Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

IŞİD’in İdeolojisi: Cihadi Selefilik

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 97 - 112, 14.07.2020

Sarkan Salman

Öz

IŞİD eylemlerini İslam’a dayandırarak meşrulaştırmaya çalıştığını anlayabilmek için, ideolojisinin temellerini oluşturan ve dinin farklı bir yorumu olan Selefilik veya Vehhabilik olarak adlandırılan Sünni kökenli mezhebin inanç sistemini ve yorumunu bilmek gerekmektedir. Bu nedenle çalışmamızda Selefiliğin tarihinden başlayarak IŞİD’in düşünce yapısı üzerinde durulmuş ve örgütün hangi izleri takip ettiği ve nerelere atıf yapıldığı incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

IŞİD İslam Devleti İslam Cihadi Selefilik Terör

Kaynakça

  • Acar, Ü. (2012). A’dan Z’ye Terörizm. Ankara: Kripto Yayın Dağıtım.
  • Acun, C. (2014). Neo el-Kaide: Irak ve Şam İslam Devleti (IŞİD). SETA Perspektif, (53), 1-6.
  • Aksakal, C. (2015). Seyyid Kutub ve Müslüman Kardeşler. Akademik Hassasiyetler Dergisi, 2 (3), 65-81.
  • Albayrak, A. (2004). Terör-Din ilişkisi(zliği) üzerine. Dini Araştırmalar, 7 (20), 291-301.
  • Altıntaş, R. (2009). Seyyit Kutub’un Cahilye Anlayışı. Marife (3), 75-84.
  • Apak, A. (2013). Selefilik ve Selef kavramı. (Bildiren Ahmet Serin). http://www.dunyabizim.com/etkinlik/15301/adem-apak-selefilik-ve-selef-kavramini-anlatti (Erişim tarihi: 15.02.2018).
  • Apaydın, Y. (1993). "İçtihat". Türkiye Diyanet Vakfı-İslam Ansiklopedisi, cilt (21), 432-445.
  • Arpa, E. (2002). "Müteşabih Ayetler" Kavramı Hakkında Tarih ve Semantik Bir İnceleme. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 43(2), 151-168.
  • Ateş, T. (2007). Temel Okul Sözlüğü. Ankara: Aydan Yayıncılık.
  • Bardakçı, M. (2014). “Bu bayrak maalesef bir tasarım şaheseridir”. http://www.haberturk.com/yazarlar/murat-bardakci/959177-bu-bayrak-maalesef-bir-tasarim-saheseridir (Erişim tarihi: 24.02.2018).
  • Barrett, R. (2014). The Islamic State. New York: The Soufan Grup.
  • Berk, O. (2010). Türkiye’de Dini Motifli Terör. Gazi Ün. Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Biçer, R. (2015). IŞİD Düşünce Yapısının Teolojik Arkaplanı. Kelam Araştırmaları, 13 (1), 2-11.
  • Bilgesam. (2015). “Teör’ün Geldiği Yeni Boyut: IŞİD Örneği.” Bilgi Adamlar Kurulu Raporu. Bilgesam: İstanbul.
  • Blanchard, C. ve Humud, C. (2017). The Islamic State and U.S. Policy. Prepared by Congressional Research Service, 1-32.
  • Bodur, H. (2003). Vehhabi Hareketi ve Küresel Terör. KSÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, (2), 7-20.
  • Büyükkara, . (2004). 11Eylül’le Derinleşen Ayrılık: Suudi Selefiye ve Cihadi Selefiye. Dini Araştırmalar, (7), 205-234.
  • Clarke, C. ve diğerleri. (2017). Financial Futures of the Islamic State of Iraq and the Levant. California: RAND Corporation.
  • Cülük, A. (2015). IŞİD’in Dünden Bugüne Gelişimi ve Geçirdiği Dönüşüm. http://akademikperspektif.com/2015/01/21/isidin-dunden-bugune-gelisimi-ve-gecirdigi-donusum/ (Erişim tarihi: 12.02.2018).
  • Çağlar, A. (1997). Terör ve Örgütlenme. AMME İdaresi Dergisi, 30 (3),120-133.
