Öz
Amaç: Azalmış arteryel komplians, damar duvarındaki olumsuz yapısal ve fonksiyonel değişikliklerin en erken tespit edilebilen bulgusudur ve ilerleyen zamanda damar sertliği ile sonuçlanır. Bu çalışmanın amacı, elektrokardiyogramdaki parçalanmış QRS ile arteryel uyum arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.
Gereç ve Yöntemler: Parçalanmış QRS’li 80 asemptomatik hipertansif hasta (40 erkek, ortalama yaş: 58±8/yıl) ve parçalanmış QRS’siz 80 yaş-cinsiyet eşleştirilmiş kontrol deneği (39 erkek, ortalama yaş: 57±9/yıl) çalışmaya kaydedildi. Arteryel komplians, vuruş hacmi/nabız basıncı oranı olarak hesaplandı ve vuruş hacmi/nabız basıncı indeksini hesaplamak için vücut yüzey alanına göre ayarlandı. Parçalanmış QRS kompleksleri 12 kanallı elektrokardiyogramda incelendi.
Bulgular: Parçalanmış QRS’li hastalar anlamlı olarak daha düşük arteryel kompliansa sahipti (0.71±0.29 mL/m2/mmHg’ye karşı 0.93±032 mL/m2/mmHg; p<0.001). Tek değişkenli analiz, azalmış arteryel komplians ile parçalanmış QRS, yaş ve kalsiyum kanal bloker kullanımı arasında anlamlı bir korelasyon gösterdi. Çoklu ikili lojistik regresyon analizi, azalmış arteryel kompliansın bağımsız belirleyicileri olarak yaşı (%95CI): 0697-0.830; p <0.001) ve parçalanmış QRS’i (%95CI): 0.06-0.536; p=0.002) göstermiştir.
Sonuç: Parçalanmış QRS’in elektrokardiyogramda bulunması, hipertansif hastalarda arteryel komplians ile ilgili önemli prediktif bilgi sağlayabilir.