Uzaktan Eğitimin Uygulamalı Derslerde Sürdürülebilirliği: Mimarlık Bölümleri Örneği

Yıl 2021, Cilt: 12 Sayı: 1, 54 - 68, 23.05.2021

Yaren Şekerci , Hacer Mutlu Danacı , Zuhal Kaynakcı Elinç

https://doi.org/10.29048/makufebed.874055

Cited By: 12

Öz

1990’lardan beri mimarlık eğitiminin uzaktan verilebilmesine dair çalışmalar yapılmıştır; ancak bu çalışmalar, eğitimin tasarım stüdyosu ve teorik kısmıyla kısıtlı kalmıştır. Uygulamalı derslerde, dünya genelindeki mimarlık eğitiminde yüz yüze eğitime devam etme eğilimi bulunmaktadır. Tasarım stüdyosu derslerindeki kritiklerde öğrenciler, son proje taslaklarını ders yürütücüsüne sunar, ders yürütücüsünün önerileriyle öğrencinin kritiği tamamlanır. Teknik derslerdeyse ders yürütücüleri çeşitli yöntemlerle anlatım yaparak öğrencilerin bu konuda bilgilenmesini sağlar ve öğrencilere çizim çalışmaları yaptırılarak konunun pekiştirilmesi amaçlanır. COVID-19 nedeniyle Mart 2020’de uzaktan eğitime geçilmesiyle birlikte, mimarlık eğitimi tüm derslerini çevrimiçi ortamlara taşımak durumunda kalmış ve uygulamalı dersler de toplantı uygulamaları aracılığıyla eş zamanlı gerçekleşmeye başlamıştır. Mimarlık bölümlerindeki uygulamalı derslerde uzaktan eğitim sisteminin, şartların normale dönmesiyle birlikte kısmen veya tamamen devam etmesi, mimarlık eğitiminde uzaktan eğitimin uygulamalı derslerdeki sürdürülebilirliği ile alakalıdır. Bu konu, mimarlık eğitiminin bundan sonraki sürecini yakından etkileyecektir. Mimarlık eğitiminde uzaktan eğitimin avantajları, dezavantajları, tehdit ve fırsatları, eksik veya geliştirilebilecek yönlerinin saptanması ve çeşitli altyapı yeterliliklerinin incelenmesi bu bağlamda önemli olmaktadır. Bu şartlar altında çalışmada, mimarlık öğrencileri ve ders yürütücüleriyle yarı yapılandırılmış anket çalışması yapılarak, Türkiye’deki üniversitelerdeki mimarlık eğitiminde uzaktan eğitimin uygulamalı derslerdeki sürdürülebilirliğinin araştırılması amaçlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

COVID-19, eğitimde sürdürülebilirlik, mimarlık eğitiminde uzaktan eğitim, uygulamalı dersler

Sustainability of Distance Education in Applied Courses: The Case Study of Architecture Departments, Turkey

Öz

Since the 1990s, some studies have been carried out to ensure that distance architectural education can be maintained. However, these studies mostly remained for the design studio and the theoretical part of the education. In practical courses, there is a tendency to continue on the face-to-face education model in architectural education in the worldwide. In the critiques of the design courses, the students present their project drafts to the instructor, and the critique of the student is completed at the end of a critical process in which the instructor makes revision proposals. In technical courses, the course instructors give students information in certain ways, and it is aimed to reinforce the technique by asking students to do the drawing by themselves. Due to the COVID-19, architectural education had to move all courses online. The practical courses have started to take place through various meeting applications synchronically. As the conditions return to normal, the continuation of the distance education system partially or completely is related to the sustainability of distance education in the practical courses of the architectural education. This issue will closely affect the next process of architectural education. In this context, it is important to determine the advantages, disadvantages, threats and opportunities of distance education in architectural education, its deficiencies or aspects that can be improved, and to examine various infrastructure competencies. Under these conditions, in this study, architecture students and the instructors have been asked with semi-structured questionnaires, in architectural education at universities in Turkey to investigate the viability of distance education in practical courses.

Anahtar Kelimeler

COVID-19, sustainability in education, distance education in architecture, practical courses

