The Greate Powers’s Policies in the 93 War and its Effects to the Ottoman State

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 2, 103 - 122, 11.08.2015

Ferhat Durmaz

Öz

In the 19th century world politics is one of the most intense period of when power struggles between states and colonial racing. Because of this power struggle in the colonial race, and much of the land is held by the Ottoman Empire under colonial domination and there has been a major road in the foreground. This situation caused that great powers (England and Russia) of that time which set up different visions for the Ottoman Empire. In this process Ottoman States both tried to prevent its own politics of major powers and entered the power struggle with the major powers. 93 War (18771878 Ottoman-Russian War) brought significant results for Ottoman and world politics. While in 93 War losing heavily of Ottoman States led changes in policies of the great powers of each, balancy policy conducted by Ottoman States revealed the result of indexation to another state. Berlin Agreement what was basic regulation post 93 War is satisfied England as perioadic and other major powers as partially. Yet that this agreement is not an arrangement which does not serve for peace shows itself through the ongoing struggle of power over the Ottoman Empire

Anahtar Kelimeler

93 War, The Ottoman State, The Great Powers, The San Stefano, Berlin

93 HARBİ’NDE BÜYÜK GÜÇLERİN POLİTİKALARI VE OSMANLI DEVLETİ’NE ETKİLERİ

Öz

Dünya siyasetinde 19. yüzyıl,devletlerarası sömürge yarışı ve güç mücadelesinin en yoğun yaşandığı dönemlerden biri olmuştur. Bu sömürge yarışı ve güç mücadelesinde Osmanlı Devleti hakimiyeti altında bulundurduğu toprakların fazla olması ve önemli sömürgelere giden bir yolda bulunması nedeniyle ön planda olmuştur. Bu durum dönemin büyük güçlerinin (İngiltere ve Rusya) Osmanlı Devleti üzerinde farklı tahayyüllerinin olmasına yol açmıştır. Osmanlı Devleti ise bu süreçte hem büyük güçlerin kendisiyle ilgili amaçlarını engellemeye çalışmış, hem de büyük güçlerle güç mücadelesine girmiştir. Bu mücadelelerden biri olan 93 Harbi (1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı) ise Osmanlı Devleti ve dünya siyaseti için önemli sonuçlar ortaya çıkarmıştır.93 Harbi’nde Osmanlı Devleti’nin ağır bir mağlubiyet alması büyük güçlerin her birinin politikalarında değişikliğe yol açarken, Osmanlı Devleti için ise yürüttüğü denge politikasının yeni bir devlete endekslenmesi sonucunu doğurmuştur. 93 Harbi sonucunda ortaya çıkan temel düzenleme olan Berlin Antlaşması ise dönemsel olarak İngiltere’yi ve bir ölçüde diğer büyük güçleri tatmin etmiştir. Fakat bu antlaşmanın barışa hizmet eden bir düzenleme olmadığı güç mücadelesinin Osmanlı Devleti üzerinde devam etmesiyle kendini göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

