The Effect of Scenario Based Learning Approach on Solving Problems of Addition and Subtraction of Third Grade Students of Primary School

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 72 - 84, 25.12.2018

Dilek Temur , Hakan Turan

https://doi.org/10.33400/kuje.451771

Cited By: 3

Öz

The purpose of this research is to determine the
effects of Scenario-Based Learning approach on nonroutine problem solving
abilities of third grade elementary students in maths. The model of the
research is, control group pre-test, post-test design, of quasi-experimental
designs.  The participants were 38
private school third grade elementary students from Başiskele district of
Kocaeli Province. On the purpose of determining the success rates of the
experimental and control groups, the pre-test have been applied to both groups
and it has been determined that there is not any significant difference at
success rates between the two groups. The lessons for the experimental group have
been prepared and taught by the researcher according to the Scenario Based
Learning. In the control group, the teacher of the control group classroom have
used textbooks of MEB (Ministry of National Education). Non-routine problem
solving and diagnostic tests were used to measure the four operation skills of
the groups which was developed by the researcher as a data collecting tool.
Opinions of mathematics education experts and third grade elementary teachers
were received for the content and construct validity of the tests. In order to
provide interrater reliability, the tests of the both experimental and control
groups were graded using the same answer key by the teachers of the groups and
a mathematics education expert. To analyze the differences between the results
of post-tests, which have been applied to both groups, Mann-Whitney-U test, and
to see if there are any significant differences in the post and pre-tests of
the two groups, Wilcoxon Signed Rank Test was used.  Based on findings, it can be said that the
experimental group was significantly more successful in solving nonroutine
add-subtract problems than the control group who used MEB textbooks and
followed traditional lessons.

Senaryo Tabanlı Öğrenme Yaklaşımının İlkokul Üçüncü Sınıf Öğrencilerinin Toplama ve Çıkarma Problemlerini Çözme Becerilerine Etkisi

Öz

Bu araştırmanın amacı, Senaryo Tabanlı Öğrenme yaklaşımının ilkokul
üçüncü sınıf öğrencilerinin rutin olmayan toplama ve çıkarma problemlerini
çözme becerilerine etkisinin belirlenmesidir. Araştırmanın modeli, yarı
deneysel desenlerden öntest sontest eşleştirilmiş kontrol gruplu desendir.
Araştırmanın çalışma grubu, 2017-2018 öğretim yılında Kocaeli ili Başiskele
ilçesindeki bir özel ilkokulda eğitimine devam eden 38 ilkokul üçüncü sınıf
öğrencisinden oluşmaktadır. Deney ve kontrol gruplarının başarı düzeyleri
açısından denk olup olmadığının belirlenmesi amacıyla her iki gruba da öntest
uygulanmış ve grupların başarı puanları arasında anlamlı bir farklılık olmadığı
belirlenmiştir. Deney grubunda derslerde kullanılan planlar, STÖ yaklaşımına
uygun olarak araştırmacı tarafından hazırlanmış ve işlenmiştir. Kontrol
grubunda ise derslerde senaryo tabanlı öğrenme yaklaşımına uygun ders planları
kullanılmamış olup, ilgili sınıfın sınıf öğretmeni tarafından dersler MEB
kitaplarına bağlı kalınarak işlenmiştir. Veri toplama aracı olarak araştırmacı
tarafından geliştirilen, deney ve kontrol gruplarının toplama ve çıkarma
becerilerini ölçmeye dönük rutin olmayan problem çözme testleri kullanılmıştır.
Testlerin yapı ve kapsam geçerliliği için matematik alan uzmanları ve üçüncü
sınıf öğretmenlerinden uzman görüşü alınmıştır. Puanlayıcı güvenilirliğini
sağlamak amacıyla testler, deney ve kontrol grubunun sınıf öğretmenleri ve bir
matematik alan uzmanı tarafından aynı anahtar kullanılarak ve tartışılarak
puanlanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde deney ve kontrol gruplarının
öntestleri arasında ve sontestleri arasında anlamlı bir fark olup olmadığının
belirlenmesi amacıyla Mann-Whitney U testi, yalnızca deney grubunun ön ve
sontesti ile yine yalnızca kontrol grubunun ön ve sontesti arasında anlamlı bir
fark olup olmadığının belirlenmesi amacıyla Wilcoxon İşaretli Sıralar testi
kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, STÖ yaklaşımına uygun ders planlarının
uygulandığı deney grubundaki öğrencilerin rutin olmayan toplama ve çıkarma problemlerini
çözme puanlarının, MEB kitaplarına bağlı kalınarak yapılan etkinliklerle olağan
bir sürecin izlendiği kontrol grubundaki öğrenci puanlarına kıyasla anlamlı
düzeyde arttığı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Senaryo tabanlı öğrenme, Problem çözme, Matematik öğretimi

Kaynakça

• Açıkgöz, K. Ü. (2014). Aktif Öğrenme. İzmir: Kanyılmaz Matbaası.Altun, M. (2002). Matematik Öğretimi. Bursa: Alfa Basım Yayım DağıtımAltun, M. (2012). İlköğretim 2. Kademe (6, 7, 8. sınıflarda) Matematik Öğretimi. Bursa: Alfa Aktüel Yayınları.Altun, M. & Arslan, Ç. (2006). İlköğretim Öğrencilerinin Problem Çözme Stratejilerini Öğrenmeleri Üzerine Bir Çalışma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XIX(1), 1-21. Erişim adresi: http://dergipark.gov.tr/uefad/issue/16683/173356Avcı, D. E. & Bayrak, E. B. (2013). Öğretmen Adaylarının Senaryo Temelli Öğrenmeye İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi: Bir Eylem Araştırması. İlköğretim Online Dergisi, 12(2), 528‐549. Erişim adresi: http://ilkogretim-online.org.tr/index.php/io/article/view/1418/1274Baykul, Y. (2009). İlköğretimde Matematik Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.Bakaç, E. (2014). Senaryo Tabanlı Öğretim Yönteminin Matematik Dersindeki Öğrenci Başarısına Etkisi. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, 5(9), 3-17. Erişim adresi: http://dergipark.gov.tr/download/article-file/210490Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.Caroll, J. M. (1999). “Five Reasons for Scenario-Based Design” Proceedings of the 32nd Hawaii International Conference on System Sciences. Virginia Tech Blacksburg. Erişim adresi: https://www.computer.org /csdl/proceedings/hicss/1999/0001/03/00013051.pdfDedeoğlu, N. Ç. (t.y). Özel Öğretim Yöntemleri. Yayımlanmamış ders notu, İlköğretim Matematik Eğitimi Bölümü, Sakarya Üniversitesi, Sakarya. Erişim adresi: http://content.lms.sabis.sakarya.edu.tr/Uploads /51717/31928/rutin_olan-olmayan_problemler.pdfEymen, E. (2007). SPSS 15.0 Veri Analiz Yöntemleri. Erişim adresi: http://www.istatistikmerkezi.com/Hacısalihoğlu, H. H., Mirasyedioğlu, Ş. & Akpınar, A. (2003). İlköğretim 1-5 Matematik Öğretimi. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.Hursen, Ç. F. & Gezer, F. (2017). Investigating the Efficiency of Scenario Based Learning and Reflective Learning Approaches in Teacher Education. European Journal of Contemporary Education, 6(2), 264-279. doi: 10.13187/ejced.2017.2.264Kan, A. (2009). Ölçme Araçlarında Bulunması Gereken Nitelikler. Hakan Atılgan (Ed.), Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme içinde (s. 23-80). Ankara: Anı Yayıncılık.Kemiksiz, C. (2016). Fen Bilimleri Dersinde Senaryo Temelli Öğrenme Yönteminin Akademik Başarı, Tutum ve Kalıcılığa Etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Katrancı, Y. (2014), İşbirliğine Dayalı Öğrenme Ortamlarında Problem Oluşturma Çalışmalarının Matematiksel Anlamaya ve Problem Çözme Başarısına Etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi), Marmara Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Kocadağ, Y. (2010), Senaryo Tabanlı Öğrenme Yönteminin Fen-Genetik Konusundaki Kavram Yanılgılarının Giderilmesi Üzerindeki Etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi/Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.Kocayusuf, A. G. (2014). İlköğretim Matematik Eğitiminde Yaşam Temelli Senaryolarla Desteklenmiş Tam Öğrenme Stratejisinin Öğrencilerin Öğrenme Ürünleri Üzerine Etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Akdeniz Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.Mariappan, J., Shih, A. & Schrader, P. G. (2004).” Scenario-Based Learning Approach in Teaching Statics.” Proceedings of the 2004 American Society for Engineering Education Annual Conference and Exposition. California State Polytechnic University, Pomona. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/ publication/237244689_Use_of_Scenario Based_Learning_Approach_in_Teaching_StaticsMEB (2015). İlkokul Matematik Dersi (1, 2, 3 ve 4. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: 2015. Erişim adresi: http://matematikogretimi.weebly.com/uploads/2/6/5/4/26548246/matematik1-4_prg.pdfMEB (2018). Matematik Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). Ankara: 2018. Erişim adresi: http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=329Özsevgeç, L. C. & Kocadağ, Y. (2013). Senaryo Temelli Öğrenmenin Öğrencilerin Kalıtım Konusundaki Yanılgılarının Giderilmesi Üzerindeki Etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28 (3), 83-96. Erişim adresi: http://dergipark.gov.tr/download/article-file/87201Pesen, C. (2003). Eğitim Fakülteleri ve Sınıf Öğretmenleri İçin Matematik Öğretimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Proudfoot, D. E., & Kebritchi, M. (2017). Scenario-Based Elearning And Stem Education: A Qualıtatıve Study Explorıng The Perspectıves Of Educators. (IJCRSEE) International Journal of Cognitive Research in Science, Engineering and Education, 5(1), 7-18. doi:10.5937/IJCRSEE1701007PRouquette, M. L. (1973). La Creativite. Presses, Universitaires de France. Yaratıcılık. (Çev. İsmail Yerguz, 2007) Ankara: Dost Kitabevi Yayınları Siddiqui, A., Khan, M. & Akhtar, S. (2008). Supply Chain Simulator: A Scenario-Based Educational Tool to Enhance Student Learning.” Journal Computers & Education, 51(1), 252-261. doi:10.1016/j.compedu.2007.05.008Süğümlü, Ü. (2009). Dil Bilgisi Öğretiminde Senaryo Tabanlı Öğrenme Yaklaşımının Etkililiği: Kelime Türleri Örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Sakarya Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.Tekin, H. (1977). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Mars Matbaası.Turan, H. (2012). Eğitimde Yeni Yaklaşımlar ve Bireylerde Bulunması İstenilen Temel Beceriler. Hasan Şeker (Ed.), Eğitimde Program Geliştirme içinde (s. 219-260). Ankara: Anı Yayıncılık. ISBN: 605443492-6Yaman, B. (2005). Senaryo Tabanlı Öğrenme Yaklaşımına (Stöy) Dayalı Eğitimde Drama Yönteminin, İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Okuduğunu Anlama Başarılarına Etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2) , 465-482.Yıldız, N. (2010). Fen Eğitiminde Probleme Dayalı Öğrenme Senaryolarının Çözümünde Deney Uygulamalarının Öğrencilerin Başarısına, Tutumuna ve Bilimsel Süreç Becerilerine Etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Marmara Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Web 1: https://www.massey.ac.nz/massey/fms/AVC%20Academic/Teaching%20and%20Learning%20 Cenrtres/Scenario-based-learning.pdf?7644891A6B03909876741F5A310B4BCCWeb 2: http://www.click4it.org/index.php/Scenario-Based_Learning