Amaç: Bu çalışmada monosemptomatik ve monosemptomatik olmayan enürezis arasındaki farkların klinik ve laboratuvar değişkenleri ışığında belirlenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada monosemptomatik ve monosemptomatik olmayan enürezis arasındaki farkların klinik ve laboratuvar değişkenleri ışığında belirlenmesi amaçlanmıştır.
Bulgular: Bu çalışmaya monosemptomatik enürezisli (MNE) 161 hasta ve monosemptomatik olmayan enürezisli (NMNE) 86 hasta dahil edildi. MNE'li hastalar NMNE'li hastalardan anlamlı olarak daha yaşlıydı (9,0±2,5 ve 7,6±2,4 yıl; p=<0,001). Kızların sayısı hem MNE hem de NMNE grubunda anlamlı olarak daha yüksekti (sırasıyla %32.2'ye karşı %17.4; p=0.046; %54,7'ye karşı %40.4; p=0,032). Hemoglobin düzeyi NMNE grubunda anlamlı olarak daha düşüktü (12.8±0.8 vs 13.4±1.0 g/dl; p=0.05). NMNE grubunda kabızlık ve fekal inkontinans oranı anlamlı olarak daha fazlaydı(sırasıyla %27.9'a karşı %14.2; p=0.009 ve %11.6'ya karşı %1,2; p=0.002). Yukarıda tanımlanan parametreleri kullanan tek değişkenli analizler, nispeten düşük bir ortalama hemoglobin seviyesinin NMNE için bir risk faktörü olduğunu göstermiştir (OR=-0.603, %95 CI 0.346-0.867; p= 0.01).
Sonuç: MNE ve NMNE ayırıcı tanısını yapmak ve hastalık seyrinde risk faktörlerini daha erken belirlemek, enürezisli hastaların ilk değerlendirmesinde yapılması gereken temel görevlerdir. Nispeten düşük Hb seviyeleri, NMNE için yeni bir risk faktörü olabilir.
Monosemptomatik enürezis monosemp-tomatik olmayan enürezis hemoglobin risk faktörü
Objective: The present study aimed to determine the differences between monosymptomatic and non-monosymptomatic enuresis in light of clinical and laboratory variables.
Material and Methods: We retrospectively reviewed the medical records of pediatric patients with enuresis who were followed up between 2010 and 2021 at XX University Hospital.
Results: One hundred and sixty-one patients with monosymptomatic nocturnal enuresis (MNE) and 86 patients with non-monosymptomatic enuresis (NMNE) were enrolled in this study. The patients with MNE were significantly older than the patients with NMNE (9.0±2.5 vs 7.6±2.4 years; p=<0.001). The proportion of females was significantly higher both in the MNE and NMNE groups (32.2% vs 17.4%; p=0.046; 54.7% vs 40.4%; p=0.032 respectively). The hemoglobin level was significantly lower in the NMNE group (12.8±0.8 vs 13.4±1.0 g/dl; p=0.05). The rate of constipation and fecal incontinence were significantly higher in NMNE group (27.9% vs 14.2%; p=0.009, and 11.6% vs 1.2%; p=0.002, respectively.) The univariable analyses using the above-identified parameters showed that a relatively low mean hemoglobin level was a risk factor for NMNE (OR=-0.603, 95% CI 0.346-0.867; p=0.01).
Conclusion: Making the differential diagnosis of MNE and NMNE and determining the risk factors earlier in the disease course are essential tasks to be accomplished in the initial evaluation of patients with enuresis. Relatively low Hb levels may be a novel risk factor for NMNE.
Monosymptomatic enuresis non-monosymptomatic enuresis hemoglobin risk factor
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Özgün Araştırma |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 30 Nisan 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2023 |
Gönderilme Tarihi | 30 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 25 Sayı: 1 |
Bu Dergi, Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Yayınıdır.