Kaynakça

• Aközer, E. (2019). Mimarın Özgürlüğü. Bauhaus: Modernleşmenin Tasarımı Türkiye’de Mimarlık, Sanat, Tasarım Eğitimi ve Bauhaus. Ed. Ali Altun, Esra Aliçavuşoğlu. İletişim Yayınları, 111-152.
• Artun, A. (2018). Mimarlığı Parçalamak. Ed: Nur Altınyıldız Artun, Roysi Ojalvo. Arzu Mimarlığı, İletişim Yayınları, 9-12.
• Bender, D.M. (2003). Interior Design Faculty Intentions to Adopt Distance Education. Journal of Interior Design, 29(1‐2): 66-81.
• Chickering, A.W., Gamson, Z.F. (1987). Seven Principles for Good Practice in Undergraduate Education. AAHE Bulletin, 3(1): 2-6.
• Cini, M.A., Vilic, B. (1999). Online Teaching: Moving form Risk to Challenge. Syllabus, 12(10): 38-40.
• Colquhoun, A. (2005). Mimari Eleştiri Yazıları, Şevki Vanlı Yayınları.
• Dewey, J., Dewey, E. (1915). Schools of Tomorrow, E. P. Dutton & Company, New York.
• Doğan, D., Tüzün, H., Dağhan, G., Altıntaş, A., Ilgaz, H., Özdinç, F., Kayaduman, H., Özpala, N. (2012). Uzaktan Eğitimde Ders Tasarımı: Yüz Yüze Verilen Bir Dersin Uzaktan Eğitim Sürecine Hazır Hale Getirilmesi. New World Sciences Academy 7(2): 574-582.
• Dutton, T.A. (1987). Design and studio pedagogy. Journal of architectural education, 41(1): 16-25.
• Fichera, T.A. (2012). The Effectiveness of Distance Delivery Studios in Interior Design Education, Master Thesis. University of Nebraska, 74 p.
• Frampton, K. (1996). Modern Architecture. Thames and Hudson, London.
• Hasol, H., Polatoğlu, Ç. (2008). Türkiye’deki ve Dünyadaki Mimarlık Eğitiminin Karşılaştırmalı Analizi ile Küreselleşmenin Mimarlık Eğitimine Etkisinin İrdelenmesi. Megaron Dergisi, 3(1): 79-103.
• Hejduk, J., (1999). The Juan Gris Problem Education of an Architect: A Point of view the Cooper Union School of Art & Architecture 1964-1971,193-244, U. Franzen, A. P. Gomez ve K. Shkapich (derl.), The Monacelli Yayınları, New York, ABD.
• Keskin Balamir, A. (1985). Mimarlık Söyleminin Değişimi ve Eğitim Programları, Mimarlık Dergisi, 218(1): 9-15.
• Keyser, M. W. (2000). Active Learning and Cooperative Learning: Understanding the Difference and Using Both Styles Effectively, Research Strategies, 17(1): 35-44.
• Maciuika, J. (2019). Deutscher Werkbund ve Osmanlı İmparatorluğu: Birinci Dünya Savaşı Öncesinde Tasarım Reformu, Ekonomi Politikası ve Dış Politika. Bauhaus: Modernleşmenin Tasarımı Türkiye’de Mimarlık, Sanat, Tasarım Eğitimi ve Bauhaus, İletişim Yayınları, 35-66.
• Mun, B., Arslan Selçuk, S. (2018). Mimarlıkta Yaparak Öğrenme ve Bir Araştırma Ortamı Olarak Öğrencilerin Ürettiği Geçici Strüktürler. International Journal on Mathematics, Engineering and Natural Sciences, 2(1): 12-25.
• Onur, D., Zorlu, T. (2017). Tasarım Stüdyolarında Uygulanan Eğitim Metotları ve Yaratıcılık İlişkisi. The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 7(4): 542-555.
• Özkâr, M. (2019). Soyut Düşünme ve Yaparak Öğrenme: Temel Tasarım Eğitiminin Amerika’daki Başlangıçları. Bauhaus: Modernleşmenin Tasarımı Türkiye’de Mimarlık, Sanat, Tasarım Eğitimi ve Bauhaus, Ed. Ali Altun, Esra Aliçavuşoğlu, İletişim Yayınları, 135-152.
• Özsavaş Uluçay, N., Kaptan, B. (2018). İçmimarlık Mesleği ve Eğitim Tarihi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 80(1): 436-444.
• Öztoprak, A. (2004). An Evaluation of Virtual Design Studio: A Course Between Middle East Techical University and Delft University of Technology. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Yüksek lisans tezi, 124 s.
• Shao, Y. J., Daley, L., Vaughan, L. (2007). Exploring Web 2.0 for Virtual Design Studio Teaching. Paper presented at Ascilite 2007 Conference.
• URL-1 (2020). https://www.who.int/ emergencies/ diseases /novel-coronavirus-2019 /question-andanswershub/q-a-detail/q-acoronaviruses (Erişim Tarihi: 18.12.2020)
• URL-2 (2020). http://im.gsf.marmara.edu.tr/en/general-info (Erişim Tarihi: 18.12.2020)
• Vitruvius, (2005). Mimarlık Üzerine On Kitap, Şevki Vanlı Yayınları, İstanbul, 241 s. Wojtowicz, J. (1995). Virtual Design Studio. Hong Kong: Hog Kong University Press. https://books.google.co.in/books (Erişim Tarihi: 20.12.2020).
• TDK, (2011). Türkçe Sözlük (Tek Cilt) Kolektif, Türk Dil Kurumu Yayınları, İstanbul.
• Yiğit, T., Bingöl, O., Armağan, H., Aruğaslan, E., Çolak, R., Yakut, G., Çivril, H. (2010). Uzaktan Eğitimde Yeni Bir Yaklaşım: e-stüdyo, Muğla Üniversitesi, Akademik Bilişim, (1): 97-105.
• Yorgancıoğlu, D. (2019). 20. Yüzyılın İlk Yarısında Bauhaus Fikirlerinin Amerika Kıtasındaki Yolculuğu. Bauhaus: Modernleşmenin Tasarımı Türkiye’de Mimarlık, Sanat, Tasarım Eğitimi ve Bauhaus. Ed. Ali Altun, Esra Aliçavuşoğlu, İletişim Yayınları, 153-168.