Türk-İslam geleneği içinde Osmanlı toplumunda yaşayan divan şairinin zihin dünyası
yaşadığı toplumdaki pek çok gelenekten, âdetten, sosyal ilişki biçimlerinden, sohbet ettiği,
arkadaşlık kurduğu insanlardan, bu insanlarla arasında oluşan yakın ilişkiden etkilenmiş ve
bu durum klasik Türk şiirine yansımıştır. Sosyal bir varlık olan insan hayatını devam
ettirebilmek için gerek psikolojik gerekse maddî ihtiyaçlarını karşılama anlamında insan
ilişkisine ihtiyaç duymuştur. İnsanoğlunun dünya hayatında kurduğu en yakın ilişki
biçimlerinden biri de komşuluktur. Aynı mahalle içinde birbirine yakın evlerde oturan
insanlar arasında gelişen ilişki biçimi komşuluğu ifade etmektedir. Türk, İslam ve Osmanlı
kültüründe de komşuluk önemli bir değere sahiptir. Divan şairinin içine doğup yetiştiği
Osmanlı toplumunda komşuluk, toplumun kıymet verdiği, belirli kurallara bağladığı,
kanunlarla haklarını koruduğu bir sosyal ilişki şeklidir. Dolayısıyla divan şairi için de
komşuluk kavramı, önemli bir değere sahiptir. Divan şairinin zihin dünyasında komşuluk,
sosyal ve yakın bir ilişki biçimini ifade etmekle beraber, yalnızca bir sosyal ilişkinin de
ötesinde bir ayrıcalık, bir yakınlık yani bir mertebenin ifadesi olarak şiirlere yansımıştır.
Divan şairi insanın insanla olan yakınlığı için bu kavramı kullanabildiği gibi bir duyguya, bir
semte yakınlık için dahi komşuluk kavramını şiirlerinde kullanabilmiştir. Bu çalışmada
divan şairinin zihin dünyasında komşuluk kavramı içinde kullandığı on dört farklı biçim,
taranan çeşitli divanlardan elde edilen örnek beyitler eşliğinde açıklanmaya çalışılmıştır.
Bu çalışmayla klasik Türk şiiri metinlerini kaleme alan divan şairinin zihin dünyasının
yaşadığı sosyal çevreden, kültürden, gelenekten ve inançtan etkilendiği bir kez daha ortaya
konulması amaçlanmıştır
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2022 |
Gönderilme Tarihi | 17 Mart 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |