiye edildi ve cilt doku örnekleri alındı ve
makroskopik olarak milimetrik kağıt ile ölçüm yapıldı. Histopatolojik
incelemede ödem, neovaskülarizasyon, enflamatuar hücre infiltrasyonu ve
re-epitelizasyon değerlendirildi.
Bulgular: Meşe ekstresi uygulanan grup, kontrol
grubu ile karşılaştrıldığında yanık alanın azaldığı, neovaskülarizasyon, enflamatuar
hücre ve re-epitelizasyon derecesinin arttığı, ödemin ise azaldığı görüldü
(p<0.001).
Sonuç: Meşe kökü ekstresinin yanık yarasının iyileşmesinde etkili olduğu
görüldü.
Anahtar kelimeler: Yanık, meşe kökü ekstresi, iyileşme, rat,
Contribution: I would like to thank Dr. Yasemin Benderli Cihan, Dr. Günhan Gökahmetoğlu, Dr. Hatice Karaman and Dr. Eyüp Karaoğul for their contributions to the article.
ÖZET
Amaç: Bu araştırmanın amacı ratlarda yanık yarası üzerine kantitatif, ve histopatolojik yaklaşımlarla meşe kökü ekstresinin koruyucu rolü olup olmadığını belirlemektir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 16 adet, 8 haftalık erişkin ve 350 gram ağırlığında Spraque-Dawley rat alındı ve ratlar iki gruba ayrıldı; grup 1: kontrol grubu, grup 2; meşe ekstresi uygulanan grup. Ratların sırt bölgesi traşlandıktan sonra columna vertebralisin olduğu hat işaretlenip sağ ve solunda kalan bölgeye 2. derece temas yanığı oluşturuldu. Grup 1 yanık alanı serum fizyolojik, Grup 2’ de ise meşe ekstresi ile günlük pansuman yapıldı. Her bir ratın sırtındaki sağ bölge makroskopik, sol bölge ise histopatolojik inceleme (1. 3. 7. ve 17. günlerde alınan biyopsi) için kullanıldı. 17. gün de ratlar ketamin anestezi altında iken sakrifiye edildi ve cilt doku örnekleri alındı ve makroskopik olarak milimetrik kağıt ile ölçüm yapıldı. Histopatolojik incelemede ödem, neovaskülarizasyon, enflamatuar hücre infiltrasyonu ve re-epitelizasyon değerlendirildi.
Bulgular: Meşe ekstresi uygulanan grup, kontrol grubu ile karşılaştrıldığında yanık alanın azaldığı, neovaskülarizasyon, enflamatuar hücre ve re-epitelizasyon derecesinin arttığı, ödemin ise azaldığı görüldü (p<0.001).
Sonuç: Meşe kökü ekstresinin yanık yarasının iyileşmesinde etkili olduğu görüldü.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Ekim 2019 |
Kabul Tarihi | 4 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 11 Sayı: 3 |