Digital Educational Provision and Equal Opportunity in the Context of Public Policy: Country Comparisons

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 1, 23 - 40, 29.06.2023

Elif Genç Tetik , Zeynep Akın

https://doi.org/10.48066/kusob.1200594

Öz

The usage of information and communication technologies in education has been increasingly gaining more importance. The main objectives of digitalization, as an educational policy implementation, include setting technological infrastructure up, applying information technologies effectively and providing students with equal educational opportunities. Moreover, educational practices acquired a different dimension, and the technological readiness of countries along with infrastructure significantly affected distance education activities during the epidemic period.
As a public policy tool, the level of digitalization of countries in distance education and the relationship of education provision and infrastructure with equal opportunity will be examined in this study. Educational delivery means of twelve selected countries from the Latin America and Caribbean region are going to be explored and compared in the context of distance education and inequality of opportunity. The country and region comparisons of the World Bank Data and the Human Development Index will be discussed and the level of countries' implementation of educational activities during the pandemic process will be investigated comparatively.

Anahtar Kelimeler

Educational Technology, Equal Opportunity, Covid-19 Pandemic, Country Comparison, Latin America and Caribbean, Public Policy

Kamu Politikası Bağlamında Dijital Eğitim Sunumu ve Fırsat Eşitliği: Ülke Karşılaştırmaları

Öz

İçinde bulunduğumuz yüzyılda eğitimde bilgi ve iletişim teknolojilerinin kullanımı her geçen gün daha fazla önem kazanmaktadır. Bir eğitim politikası uygulaması olarak eğitimde dijitalleşmenin temel amaçları arasında eğitimde teknolojik altyapının yerleştirilmesi, bilişim teknolojilerinin etkin bir şekilde kullanılması ve öğrencilere eğitimde fırsat eşitliğini sağlanması yer almaktadır. Öte yandan Covid-19 salgını sürecinde eğitim uygulamaları farklı bir boyut kazanmış, ülkelerin eğitim arzı ve altyapısı konusunda teknolojik hazır bulunuşlukları salgın dönemindeki uzaktan eğitim faaliyetlerini kayda değer şekilde etkilemiştir.
Bu çalışmada bir kamu politikası aracı olarak uzaktan eğitimde ülkelerin dijitalleşme düzeyinin ne olduğu ve eğitim sunumunun ve altyapısının fırsat eşitliğiyle olan ilişkisi incelenecektir. Latin Amerika ve Karayipler bölgesinden seçilen on iki ülkenin hem pandemi sürecindeki eğitim sunumu araçları incelenecek hem de uzaktan eğitim ve fırsat eşitsizliği bağlamında birbirleriyle karşılaştırılacaklardır. Dünya Bankası verileri ve İnsani Gelişmişlik Endeksi’nin ülke ve bölge karşılaştırmaları ele alınacak, bu doğrultuda pandemi sürecinde ülkelerin eğitim faaliyetlerini gerçekleştirme seviyeleri mukayeseli olarak incelenecektir.

Anahtar Kelimeler

Eğitim Teknolojisi, Fırsat Eşitliği, Covid-19 Pandemisi, Ülke Karşılaştırması, Latin Amerika ve Karayipler, Kamu Politikası

