Objective: Although recent studies have increased public awareness of child sexual abuse, certain aspects of the issue remain unclear. While research on sexual abuse in girls is abundant, there is limited focus on boys in our country. This study aims to explore the characteristics of cases involving sexual abuse of boys in the province of Türkiye.
Methods: The study is descriptive and retrospective in nature. A total of 245 boys who underwent forensic interviews for alleged sexual abuse between September 2017 and March 2023 at the Child Advocacy Center in the province of Türkiye were retrospectively examined.
Results: The study included 245 boys aged 3-18 with a mean age of 11.04±3.39. The most common type of sexual abuse was non-penetrative contact (57.6%). Delayed disclosure was primarily attributed to factors such as threat, fear, and shame. Sexual abuse predominantly occurred in public places (56.5%). There were significant among age groups concerning the identity of the reporters, initial disclosure persons, the existence of abuse, and reporting time. However, no significant differences were found in the presence of multiple suspects, recurrent abuse, and the incident location. Post-abuse behavioral changes in children included fear of the perpetrator (15.5%), emotional changes (15.5%), physiological changes (9.4%), and the displaying of risky behaviors (4.1%).
Conclusion: The study emphasized the importance of not overlooking sexual abuse among male children. The findings underscore the need for enhanced awareness and intervention strategies to address sexual abuse in boys within the country.
Bu çalışma, Sakarya Üniversitesi Tıp Fakültesinin 05.12.2022 tarih ve 194630 sayılı etik kurul onayı ile gerçekleştirilmiştir.
Yok
Yok
Amaç: Son yıllarda yapılan çalışmalar çocuk cinsel istismarı konusunda toplumsal farkındalığı artırmış olsada, konunun bazı yönleri hala belirsizliğini korumaktadır. Ülkemizde kız çocuklarına yönelik cinsel istismar araştırmaları oldukça fazla iken, erkek çocuklarına yönelik araştırmalar sınırlıdır. Bu çalışma, Türkiye'de erkek çocuklara yönelik cinsel istismar vakalarının özelliklerini araştırmayı amaçlamaktadır.
Yöntem: Çalışma tanımlayıcı ve retrospektif niteliktedir. Türkiye’nin bir ilindeki Çocuk İzlem Merkezi'nde Eylül 2017 ile Mart 2023 tarihleri arasında cinsel istismar iddiasıyla adli görüşme yapılan toplam 245 erkek çocuk retrospektif olarak incelenmiştir.
Bulgular: Çalışmaya yaşları 3-18 arasında değişen ve yaş ortalaması 11,04±3,39 olan 245 erkek çocuk dahil edilmiştir. En yaygın cinsel istismar türü penetratif olmayan dokunmadır (%57,6). Bildirimin gecikmesi öncelikle tehdit, korku ve utanç gibi faktörlere bağlanmıştır. Cinsel istismar ağırlıklı olarak kamuya açık yerlerde gerçekleşmiştir (%56,5). Bildirimde bulunanların kimliği, ilk bildirimde bulunan kişiler, istismarın varlığı ve bildirim süresi açısından yaş grupları arasında anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Ancak, birden fazla şüphelinin varlığı, tekrarlayan istismar ve olayın gerçekleştiği yer açısından anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Çocuklarda istismar sonrası davranış değişiklikleri arasında failden korkma (%15,5), duygusal değişiklikler (%15,5), fizyolojik değişiklikler (%9,4) ve riskli davranışlar sergileme (%4,1) yer almaktadır.
Sonuç: Çalışma, erkek çocukların da cinsel istismar açısından ihmal edilmemesinin önemini vurguladı. Bulgular, ülke içinde erkek çocuklarda cinsel istismarı ele almak için gelişmiş farkındalık ve müdahale stratejilerine duyulan ihtiyacın altını çiziyor.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Hizmetleri ve Sistemleri (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 2 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 5 Mayıs 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 16 Sayı: 2 |