  • Çifçi, D. (21.6.2017). IŞİD’in ömrü 5, ideolojisi yüzlerce yıllık. Röportaj: Altaş, Gülbahar. http://www.rudaw.net/mobile/turkish/interview/21062017 (Erişim tarihi: 9.02.2018).
  • Demir, H. (2014). Selefiler ve Selefi Hareketi IŞİD ne kadar Sünnidir. 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü Raporu, (21), 3-22.
  • Demirci, S. (2017). IŞİD’in Genişleyen Afrika Ağı: BOKO HARAM ve EŞ ŞEBAB Uzantısı. Uluslararası Afro-Avrasya Araştırmaları Kongresi, 1-17.
  • Din İşleri Yüksek Kurulu Raporu. (2015). DAİŞ’in Temel Felsefesi ve Dini Refransları Raporu. Ankara.
  • Dönmez, I. (1993). "İcma". Türkiye Diyanet Vakfı-İslam Ansiklopedisi, cilt (8), 417-431.
  • Ebu Zehra, M. (2006). İslam’da Siyasi, İtikadi ve Fıkhi Mezhepler Tarihi. (S. Kaya, Çev.). İstanbul: Harf Yayınları.
  • Erdem, S. (2014). El Kaide’nin ideolojisi Cihadi Selefilik. http://www.gazete2023.com/dusunce-analiz/el-kaidenin-ideolojisi-cihadi-selefilik-h12038.html (Erişim tarihi: 18.02.2018).
  • Erdem, S. (2015). Fransa’daki Saldırının Nedeni ve Sonrasına İlişkin Öngörüler. http://sahipkiran.org/2015/01/09/charlie-hebdo/ (Erişim tarihi:22.02.2018).
  • Erdem, S. (2016). Cihatçılar: El Kaide ve IŞİD’e katılanların hikayesi. İstanbul: Yakın Plan.
  • Erdoğan, Ş. ve Deligöz, E. (2015). Irak Şam İslam Devleti (IŞİD): Gücü ve Geleceği. Savunma Bilimleri Dergisi, 14 (1), 5-37.
  • Erkmen, S. (2014). Irak’ta El Kaide’nin Doğuşu, Gelişimi ve Bugünü. http://www.21yyte.org/tr/arastirma/orta-dogu-ve-afrika-arastirmalari merkezi/2014/01/07/7368/irakta-el-kaidenin-dogusu-gelisimi-ve-bugunu (Erişim tarihi: 8.04.2018).
  • Erten, M. (2013). Kuran ve Yorum. Gümüşhane Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2 (3), 9-10.
  • Ertuna, C. (2014). Küresel Cihadın Yeni Adresi: "İslam Devleti". Ayrıntı Dergi, (5), 1-21.
  • Friedland, E. (2015). The Islamic State. Report prepared by Clarion Project, 1-23.
  • Güller, M. A. (2014). IŞİD kara Terör. İstanbul: Kaynak Yayınları.
  • Gürler, R. ve Özdemir, Ö. (2014a). El Kaide’den Post-Kaide’ye Dönüşüm: IŞİD. Türkiye Ortadoğu Çalışmaları Dergi-si, 1 (1), 113-154.
  • Gürler, R. ve Özdemir, Ö. (2014b). “Tevhid ve Cihad Örgütü”nden “İslam Devleti”ne. SETA Perspektif, (60), 1-8.
  • Hakyemez, C. (2017). IŞİD’in beslendiği Selefi düşünce nedir? Röportaj: Dinç, Engin. http://www.on5yirmi5.com/roportaj/guncel/olaylar/160479/isidin-beslendigi-selefi-dusunce-nedir.html (Erişim tari-hi: 13.02.2018).
  • Hoffman, B. (1998). Inside Terrorism. London: Carolina University Press.
  • Irshaid, F. (2015, December). “Isis, Isil, IS or Daesh? One group, many names”. BBC. http://www.bbc.com/news/world-middle-east-27994277 (Erişim tarihi: 9.02.2018).
  • İnce, I. (2008). "RİDDE". Türkiye Diyanet Vakfı-İslam Ansiklopedisi, cilt (35), 88-91.
  • Kaya, P. (2014). Bâtıniler’in Ortaya Çıkışı, Temel Düşünce Yapıları ve Büyük Selçuklu Devleti’nin Kuruluş Yıllarında ve Sultan Alıp Arslan zamanındaki İlk Faaliyetleri. Tarih Okulu Dergisi, (19), 289-305.
  • Keskinkaya, E. (2015). Irak ve Şam İslam Devleti’nin Yeni Medya Kullanımı. Ankara Ün. Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Kirman, M. (2006). Küresel Bir Sorun Olarak Din ve Şiddet. Dini Araştırmalar, 7 (20), 315-332.
  • Kutlu, S. (2006). "MÜRCİE". Türkiye Diyanet Vakfı-İslam Ansiklopedisi, cilt (32), 41-45.
  • Kuyaksil, A. (2014). Terör Örgütlerinin İdeoloji unsuru olarak Kullandığı bazı Dini Kavramlar. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi. (1), 79-114.
  • Okumuş, E. (2014). Ortadoğu ve IŞİD Gerçeği. Ankara: Siyah Beyaz Yayınları. Oosterveld, W. ve Bloem, W. (2016). The Rise and Fall of ISIS From Evitability to Inevitability. The Netherlands: The Hague Centre for Strategic Studies.
  • Özcan, M. ve Leyla, Ö. (2015). IŞİD ve Kökenleri Haricilik ve Selefilik. İstanbul: Sefa Yayın Dağıtım.
  • Özel, A. (1993). "Darülharp". Türkiye Diyanet Vakfı-İslam Ansiklopedisi, cilt (8), 536.
  • Özsoy, A. (2017). IŞİD’in Dini Görüşü, Yapısı ve Yenilikçi Yöntemleri. https://www.stratejikortak.com/2017/08/isid-dini-ve-yontemleri.html (Erişim tarihi: 11.01.2018).
  • Peskes, E. (2003). 18. Asırda Tasavvuf ve Vehhâbilik. (M. Çelenk, Çev). Uludağ Üniversitesi, 12 (2), 413-429.
  • Salman, S. ve Ilgıt, A. (2019). İslam Devleti Örgütü’nün (IŞİD) Irak’ta Çıkış ve Yayılmasının Sebepleri: 2003-2018. Alternatif Politika, 11 (3), 527-555.
  • Sarıkaya, B. (2013). İslam Düşüncesinde Tevhid; İbn Teymiyye Örneğin. İstanbul: Güşümhane Üniversitesi Yayınları.
  • Saymaz, İ. (2017). Türkiye'de IŞİD. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Schmid, A. P. (2014). Violent and Non-Violent Extremism: Two Sides of the Same Coin?. ICCT Research Paper, 1-29.
  • Shamieh, L. ve Zoltán, S. (2015). The Rise of Islamic State of Iraq and Syria (ISIS). AARMS, 1 (4), 363-378.
  • Şenol, D., Erdem, S. ve Erdem, E. (2016). IŞİD Terör Örgütünün İletişim ve Propaganda Teknikleri. Uluslararası Ortadoğu Sempozyumu, 192-202.
  • Taslaman, C. (2016). Terör’ün ve Cihad’ın Retoriği. İstanbul: İstanbul Yayınevi.
  • Taşdemir, F. (2015). İç Savaş Çerçevesinde Terörizm ve IŞİD Örneği. Uluslararasi Hukuk ve Politika, 11 (42), 41-67.
  • Taştekin, F. (2016). Karanlık Çöktüğünde IŞİD: Din adına şiddetin dünü ve bugünü. İstanbul: Doğan Egmont Yayıncı-lık ve Yapımcılık.
  • Todenhöfer, J. (2015). Inside IS – 10 Tage im Islamischen Staat (ده‌ ڕۆژ له‌گه‌ڵ داعش له‌ناو ده‌وله‌تى ئيسلاميى ) (İslam Devle-ti’nde IŞİD ile On Gün). (Ahmet Nareni, Almanca’dan Soranice’ye Çev.). Irak-Süleymaniye: Piremerd Yayınları.
  • Türk Dil Kurumu. (t.y.). Bidat “bid’at”. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&kelime=BİDAT (Erişim tarihi: 11.02.2018).
  • Türk Dil Kurumu. (t.y.). Tasavvuf. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&kelime=TASAVVUF (Erişim tarihi: 17.02.2018).
  • Türkoğlu, E. (2017). Küresel Bir Terör Örgütü olarak IŞİD’in Dijital Dergi Kullanımı: Konstantiniyye Üzerine Bir İnceleme. Erciyes İletişim Dergisi “akademia”, 5 (1), 162-180.
  • Varlı, İ. ve Uğur, C. (2016). Ortadoğu’yu Anlama Kılavuzu. İstanbul: BirGün Yayıncılık.
  • Weiss, M. ve Hassan, H. (2016). IŞİD Ordusunun İçyüzü. (E. Kayhan, Çev.). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Yiğit, H. (2016). Tekmili Birden IŞİD: El Kaide’den IŞİD'e; Amarika için Cihat. İstanbul: Tekin Yayınevi.
  • Yörükân, Y. (1953). Vahhabilik. A.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, (6), 51-67.

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 97 - 112, 14.07.2020

Sarkan Salman

Öz

Kaynakça

  • Acar, Ü. (2012). A’dan Z’ye Terörizm. Ankara: Kripto Yayın Dağıtım.
  • Acun, C. (2014). Neo el-Kaide: Irak ve Şam İslam Devleti (IŞİD). SETA Perspektif, (53), 1-6.
  • Aksakal, C. (2015). Seyyid Kutub ve Müslüman Kardeşler. Akademik Hassasiyetler Dergisi, 2 (3), 65-81.
  • Albayrak, A. (2004). Terör-Din ilişkisi(zliği) üzerine. Dini Araştırmalar, 7 (20), 291-301.
  • Altıntaş, R. (2009). Seyyit Kutub’un Cahilye Anlayışı. Marife (3), 75-84.
  • Apak, A. (2013). Selefilik ve Selef kavramı. (Bildiren Ahmet Serin). http://www.dunyabizim.com/etkinlik/15301/adem-apak-selefilik-ve-selef-kavramini-anlatti (Erişim tarihi: 15.02.2018).
  • Apaydın, Y. (1993). "İçtihat". Türkiye Diyanet Vakfı-İslam Ansiklopedisi, cilt (21), 432-445.
  • Arpa, E. (2002). "Müteşabih Ayetler" Kavramı Hakkında Tarih ve Semantik Bir İnceleme. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 43(2), 151-168.
  • Ateş, T. (2007). Temel Okul Sözlüğü. Ankara: Aydan Yayıncılık.
  • Bardakçı, M. (2014). “Bu bayrak maalesef bir tasarım şaheseridir”. http://www.haberturk.com/yazarlar/murat-bardakci/959177-bu-bayrak-maalesef-bir-tasarim-saheseridir (Erişim tarihi: 24.02.2018).
  • Barrett, R. (2014). The Islamic State. New York: The Soufan Grup.
  • Berk, O. (2010). Türkiye’de Dini Motifli Terör. Gazi Ün. Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Biçer, R. (2015). IŞİD Düşünce Yapısının Teolojik Arkaplanı. Kelam Araştırmaları, 13 (1), 2-11.
  • Bilgesam. (2015). “Teör’ün Geldiği Yeni Boyut: IŞİD Örneği.” Bilgi Adamlar Kurulu Raporu. Bilgesam: İstanbul.
  • Blanchard, C. ve Humud, C. (2017). The Islamic State and U.S. Policy. Prepared by Congressional Research Service, 1-32.
  • Bodur, H. (2003). Vehhabi Hareketi ve Küresel Terör. KSÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, (2), 7-20.
  • Büyükkara, . (2004). 11Eylül’le Derinleşen Ayrılık: Suudi Selefiye ve Cihadi Selefiye. Dini Araştırmalar, (7), 205-234.
  • Clarke, C. ve diğerleri. (2017). Financial Futures of the Islamic State of Iraq and the Levant. California: RAND Corporation.
  • Cülük, A. (2015). IŞİD’in Dünden Bugüne Gelişimi ve Geçirdiği Dönüşüm. http://akademikperspektif.com/2015/01/21/isidin-dunden-bugune-gelisimi-ve-gecirdigi-donusum/ (Erişim tarihi: 12.02.2018).
  • Çağlar, A. (1997). Terör ve Örgütlenme. AMME İdaresi Dergisi, 30 (3),120-133.
  • Çifçi, D. (21.6.2017). IŞİD’in ömrü 5, ideolojisi yüzlerce yıllık. Röportaj: Altaş, Gülbahar. http://www.rudaw.net/mobile/turkish/interview/21062017 (Erişim tarihi: 9.02.2018).
  • Demir, H. (2014). Selefiler ve Selefi Hareketi IŞİD ne kadar Sünnidir. 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü Raporu, (21), 3-22.
  • Demirci, S. (2017). IŞİD’in Genişleyen Afrika Ağı: BOKO HARAM ve EŞ ŞEBAB Uzantısı. Uluslararası Afro-Avrasya Araştırmaları Kongresi, 1-17.
  • Din İşleri Yüksek Kurulu Raporu. (2015). DAİŞ’in Temel Felsefesi ve Dini Refransları Raporu. Ankara.
  • Dönmez, I. (1993). "İcma". Türkiye Diyanet Vakfı-İslam Ansiklopedisi, cilt (8), 417-431.
  • Ebu Zehra, M. (2006). İslam’da Siyasi, İtikadi ve Fıkhi Mezhepler Tarihi. (S. Kaya, Çev.). İstanbul: Harf Yayınları.
  • Erdem, S. (2014). El Kaide’nin ideolojisi Cihadi Selefilik. http://www.gazete2023.com/dusunce-analiz/el-kaidenin-ideolojisi-cihadi-selefilik-h12038.html (Erişim tarihi: 18.02.2018).
  • Erdem, S. (2015). Fransa’daki Saldırının Nedeni ve Sonrasına İlişkin Öngörüler. http://sahipkiran.org/2015/01/09/charlie-hebdo/ (Erişim tarihi:22.02.2018).
  • Erdem, S. (2016). Cihatçılar: El Kaide ve IŞİD’e katılanların hikayesi. İstanbul: Yakın Plan.
  • Erdoğan, Ş. ve Deligöz, E. (2015). Irak Şam İslam Devleti (IŞİD): Gücü ve Geleceği. Savunma Bilimleri Dergisi, 14 (1), 5-37.
  • Erkmen, S. (2014). Irak’ta El Kaide’nin Doğuşu, Gelişimi ve Bugünü. http://www.21yyte.org/tr/arastirma/orta-dogu-ve-afrika-arastirmalari merkezi/2014/01/07/7368/irakta-el-kaidenin-dogusu-gelisimi-ve-bugunu (Erişim tarihi: 8.04.2018).
  • Erten, M. (2013). Kuran ve Yorum. Gümüşhane Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2 (3), 9-10.
  • Ertuna, C. (2014). Küresel Cihadın Yeni Adresi: "İslam Devleti". Ayrıntı Dergi, (5), 1-21.
  • Friedland, E. (2015). The Islamic State. Report prepared by Clarion Project, 1-23.
  • Güller, M. A. (2014). IŞİD kara Terör. İstanbul: Kaynak Yayınları.
  • Gürler, R. ve Özdemir, Ö. (2014a). El Kaide’den Post-Kaide’ye Dönüşüm: IŞİD. Türkiye Ortadoğu Çalışmaları Dergi-si, 1 (1), 113-154.
  • Gürler, R. ve Özdemir, Ö. (2014b). “Tevhid ve Cihad Örgütü”nden “İslam Devleti”ne. SETA Perspektif, (60), 1-8.
  • Hakyemez, C. (2017). IŞİD’in beslendiği Selefi düşünce nedir? Röportaj: Dinç, Engin. http://www.on5yirmi5.com/roportaj/guncel/olaylar/160479/isidin-beslendigi-selefi-dusunce-nedir.html (Erişim tari-hi: 13.02.2018).
  • Hoffman, B. (1998). Inside Terrorism. London: Carolina University Press.
  • Irshaid, F. (2015, December). “Isis, Isil, IS or Daesh? One group, many names”. BBC. http://www.bbc.com/news/world-middle-east-27994277 (Erişim tarihi: 9.02.2018).
  • İnce, I. (2008). "RİDDE". Türkiye Diyanet Vakfı-İslam Ansiklopedisi, cilt (35), 88-91.
  • Kaya, P. (2014). Bâtıniler’in Ortaya Çıkışı, Temel Düşünce Yapıları ve Büyük Selçuklu Devleti’nin Kuruluş Yıllarında ve Sultan Alıp Arslan zamanındaki İlk Faaliyetleri. Tarih Okulu Dergisi, (19), 289-305.
  • Keskinkaya, E. (2015). Irak ve Şam İslam Devleti’nin Yeni Medya Kullanımı. Ankara Ün. Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Kirman, M. (2006). Küresel Bir Sorun Olarak Din ve Şiddet. Dini Araştırmalar, 7 (20), 315-332.
  • Kutlu, S. (2006). "MÜRCİE". Türkiye Diyanet Vakfı-İslam Ansiklopedisi, cilt (32), 41-45.
  • Kuyaksil, A. (2014). Terör Örgütlerinin İdeoloji unsuru olarak Kullandığı bazı Dini Kavramlar. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi. (1), 79-114.
  • Okumuş, E. (2014). Ortadoğu ve IŞİD Gerçeği. Ankara: Siyah Beyaz Yayınları. Oosterveld, W. ve Bloem, W. (2016). The Rise and Fall of ISIS From Evitability to Inevitability. The Netherlands: The Hague Centre for Strategic Studies.
  • Özcan, M. ve Leyla, Ö. (2015). IŞİD ve Kökenleri Haricilik ve Selefilik. İstanbul: Sefa Yayın Dağıtım.
  • Özel, A. (1993). "Darülharp". Türkiye Diyanet Vakfı-İslam Ansiklopedisi, cilt (8), 536.
  • Özsoy, A. (2017). IŞİD’in Dini Görüşü, Yapısı ve Yenilikçi Yöntemleri. https://www.stratejikortak.com/2017/08/isid-dini-ve-yontemleri.html (Erişim tarihi: 11.01.2018).
  • Peskes, E. (2003). 18. Asırda Tasavvuf ve Vehhâbilik. (M. Çelenk, Çev). Uludağ Üniversitesi, 12 (2), 413-429.
  • Salman, S. ve Ilgıt, A. (2019). İslam Devleti Örgütü’nün (IŞİD) Irak’ta Çıkış ve Yayılmasının Sebepleri: 2003-2018. Alternatif Politika, 11 (3), 527-555.
  • Sarıkaya, B. (2013). İslam Düşüncesinde Tevhid; İbn Teymiyye Örneğin. İstanbul: Güşümhane Üniversitesi Yayınları.
  • Saymaz, İ. (2017). Türkiye'de IŞİD. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Schmid, A. P. (2014). Violent and Non-Violent Extremism: Two Sides of the Same Coin?. ICCT Research Paper, 1-29.
  • Shamieh, L. ve Zoltán, S. (2015). The Rise of Islamic State of Iraq and Syria (ISIS). AARMS, 1 (4), 363-378.
  • Şenol, D., Erdem, S. ve Erdem, E. (2016). IŞİD Terör Örgütünün İletişim ve Propaganda Teknikleri. Uluslararası Ortadoğu Sempozyumu, 192-202.
  • Taslaman, C. (2016). Terör’ün ve Cihad’ın Retoriği. İstanbul: İstanbul Yayınevi.
  • Taşdemir, F. (2015). İç Savaş Çerçevesinde Terörizm ve IŞİD Örneği. Uluslararasi Hukuk ve Politika, 11 (42), 41-67.
