Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatının temsilcilerinden olan Refik Erduran, çok yönlü kişiliğiyle dikkati çeken bir sanatkârdır. Yazar, fıkra, senaryo, anı, roman ve deneme türünde eserler verir. Romanlarında, sosyo-kültürel yozlaşma, yabancılaşma, sömürü, suç ve ceza gibi izlekleri, toplumcu gerçekçi bir anlayışla ortaya koyan yazar bireyin yaşam karşısında takındığı tavır ve tutum onun kişiliğini yansıtan ayna gibidir. Bireyin kendisi dışında başka bir ‘ben’e dönüşmesi sonucunda yaşadığı yabancılık, kişiyi değerlere ve ahlaki ilkelere karşı öteki hale getirir.
Erduran romanlarında Anadolu yaşam biçimi ve algısını, sosyal medyanın içinde bulunduğu çürümeyi bireyden toplumsal olana kaydırarak derinlemesine ele alır. Eserlerinde sosyal adaletsizlik, kültürel erozyon, plansız ekonomi, anarşik üretim, nihilizm, kriz ve kaos sosyal çürümeyi ve yabancılaşmayı hızlandırır. Yazar göre ahlak ve kendilik eksenli bir yaşam tarzının sürdürülmesi eğitim ve kolektif üretim, ulusal birlik ve kolektif aksiyonla mümkündür.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2020 |
Gönderilme Tarihi | 2 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |