Yazar, mutasavvıf, ideolog Sâmiha
Ayverdi'nin eserleri bugün daha çok hocası Kenan Rıfai’nin öğretileri ve
tasavvuf ile birlikte anılsa da toplumsal ve bireysel belleğin içiçe geçtiği,
hiçbir klasik edebiyat türüne sığmayan anlatıları onu sıradışı bir yazar yapar. İstanbul, kaybolmuş̧ bir medeniyetin başkenti,
temsilcisi ve cisimleşmiş hali olarak Ayverdi’nin anlatılarında toplumsal ve
bireysel hikâyelerin kesişme noktasını oluşturur. Bu çalışma, Ayverdi'nin
İstanbul’u odağına aldığı iki metne, İstanbul
Geceleri (1952) ve Boğaziçi’nde Tarih
(1966) adlı eserlerine odaklanır. İki metnin bir diğer ortak özeliği yazarın
kadınlık deneyimlerine yaptığı vurgudur. İki metindeki kadın imgelerini üç
farklı ama aynı zamanda tamamlayıcı açıdan gösteren bu çalışma, yirminci yüzyıl
Türkiye yazınında şehir, birey ve bellek arasındaki ilişkiyi bir kadın
mutasavvıfın perspektifinden de göstermeyi amaçlar.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Ekim 2017 |
Gönderilme Tarihi | 31 Temmuz 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |