A Unique and Traditional Heritage: Sındırgı-Düvertepe Soldier Halva

Yıl 2023, , 1 - 6, 30.06.2023

Kamile Gülüm

https://doi.org/10.59127/kulmira.1205384

Öz

Culture, which is defined as the sum of all material and spiritual values created in the historical and social development process, changes from society to society. Every people born in a certain society grows and cultured by being influenced by the culture of the society in which it lives. It is important for individuals to internalize their own culture and make it a part of themselves, as well as to pass on what they have learned to future generations. Therefore, the aim of this study is to record the Soldier Halva, which is an example of a cultural heritage that is unique to the Düvertepe rural area of Balıkesir province, Sındırgı district and has been going on for centuries, in order to pass it on to future generations. The study was handled with a phenomenological approach, one of the qualitative research methods. Preliminary data of the study were collected through document review and on-site observation. The application example of military halva was made by the resource persons and the practitioner. As a result of the research, it has been suggested that every material of the military halva should be obtained from a single region, it is still traditionally carried out in the region and it remains stale for a long time.

Anahtar Kelimeler

Soldier halva, Düvertepe countryside, cultural heritage, food culture

Özgün ve Geleneksel Bir Miras: Sındırgı-Düvertepe Asker Helvası

Öz

Tarihsel, toplumsal gelişme süreci içinde yaratılan bütün maddi ve manevi değerlerin bütünü olarak tanımlanan kültür, toplumdan topluma değişmektedir. Belli bir toplumda doğan her birey içinde yaşadığı toplumun kültüründen etkilenerek büyür. Bireylerin kendi kültürünü benimsemesi, öz benliğinin bir parçası haline getirmesi onun topluma uyumu kadar, öğrendiklerini gelecek nesillere aktarması açısından da önemlidir. Bu nedenle bu çalışmanın amacı, Balıkesir ili Sındırgı ilçesi Düvertepe kırsalına mahsus ve yüzyıllardır süren bir kültürel miras örneği olan Asker Helvasını gelecek nesillere aktarmak ve kayıt altına almaktır. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden fenomelojik yaklaşımla ele alınmıştır. Çalışmanın verileri doküman incelemesi, yerinde gözlem ve uygulamalar yoluyla toplanmıştır. Uygulama aşamasında Asker helvası bizzat kaynak kişiler ve uygulayıcı tarafından yapılmıştır. Araştırma sonucunda asker helvasının her bir malzemesinin tek bir yöreden temin edilmesi, geleneksel olarak yörede hala sürdürülüyor olması ve uzun süre bayatlamadan kalması nedeniyle Coğrafi işaret alması gerektiği, yerel kalkınmayı sağlamak adına da turistik ürüne dönüştürülmesi önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Asker helvası, Düvertepe kırsalı, kültürel miras, yemek kültürü

Kaynakça

• Arslan, F. (2013). Bigadiç ve Sındırgı İlçelerinde Yerleşmeler. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Coğrafya (Türkiye Coğrafyası) Anabilim Dalı. Doktora Tezi, Ankara
• Arslan, F., & Baykal, F. (2018). Sındırgı’da Kırsal Coğrafi Görünümlerin Geçmişten Bugüne Değişimi. Güncel Araştırmalar Işığında Sındırgı. Bildiriler Kitabı. Ege Üniversitesi Yayınları Edebiyat Fakültesi Yayın No: 200. Ss.364.
• Arlı, M. (1981). Türk Mutfağına Genel Bir Bakış. Türk Mutfağı Sempozyumu Bildirileri. Kültür ve Turizm Bakanlığı, Milli Folklor Araştırma Dairesi Yayınları. No: 41., ss. 19-33.
• Artun, E. (2002). Adana Mutfak Kültürü ve Adana Yemeklerinden Örnekler, M.Sabri Koz (Ed.). Yemek Kitabı Kitabevi, İstanbul.
• Beşirli, H. (2010). Yemek, Kültür Ve Kimlik. Millî Folklor, 22-87.
• Beşirli, H. (2012). Yemek sosyolojisi/yiyeceklere ve mutfağa sosyolojik bakış, Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Bozok, D., & Kahraman, K. (2015). Kırsal Turizmde Yöresel Yemek Kültürünün Rolü: Balıkesir, Uluslararası Sosyal Ve Ekonomik Bilimler Dergisi, 5(1), 85-90.
• Creswell, W. John. (2020). Nitel Araştırma Yöntemleri: Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma Ve Araştırma Deseni (Çev. Ed: Bütün, M. & Demir, S.B.). Ankara: Siyasal Kitabevi
• Efe, R., Soykan, A., Cürebal, İ., & Sönmez, S. (2015). Balıkesir’deki Yöresel Ve Geleneksel Ürünlere Coğrafi Bir Yaklaşım, Balıkesir 2. Kent Sempozyumu, 19-21kasım, 1-18
• Ertan, A. (2010). Prestijli Tarım Ürünlerinin Pazarlanmasında Kalite Ve Coğrafi İşaret Kavramlarının Tutundurulması Ve Bu Bağlamda Tarım Satış Kooperatiflerinin Önemi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 157-170.
• Şahin, G. (2013). Coğrafi İşaretlerin Önemi Ve Vize (Kırklareli)’Nin Coğrafi İşaretleri. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 23-37
• İlban, M. O., Bezirgan, M., & Çolakoğlu, F. (2016). Yöresel Yiyeceklerin Turistlerin Davranışsal Niyetlerine Etkisi: Cunda Adası Örneği. In 3rd Internatıonal Congress of Tourısm and Management Researches Proceedıng Book, 426-439.
• Malinowski, Bronislav (1990). İnsan Ve Kültür, V Yayınları, İstanbul.
• Şükran, O., & Oğuz, İ. (2018). Sındırgı Yöresi Türkülerinden Şakir Efe Türküsü. Güncel Değerlendirmeler Işığında Sındırgı. Bildiriler Kitabı. Ege Üniversitesi Yay. Yayın No: 200. Ss. 237.
• Sormaz, Ü., Bozkurt, S., & Sevinç, E.K. (2018). Coğrafi İşaretleme. Nizamlıoğlu, Ferhan. (Editör). Gastronomide Güncel Konular. Billur Yayınevi. Konya
• Soykan, A., Kahraman, K., & Orhan, İ. (2018) Sındırgı Yöresel Yiyecekleri Ve Coğrafi İşaretlemenin Önemi. Güncel Araştırmalar Işığında Sındırgı. Bildiriler Kitabı. Ege Üniversitesi Yayınları Edebiyat Fakültesi Yayın No: 200. Ss.205.
• Şahin, G., & Ünver, G. (2015). Destinasyon Pazarlama Aracı Olarak Gastronomi Turizmi: İstanbul’un Gastronomi Turizmi Potansiyeli Üzerine Bir Araştırma. Journal Of Tourism And Gastronomy Studies, 3(2), 63–73.
• Tezcan M. (2000). Türk Yemek Antropolojisi Yazıları, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara
• Yıldırım, A., & Simsek, H. (1999). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (11 baski: 1999-2018).
• https://www.haritatr.com/duvertepe-haritasi-m1ee9