Kaynakça

• Aliyu, M., Abdulkadir, M., Abdullahi, R., Abdullahi, K., ve Haruna, D. (2020). Factors Affecting the Utilization and Adoption of Technology in Education. The Role of Technology in Education. 1-6. DOI:10.5772/İntechopen.85712
• Alkan, C. (1998). Eğitim Teknolojisi, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Anderson, E. (2007). Fair Opportunity in Education: A Democratic Equality Perspective. University of Chicago Press Journals, 117 (4): 595-622.
• Anderson, R. E. (2008). International Handbook of Information Technology in Primary and Secondary Education. (Ed. Joke Voogt, Gerald Knezek) Implications of the Information and Knowledge Society for Education. 20: 5-22. Springer: New York.
• Arseven, A. (1986). Bilgisayar Destekli Öğretim. TED Birinci Bilgisayar Eğitimi Toplantısı, Ankara, 63-69.
• Barker, P., ve Harry Y. (1985). Introducing Computer Assisted Learning. London: Prentice-Hall.
• Başaran, İ. E. (1982). Temel Eğitim ve Yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
• Becker, H. (2000). Pedagogical Motivations for Student Computer Use That Lead to Student Engagement. Educational Technology. 40(5): 5-17.
• Birleşmiş Milletler (BM), (1948). İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi. http://www.unicankara.org.tr/doc_pdf/h_rigths_turkce.pdf Erişim Tarihi: 14.10.2018.
• Birleşmiş Milletler (BM), (2019). İnsani Gelişmişlik Endeksi Raporu. https://hdr.undp.org/content/human-development-report-2019 Erişim Tarihi: 05.10.2022.
• Birleşmiş Milletler (BM), (2020). İnsani Gelişmişlik Endeksi Raporu. https://hdr.undp.org/content/human-development-report-2020 Erişim Tarihi: 05.10.2022.
• Birleşmiş Milletler (BM), (2021). İnsani Gelişmişlik Endeksi Raporu. https://hdr.undp.org/content/human-development-report-2021 22?gclid=Cj0KCQjwk5ibBhDqARIsACzmgLSYVks7kAzGUsbr8jBukkqOz2R9fmdSPLqXVN-OP_L2Z0o4knL-z7oaAjpcEALw_wcB Erişim Tarihi: 05.10.2022.
• Blaskó, Z., Da Costa, P., ve Schnepf, S. V. (2022). Learning Losses and Educational Inequalities in Europe: Mapping the Potential Consequences of the COVID-19 Crisis. Journal of European Social Policy, 32(4) 361–375.
• Buğra, A. (2005). Yoksulluk ve Sosyal Haklar. Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politika Forumu, İstanbul: Sivil Toplum Geliştirme Merkezi. http://panel.stgm.org.tr/vera/app/var/files/y/o/yoksulluk-ve-sosyal-haklar-ayse-bugra.pdf Erişim Tarihi: 08.12.2018.
• Cole, M. (2018). Education, Equality and Human Rights: Issues of Gender, Race, Sexuality Disability and Social Class. Routledge: New York.
• Çelik, H. C., ve Mustafa K. (2007). İlköğretim Öğretmen Adaylarının Teknolojiye Yönelik Tutumlarının Kümeleme Analizi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(4): 571-586.
• Çilenti, K. (1991). Eğitim Teknolojisi ve Öğretim. Ankara: Gül Yayınevi.
• Demirer, V., ve Sak N. (2015). Türkiye'de Bilişim Teknolojileri (BT) Eğitimi ve BT Öğretmenlerin Değişen Roller. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (5): 434-448.
• Dimopoulos, K., Koutsampelas, C., ve Tsatsaroni, A. (2021). Home Schooling through Online Teaching in the Era of COVID-19: Exploring the Role of Home-Related Factors that Deepen Educational Inequalities across European Societies. European Educational Research Journal, 20(4), 479–497. Https://Doi.Org/10.1177/14749041211023331
• Rodriguez, B. M., Cobo, C., Munoz-Najar, A., ve Sanchez Ciarrusta, I. (2021). Remote Learning During the Global School Lockdown: Multi-Country Lessons. Washington, DC. World Bank. https://openknowledge.worldbank.org/handle/10986/36141 Erişim Tarihi: 26.10.2022
• Erkal, M. (1994). İktisadi Kalkınmanın Kültür Temelleri. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı.
• Ergün, M. (1997). Eğitim Sosyolojisi Nedir? Ankara: Ocak Yayınları.
• Eroğlu, E. (2014). Eğitim Teknolojisinin Tarihî Gelişimi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 0 (3).
• Ersöz, H. Y. (2003). Doğuşundan Günümüze Sosyal Politika Anlayışı ve Sosyal Politika Kurumlarının Değişen Rolü. İktisat Fakültesi Mecmuası, 53 (2): 119- 138.
• Ertürk, S. (2016). Eğitimde Program Geliştirme. İstanbul: Edge Akademi Yayıncılık.
• Esser, F., ve Vliegenthart, R. (2016). Comparative Research Methods. (Ed. J. Matthes, R. Potter & C. S. Davis), International Encyclopedia of Communication Research Methods. London: Wiley-Blackwell.
• Finkelstein, S., Yarzebinski, E., Vaughn, C., Ogan, A., ve Cassell, J. (2013). The Effects of Culturally Congruent Educational Technologies on Student Achievement. (Ed. Lane, H.C., Yacef, K., Mostow, J., Pavlik, P.) Artificial Intelligence in Education. AIED 2013. Lecture Notes İn Computer Science, 7926. Berlin: Springer. Https://Doi.Org/10.1007/978-3-642-39112-5_50
• Flora, P., ve Arnold J. H. (2009). The Development of Welfare States in Europe and America. New Brunswick and London: Transaction Publishers.
• Güçlü, İ. (2019). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Teknik-Yaklaşım-Uygulama. Ankara: Nobel Yayınları.
• Gül, G. (2004). Birey, Toplum, Eğitim ve Öğretmen. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1: 223-236.
• Gümüş, E., ve Şişman M. (2012). Eğitim Ekonomisi ve Planlaması. İstanbul: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Harrell, S ve Bynum, Y. (2018). Factors Affecting Technology Integration in the Classroom. Alabama Journal of Educational Leadership. 5. 12-18.
• Hasan R, Palaniappan S, Mahmood S, Abbas A, Sarker KU, ve Sattar MU. (2020). Predicting Student Performance in Higher Educational Institutions Using Video Learning Analytics and Data Mining Techniques. Applied Sciences. 10(11): 3894. Https://Doi.Org/10.3390/App10113894
• İnan, M., ve Demir M. (2018). Eğitimde Fırsat Eşitliği ve Kamu Politikaları: Türkiye Üzerine Bir Değerlendirme. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20 (2): 337-359.
• Januszewski, Alan, ve Molenda M. (2008). Educational Technology: A Definition with Commentary. British Journal of Educational Technology. 40 (1): 185-195.
• Jaques, T. (2010), Embedding Issue Management as a Strategic Element of Crisis Prevention, Disaster Prevention and Management, 19 (4), 469-482. Https://Doi.Org/10.1108/09653561011070385
• Khan, A., ve Ghosh, S.K. (2021). Student Performance Analysis and Prediction in Classroom Learning: A Review of Educational Data Mining Studies. Education Information Technologies, 26, 205–240. Https://Doi.Org/10.1007/S10639-020-10230-3
• Koray, M. (2008). Sosyal Politika. Ankara: İmge Kitabevi.
• Landman, T. (2008). Issues and Methods in Comparative Politics: An Introduction. Routledge: London.
• Lowe, J. (2001). Computer-Based Education. Journal of Research on Technology in Education. 34 (2): 163-171.
• Macgregor, S. (2007). Refah Devleti ve Neoliberalizm. (Ed. Alfredo Saad-Filho ve Deborah Johnston). Neoliberalizm: Muhalif Bir Seçki. Istanbul: Yordam Kitap, 236-247.
• Mete, A. Y. (2009). Fırsat Eşitliği Temelinde Öğretmen Atama Politikaları-Nesnel Çözümleme / Öznel Tanıklıklar. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Kocaeli Universitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Mills, M., Bunt, G. G. ve Brujin, J. (2006). Comparative Research Persistent Problems and Promising Solutions. International Sociology, 21(5), 619-631. Doi:10.1177/0268580906067833
• Odden, A. (1991). Education Policy Implementation. Albany: State University of New York Press. Adedoyin O. B. ve Soykan E. (2020): Covid-19 Pandemic and Online Learning: The Challenges and Opportunities, Interactive Learning Environments, 1-13. DOI: 10.1080/10494820.2020.1813180
• Orakçı, Ş ve Gelişli, Y. (2021). Educational Policy Actions in the Times of COVID-19 and Suggestions for Future Applications in Turkey. (Ed. Lydia Kyei-Blankson, Joseph Blankson ve Esther Ntuli). Handbook of Research on Inequities in Online Education During Global Crises. 475-493. IGI Global. DOI: 10.4018/978-1-7998-6533-9
• Palfrey, J. ve Gasser, U. (2008). Born Digital: Understanding the First Generation of Digital Natives. New York: Basic Books.
• Prensky, M. (2001). Digital Natives, Digital Immigrants by from on the Horizon. MCB University Press.
• Prensky, M. (2006). Don't Bother Me, Mom, I am Learning! St Paul MN: Paragon House.
• Rıza, E. T. (1997). Eğitim Teknolojisi Uygulamaları. İzmir: Anadolu Matbaası.
• Sen, A. (1999). Özgürlükle Kalkınma. (Çev. Yavuz Alogan). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Sönmez, V. (1999). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şahin, L. (2017). Bir Sosyal Politika Aracı Olarak Eğitim ve Türkiye’deki Durumu. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 6 (1): 122-171.
• Talas, C. (1997). Toplumsal Ekonomi. Ankara: İmge Kitapevi.
• Tapscott, D. (2009). Grown up Digital: How the Net Generation Is Changing the World. New York: McGraw Hill.
• Tyler, R. W. (1950). Basic Principles of Cirriculum and Instruction. USA: The University of Chicago Press.
• Tezcan, M. (2015). Eğitim Sosyolojisi. Ankara: AnıYayıncılık.
• Tokatlıoğlu, M. Y. (2005). Küreselleşme ve Kamu Hizmetleri. İstanbul: Alfa Aktüel.
• Turner, B. (1997). Eşitlik, (Çev: Bahadir Sina Şeren), Ankara: Dost Kitapevi.
• Ünal, I., Aydın M., ve Balcı E. (1991). Eğitim Sosyolojisi. Ankara: Kişisel Yayınları.
• Yelken, T. Y. (2011). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı. İstanbul: Anı Yayıncılık.