Bu makalenin temel amacı, kanonlaştırılmış belirli İrlanda metinleri kapsamında İngiltere ve İrlanda arasındaki algıya ilişkin güç politikalarını araştırmaktır. Bu makalenin odak noktası, tanımlayan ve tanımlanan öznelerin rollerine esaslı bir vurgu yaparak, gözlemci ile gözlenen arasındaki ilişki üzerinde durmaktadır. Algıyı şekillendiren otorite olarak Baba İngiltere ve inceleme nesnesi olarak Ana İrlanda'nın metaforik çerçevesine odaklanan bu makale, İrlanda'nın bağımsızlık sonrası dönemini, mahrum bırakılan şeyi geri kazanma ile karakterize edilen dönüştürücü bir yolculuğun başlangıcı olarak tanıtıyor: benlik algısı. Baba İngiltere ile Ana İrlanda arasındaki algının güç dinamiklerini incelerken bu makale, önemli edebi eserleri analiz eden odaklanmış bir yaklaşım benimsemektedir. Özellikle James Joyce'un “Ölüler” (1914), Máirtín Ó Cadhain'in Anahtar (1949) ve John Banville'in Tutanak Defteri (1989) açıklayıcı örnekler olarak gösterilmektedir. Bu makale, bu metinlerle İrlanda'nın tanımlanmış bir konumdan kendi kendini tanımlayan bir konuma doğru evriminin yörüngesini tasvir etmeyi amaçlamaktadır.
İrlanda kendilik algısı James Joyce Máirtín Ó Cadhain John Banville
The central aim of this article is to explore the power politics of perception between English and Irish representations within selected canonised Irish texts. The focal point of this article orbits around the relationship between the observer and the observed with an essential emphasis on the roles of defining and defined subjects. Focusing on the metaphorical framework of Father England as the authority of gaze and Mother Ireland as the object of gaze, this article introduces Ireland’s post-independence era as the inception of a transformative journey that is characterised by a promise of self-definition after liberation from English dominion. In navigating the power dynamics of perception between Father England and Mother Ireland, this article takes a focused approach by analysing key literary works. Specifically, James Joyce’s “The Dead” (1914), Máirtín Ó Cadhain’s The Key (1949), and John Banville’s The Book of Evidence (1989) serve as illustrative examples. With these texts, this article aims to depict the trajectory of Ireland’s evolution from a position of being defined to a self-defining position.
Ireland self-perception James Joyce Máirtín Ó Cadhain John Banville
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | İngiliz ve İrlanda Dili, Edebiyatı ve Kültürü |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 5 Mart 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 10 Mart 2024 |
Gönderilme Tarihi | 24 Kasım 2023 |
Kabul Tarihi | 4 Ocak 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 20 |