Türkiye’de Dijital Şiddet Bağlamında Nefret Söylemi: Afgan Kimliğine İlişkin Algılar ve Önyargılar

Yıl 2023, Sayı: 111, 93 - 120, 25.09.2023

Özlem Özdeşim Subay , Burak Gökalp

https://doi.org/10.36484/liberal.1314063

Cited By: 1

Öz

Göç İdaresi Başkanlığı’nın (2021) verilerine göre, 2021 yılında Türkiye’de tespit edilen düzensiz göçmenlerin en büyük grubunu Afganlar oluşturdu. Afganistan’dan gelen düzensiz göçmenlerin Suriyeli mültecilerle birlikte Türkiye’ye gelmesi, Türk toplumunda ve ana muhalefet partilerinden kaynaklanan olumsuz bir tepkiye yol açtı. Afgan mültecilerin gelişi, Türk toplumunda yeni bir “öteki” kategorisi olarak algılanmış olabilir. Araştırmamızda, Afgan göçmenlerin gelişine karşı Twitter’da kullanılan iki hashtag belirledik: #sınırnamustur ve #hudutnamustur, her ikisi de Türkçede aynı anlama gelmektedir. Bu hashtag’ler Twitter platformunda Trending Topic haline gelmiştir. Çalışmamızın temel amacı, Afgan göçmenlerin gelişine karşı Twitter’da neden iki farklı hashtag kullanıldığını incelemektir. Araştırmamız, bu iki hashtag arasındaki farklılıkları ve benzerlikleri, Afganların nasıl tanımlandığı ve hangi tür nefret söylemlerine maruz kaldıkları açısından aydınlatmayı amaçlamaktadır. Bu amacı gerçekleştirmek
için, içerik analizi ve sosyal ağ analizi tekniklerini bir araya getirerek Craswell’in karma modelini uyguladık. Araştırma sonuçlarımız, #sınırnamustur hashtag’inin, Afgan mültecilerini bir ‘güvenlik sorunu’ olarak niteleyen siyasi bir girişimin sonucu olduğunu göstermektedir. Öte yandan, #hudutnamustur hashtag’i, genel halktan gelen bir tepkiyi yansıtarak kültürel üstünlük unsurlarını içermektedir.

Anahtar Kelimeler

Afgan mülteciler, nefret söylemi, Sosyal Ağ Analizi, İçerik Analizi, Hashtag Analizi, Dijitalleşme

Hate Speech in The Context of Digital Violence in Türkiye: Perceptions and Biases on Afghan Identity

Öz

According to the data of the Presidency of Migration Management (2021), the largest group of irregular migrants detected in Türkiye in 2021 were Afghans. The arrival of irregular migrants from Afghanistan to Türkiye alongside the Syrian refugees have caused a negatively charged reaction in Turkish society and from the main parties in the opposition. Based on this apparent reaction against the arrival of Afghan
refugees, the claim can be made that Afghans are now the new “other” category in Türkiye. We identify two hashtags used on Twitter to protest the arrival of Afghans, which are #sınırnamustur (border is honor) and #hudutnamustur (frontier is honor) having the same meaning in Turkish and are Trend Topics on Twitter. The purpose of this study is to examine the reason why there are two hashtags on Twitter to protest the arrival of Afghan immigrants, what the differences and similarities are between
the two in terms of how Afghans are defined and what kinds of hate speech they are subjected to. For this purpose, we applied Craswell’s mixed model in this study using both content analysis and social network analysis techniques. The investigation results reveal that the hashtag #sınırnamustur is a manifestation of a political endeavor, asserting that Afghan refugees are associated with a ‘security challenge’. In contrast, the hashtag #hudutnamustur represents a response from the general populace, embodying elements of cultural superiority.

Anahtar Kelimeler

Afghan refugees, hate speech, Social Network Analysis, Content Analysis, Hashtag Analysis, digitalization