93 Harbi, Osmanlı Devleti, Büyük Güçler, Ayastefanos, Berlin

Kaynakça

• Aksun, Z. N. (1994). Osmanlı Tarihi, 4. Cilt, Ötüken Neşriyat, İstanbul.
• Akşin, S. (2006). Ana Çizgileriyle Türkiye’nin Yakın Tarihi, 6. Baskı, İmaj Yayıncılık, Ankara.
• Anderson, M. S. (2010). Doğu Sorunu 1774-1923, (Çev. İdil Eser), 2. Baskı, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
• Arfaoui, S. (2009). Osmanlı-Rus Savaşı(1877-1878) ve Avrupa Devletlerin Tutumu, Marmara Üniversi- tesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Armaoğlu, F. (1999). 19. Yüzyıl Siyasi Tarihi(1789-1914), 2. Baskı, Türk Tarih Kurumu Basımevi, An- kara.
• Ateş, T. (1994). Siyasal Tarih, 3. Basım, Der Yayınevi, İstanbul.
• Aydın, M. (1994). “Doksan Üç Harbi”, Türk Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C. 9, İstanbul.
• Aydın, M. (2006). “Osmanlı-İngiliz İlişkilerinde İstanbul Konferansı(1876)’nın Yeri”, Ankara Üni- versitesi Tarih Araştırmaları Dergisi, Cilt: XXV, Sayı:39, Ankara. (Bu makale http://dergiler.anka- ra.edu.tr/dergiler/19/19/64.pdf, adresinden teminedilmiştir.)
• Bağış, A. İ.(1999). “İngiltere’nin Osmanlı İmparatorluğu’nun Toprak Bütünlüğü Politikası ve Türk Diplomasisinin Çaresizliği”, İsmail Soysal (Ed), Çağdaş Türk Diplomasisi 200 Yıllık Süreç, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
• Bayıl, Y. (2013). “1877-1878 Osmanlı-Rus Savaş’ında Osmanlı Ordusunun İkmal ve İaşesi”, Hıstory Studies, 5(1).
• Baykal, B. S.(1945). “Doksanüç Harbi Arifesinde Osmanlı Devleti İle Büyük Devletler Arasındaki Münasebetler”, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 3 (2).
• Bolsover, G.H. (1965). “Birinci Nikola ve Türkiye’nin Paylaşılma Meselesi”, Çev. Yuluğ Tekin Kurat, Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, 23(3-4).
• Çolak, M.( 2011). “Macar Kaynaklarına Göre GyulaAndrassy ve Osmanlı-Macar İlişkile- ri(1875-1878)”, Tarih İncelemeleri Dergisi, 26 (1).
• Ekinci, İ. (2007). Karadeniz’de Bir Serbest Liman Denemesi: Batum (1878-1886), Karadeniz Araştır- maları, Sayı 14.
• Eyicil, A. (2005). Siyasi Tarih, Gün Yayıncılık, Ankara.
• Gencer, A. İ.(1991). “Ayastefanos Antlaşması”, Türk Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, Cilt:4, İstan- bul.
• Gencer, A. İ.(1992). “Berlin Antlaşması”, Türk Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C. 5, İstanbul.
• İpek, N. (2002). “1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı”, Türkler, Cilt:13, Yeni Türkiye Yayınları, Ankara.
• Jorga, N. (2005). Osmanlı İmparatorluğu Tarihi, Çev. Nilüfer Epçeli, Yeditepe Yayınevi, İstanbul.
• Karal, E. Z.(1995). Osmanlı Tarihi VIII. Cilt, 4. Baskı, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
• Kinross, L.(2008). Osmanlı İmparatorluğunun Yükselişi ve Çöküşü, Çev. Meral Gaspıralı, 2. Baskı, Altın Kitaplar, İstanbul.
• Küçük, M. (1999). “Şark Meselesi Çerçevesinde ve İkinci Meşrutiyete Kadar Olan Dönemde Os- manlı Devlet’inin Siyasi Vaziyeti”, Güler Eren (Ed), Osmanlı, Cilt:2 Siyaset, Yeni Türkiye Ya- yınları, Ankara.
• M. Rıfat Bey, M. (2010). 93 Harbi Faciası, Yay. Haz. Tahsin Yıldırım, Dün Bugün Yarın Yayınları, İstanbul.
• Ortaylı, İ.(2008). İmparatorluğun En Uzun Yüzyılı, 26. Baskı, Timaş Yayınları, İstanbul.
• Özcan, B. (1999). “Kırım Savaşı (1853-1856)”, Güler Eren (Ed), Osmanlı, Cilt:2 Siyaset, Yeni Tür- kiye Yayınları, Ankara.
• Öztuna, Y. (2006). Avrupa Türkiye’sini Kaybımız: Rumeli’nin Elden Çıkışı, 93 ve Balkan Savaşları, Babıali Kültür Yayıncılığı, İstanbul.
• Potyemkin, V. (Ed.) (2009). Uluslararası İlişkiler Tarihi, Cilt:2, Çev. Atilla Tokatlı, Evrensel Basım Yayın, İstanbul.
• Sander, O. (1980). Siyasi Tarih İlkçağlardan 1918’e, 17. Baskı, İmge Kitabevi, Ankara, 2008.
• Sarıca, Murat, Siyasal Tarih, Filiz Kitabevi, İstanbul.
• Soy, H. B. (2007). “Lord Palmerston’un Osmanlı Toprak Bütünlüğünü Koruma Siyaseti”, Türkiyat Araştırmaları, s.7.
• Şirokorad, A.B. (2009). Osmanlı-Rus Savaşları, Selenge Yayınları, İstanbul.
• Uçarol, R. (2008). Siyasi Tarih 1789-2001, 7. Baskı, Der Yayınları, İstanbul.
• Yapıcı, H. (2012). “1877-1878 Osmanlı-Rus Harbinde Yabacı Devletlerin Tutumu”, International Jo- urnal of Social Science, 5 (5).
• Quataert, D.(2005). Osmanlı İmparatorluğu 1700-1922, Çev. Ayşe Berktay, 4. Baskı, İletişim Yayın- ları, İstanbul, 2005.