  • Taştekin, F. (2016). Karanlık Çöktüğünde IŞİD: Din adına şiddetin dünü ve bugünü. İstanbul: Doğan Egmont Yayıncı-lık ve Yapımcılık.
  • Todenhöfer, J. (2015). Inside IS – 10 Tage im Islamischen Staat (ده‌ ڕۆژ له‌گه‌ڵ داعش له‌ناو ده‌وله‌تى ئيسلاميى ) (İslam Devle-ti’nde IŞİD ile On Gün). (Ahmet Nareni, Almanca’dan Soranice’ye Çev.). Irak-Süleymaniye: Piremerd Yayınları.
  • Türk Dil Kurumu. (t.y.). Bidat “bid’at”. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&kelime=BİDAT (Erişim tarihi: 11.02.2018).
  • Türk Dil Kurumu. (t.y.). Tasavvuf. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&kelime=TASAVVUF (Erişim tarihi: 17.02.2018).
  • Türkoğlu, E. (2017). Küresel Bir Terör Örgütü olarak IŞİD’in Dijital Dergi Kullanımı: Konstantiniyye Üzerine Bir İnceleme. Erciyes İletişim Dergisi “akademia”, 5 (1), 162-180.
  • Varlı, İ. ve Uğur, C. (2016). Ortadoğu’yu Anlama Kılavuzu. İstanbul: BirGün Yayıncılık.
  • Weiss, M. ve Hassan, H. (2016). IŞİD Ordusunun İçyüzü. (E. Kayhan, Çev.). İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Yiğit, H. (2016). Tekmili Birden IŞİD: El Kaide’den IŞİD'e; Amarika için Cihat. İstanbul: Tekin Yayınevi.
  • Yörükân, Y. (1953). Vahhabilik. A.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, (6), 51-67.
Toplam 68 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Sarkan Salman 0000-0002-1136-0656

Yayımlanma Tarihi 14 Temmuz 2020
Gönderilme Tarihi 7 Aralık 2019
Kabul Tarihi 16 Mart 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Salman, S. (2020). IŞİD’in İdeolojisi: Cihadi Selefilik. Lectio Socialis, 4(2), 97-112.
 Kapak Resmi İndir

Lectio Socialis is a prestigious, international, and peer-reviewed journal that aims to provide a platform for scholars and researchers to share their work and ideas on policy-relevant topics related to social sciences. The journal welcomes high-quality articles from a wide range of disciplines, including economics, political science, public administration, business administration, international relations, urban planning, sociology, psychology, history, jurisprudence, and philosophy. The primary objective of Lectio Socialis is to maintain a vibrant, independent, and unbiased environment for scholars and researchers from different parts of the world to present their research, exchange ideas, and contribute to the advancement of knowledge in their respective fields.

Creative Commons License
Lectio Socialis is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.