Kaynakça

• Abraham, A., Hassanien, A. E., & Snasel, V. (2010). Computer communications and networks: trends, tools and research advances, A, London: Springer.
• Ağcasulu, H. (2018). Sosyal bilimlerde ilişkileri inceleyen bir yöntem: Sosyal Ağ Analizi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22, 1915-1933.
• Ahmad, F, (1993). The making of the modern Turkey. London & New York: Routledge.
• Arcan, H. E. (2013). Interrupted social peace: Hate speech in Turkish media. The IAFOR Journal of Media, Communication and Film, 1,1, 43-56 https://doi.org/10.22492/ijmcf.1.1.04
• Assimakopoulos, S., Baider, F. H. & Millar, S. (2017). Online hate speech in the European Union: a discourse-analytic perspective. Springer Briefs in Linguistics.
• Banks, J. (2010). Regulating hate speech online. International Review of Law, Computers & Technology, 24, 3, 233-239. https://doi.org/10.1080/13600869.2010.522323
• Berkes, N. (2019). Türkiye’de çağdaşlaşma. Yapı Kredi Yayınları.
• Billig, M. (1990). Psychological aspect of fascism. Patterns of Prejudice, 24, 1, 19-31. https://doi.org/10.1080/0031322x.1990.9970039.
• Bilici, İ. E. (2011). Oryantalist seyahatnamelerde Türk imgesi üzerine bir inceleme. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 1, 2,1-21.
• Binark, M., & Çomu, T. (2012). Using social media for hate speech is not freedom of expression. Yeni Medya, 31.
• Bora, T. (2015). Medeniyet kaybı: milliyetçilik ve faşizm üzerine yazılar, İletişim Yayınları.
• Bora, T, (2017). Cereyanlar: Türkiye’de siyasi ideolojiler, İletişim Yayınları.
• Bora, T. (2018). Türkiye’nin linç rejimi, İletişim Yayınları.
• Borgatti, S. P., Everett, M. G. and Johnson, J. C. (2013). Analyzing Social Networks. SAGE Publications.
• Brown, A. (2018). What is so special about online (as compared to offline) hate speech?, Ethnicities, 18,3, 297-326. https://doi.org/10.1177%2F1468796817709846.
• Deveci, C., & Binbuğa Kınık, B. N. (2019). Nationalist bias in Turkish official discourse on hate speech: a Rawlsian criticism. Turkish Studies, 20, 1, 26-48 https://doi.org/10.1080/14683849.2018.1479961
• Düvell, F. (2018). From migration transition to integration challenge. New Perspectives on Turkey, 58, 179-200. https://doi.org/10.1017/npt.2018.5.
• Filibeli, T. E., & Ertuna, C. (2021). Sarcasm beyond hate speech: Facebook comments on Syrian refugees in Turkey, International Journal of Communication, 15, 24, 2236–2259.
• Finchelstein, F. (2017) From fascism to populism in history. University of California Press.
• Fortuna, P., & Nunes, S. (2018). A survey on automatic detection of hate speech in text. ACM Computing Surveys (CSUR), 51, 4, 1-30. https://doi.org/10.1145/3232676.
• Ganesh, B. (2018), The ungovernability of digital hate culture. Journal of International Affairs, 71, 2, 30-49.
• Gençoğlu Onbaşi, F. (2015). Social media and the Kurdish issue in Turkey: Hate speech, free speech and human security. Turkish Studies, 16, 1, 115-130. https://doi.org/10.1080/14683849.2015.1021248
• Georgeon, F. (2006). Osmanlı-Türk modernleşmesi 1900-1930: seçilmiş makaleler. Yapı Kredi Yayınları.
• Gambetti, Z. (2007). Linç girişimleri, neoliberalizm ve güvenlik devleti. Toplum ve Bilim, 109, 7-34.
• Gökalp, B. (2022). Yeni medyada milliyetçiliğin söylemsel (yeniden) kuruluşu: mülteci karşıtlığı ve e- Linç, Pamukkale University Institute of Social Sciences, PhD Thesis.
• Gülalp, H. (1999). Political Islam in Turkey: the rise and fall of the Refah Party. The Muslim World, 89,1, 22-41.
• Gürel, B. (2020). Civil war and massacre in Maraş 1978’ in Turkey, B. Pekesen (Eds.), Turmoil: Social Change and Political Radicalization during the 1960s Berlin (pp. 152–180). De Gruyter Oldenbourg.
• Güven, D. (2011). Riots against the Non-Muslims of Turkey: 6/7 September 1955 in the context of demographic engineering. European Journal of Turkish Studies. Social Sciences on Contemporary Turkey, 12. https://doi.org/10.4000/ejts.4538.
• Habermas, J (2012). “Öteki" olmak, "öteki" ile yaşamak, Yapı Kredi Yayınları.
• Hrant Dink Vakfı (2019). Medyada nefret söylemi ve ayrımcı söylem: 2019 raporu. Yılmaz A. (Eds.), Hrant Dink Vakfı Yayınları.
• Jwaideh, W. (2006). The Kurdish National Movement: its origins and development. Syracuse University Press
• Kadıoğlu, A. (1996). The paradox of Turkish Nationalism and the construction of official identity. Middle Eastern Studies, 32, 2. 177–193.
• Karkın, N., Yavuz, N., Parlak, İ., and İkiz, Ö. Ö. (2015) “Twitter use by politicians during social uprisings: an analysis of Gezi Park protests in Turkey’, in Proceedings of the 16th Annual International Conference on Digital Government Research, pp. 20–28. ACM.
• Kutlay, N. (2012). Kürt kimliğinin oluşum süreci. Dipnot Yayınları.
• Kuyucu, A. T. (2005). Ethno‐religious ‘unmixing’of ‘Turkey’: 6–7 September riots as a case in Turkish nationalism. Nations and Nationalism, 11, 3, 361-380.
• Kavaklı, N. (2018) ‘Hate speech towards Syrian refugees in Turkish online reader comments. C. Akrivopoulou (Eds.), Global Perspectives on Human Migration, Asylum, and Security,127-142, IGI Global. https://doi.org/10.4018/978-1-5225-2817-3.ch007.
• Knoke, D.,& Kuklinski, J. H. (1982). Network Analysis: Quantitative application in the social. SAGE Publications.
• Kurt, G. (2019). Yeni medyada nefret söylemi: YouTube’da Suriyeli mültecilere karşı üretilen nefret söylemi üzerine bir araştırma. The Journal of International Lingual Social and Educational Sciences, 5, 1, 1-20.
• MacAvaney S, Yao H-R, Yang E, Russell K, Goharian N, & Frieder O. (2019). Hate speechdetection: challenges and solutions. PLoS ONE, 14, 8,https://doi.org/10.1371/journal.pone.0221152.
• Macintosh, A. (2004). Characterizing e-participation in policy-making?. Proceedings of the 37th Annual Hawaii International Conference on System Sciences (HICSS-37), pp. 1-10.
• Ortiz-Arroyo, D. (2010). Discovering sets of key players in Social Networks. A. Abraham, A. E. Hassanien, and V. Snasel (Eds.). Computational Social Network Analysis: Trends, Tools and Research Advances. (pp. 27-48). Springer.
• Onay-Coker, D. (2019). The representation of Syrian refugees in Turkey: a critical discourse analysis of three newspapers. Continuum, 33, 3, 369-385.
• Ortaylı, İ, (2008). Türkiye Teşkilat ve İdare Tarihi, Cedid Neşriyat.
• Özarslan, Z. (2014). Introducing two new terms into the literature of hate speech: “hate discourse” and “hate speech act” application of “speech act theory” into hate speech studies in the era of Web 2.0. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 20, 53-75.
• Öztekin, H. (2015). Yeni medyada nefret söylemi: Ekşi Sözlük örneği. Journal of International Social Research, 8, 38, 925-936.
• Polat, F., Subay, Ö. Ö., and Uluturk, A. S. (2018). Hate speech in Turkish media: the example of Charlie Hebdo attacks. Journal of Advanced Research in Social Sciences and Humanities, 3, 2, 68-75.
• Presidency of Migration Management (2021) Irregular migration, https://www.goc.gov.tr/duzensiz-goc-istatistikler
• Rheingold, H. (2002). Smart mobs: the next social revolution. Cambridge: Basic Books.
• Stern, R. (2012). Is Hegel’s master–slave dialectic a refutation of Solipsism?. British Journal for the History of Philosophy, 20, 2, 333-361. DOI: 10.1080/09608788.2012.664026.
• Subay, Ö. Ö. (2020). Tek parti dönemi gazeteciliğinde faşizan söylem: Varlık Vergisi örneği Pamukkale University Institute of Social Sciences, PhD Thesis.
• Subay, Ö. Ö., Polat, F., and Torun, E. D. (2023). Fascist Discourses in the Single-Party Period: The Case of 1942 Wealth Tax in the Cumhuriyet Newspaper. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 11(1), 180-199.
• Taşdelen, B. (2020). Twitter’da Suriyeli mültecilere karşı çevrimiçi nefret söylemi: # suriyelileriistemiyoruz, Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 11, 2, 562-575.
• Üstel, F. (2008). Makbul Vatandaş”ın Peşinde: II. Meşrutiyet’ten Bugüne Vatandaşlık Eğitimi İletişim Yayınları.
• Wolfsfeld, G., Segev, E.,& Sheafer, T. (2013). Social media and the Arab Spring: Politics comes first. The International Journal of Press/Politics, 18, 2, 115-137. https://doi.org/10.1177%2F1940161212471716.
• van Dijk, T. (2003). Söylem ve ideoloji: çok alanlı bir yaklaşım. Çoban B. and Özarslan Z. (Eds.), Söylem ve İdeoloji: Mitoloji, Din, İdeoloji. (pp. 13-112). Su Yayınları.
• Yıldız, A. (2009). Kemalist milliyetçilik. Tanıl B and Murat G. (Eds.), Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Kemalizm, 210-234, İletişim Yayınları.
• Young, R. (1990). White mythologies: writing history and the West, Routledge.