The Effect of Macro-Economic Indicators on Voter Behavior in Turkey: An Analysis on General and Local Elections of 1980-2019

Yıl 2024, Cilt: 11 Sayı: 1, 153 - 171, 31.03.2024

Başak Turna , Ferihan Polat

https://doi.org/10.30798/makuiibf.1220288

Öz

The main actor of voter behavior is the human and human behavior under the identity of voter. For this reason, voter behavior emerges as a product of a complex process as it can be influenced by different factors. In this respect, voter behavior, which constitutes the most measurable behavior type of political participation, requires a multidimensional approach. This study aims to determine the sensitivity of political party vote rates to changes in macroeconomic indicators such as inflation, growth and unemployment rates in general and local elections held in Turkey between 1980-2019. The sensitivity of voters to economic indicators is analyzed within the framework of the economic approach and the responsibility hypothesis. In this study, econometric analyses were conducted with the help of Eviews 10 program and necessary tests were applied. In the study, the existence of correlation relationship between variables is revealed by horizontal cross-section dependence test. The results of the horizontal cross-section dependence test show that voters who vote in general and local elections are sensitive to variables such as unemployment, inflation and economic growth.

Anahtar Kelimeler

voter behavior, macro-economic indicators, economic voting approach, responsibility hypothesis

Kaynakça

• Akarca, A. T., ve Tansel, A. (2007). Social and Economic Determinants Of Turkish Voter Choice İn The 1995 Parliamentary Election, Electoral Studies, 26(3), 633-647.
• Akçoroğlu, A. (2004). Siyasal Ekonomi Açısından Büyüme, Enflasyon ve Bütçe Açıkları: Türkiye Üzerine Bir Uygulama, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 59 (1).
• Akgün, B. (1999). “Türkiye’de Seçmen Davranışının Ekonomi Politik’i Üzerine Bir Model Denemesi”.
• Altun, T. (2014). Türkiye’de Fırsatçı ve Partizan Politik Konjonktürel Dalgalanmalar: 1950-2010, Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 36(2), 47-69.
• Aydemir, G. (2007). Türkiye’de politik konjonktür dalgalanmaları kapsamında seçmen davranışlarının analizi (1987-2004) (Yayımlanmış Doktora Tezi). Marmara Universitesi, İstanbul, Turkiye
• Aziz, A. (2003). Siyasal İletişim. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• Bakırtaş, İ. (1998). Politik-Ekonomik Dalgalanmalar Kuramı Kapsamında Türkiye’deki Politik Yapının Ekonomi Üzerindeki Etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(2), 47-63.
• Bakırtaş, İ., ve Koyuncu, C. (2005). Politik Dalgalanmalar Yaklaşımı Çerçevesinde Türkiye'deki Seçimlerin Ekonometrik Analizi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(1), 55-66.
• Çakır, H., Biçer, A. (2015). Türkiye Yerel Seçimlerinde Seçmen Tercihlerini Etkileyen Kriterler (30 Mart 2014 Yerel Seçimleri Kayseri Örneği). Erciyes İletişim Dergisi, 4(1), 98-112.
• Çarkoğlu, A. (1997). Macroeconomic Determinants of Electoral Support for Incumbents in Turkey, 1950-1995. New Perspectives on Turkey. Vol 17.
• Çinko, L. (2006). Seçmen Davranışları ile Ekonomik Performans Arasındaki İlişkilerin Teorik Temelleri ve Türkiye Üzerine Genel Bir Değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 61(01), 103-116.
• Demir, E., ve Çımat, A. (2021). Türkiye’de Hoşnutsuzluk Endeksinin Seçmen Tercihleri Üzerindeki Etkileri: 1960-2019 Arası Bir İnceleme. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 1167-1190.
• Downs, A. (1957), An Economic Theory of Democracy, Harper and Row, New York.
• Ercins, G. (2007). Türkiye’de Sosyo-Ekonomik Faktörlere Bağlı Olarak Değişen Seçmen Davranışı. C.Ü. İktisadi İdari Bilimler Dergisi, Cilt 8, Sayı 2, 25-40.
• Green, D., ve Shapiro, I. (1994). Pathologies Of Rational Choice Theory: A Critique Of Applications İn Political Science, Yale University Press, New Haven, Connecticut.
• Gülmen, Y. (1979). Türk Seçmen Davranışı, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Yayınları, İstanbul.
• Gündem, F. (2017). Türkiye’de Seçmen Davranışlarının Belirleyenleri: Mekansal Ekonometrik Bir Yaklaşım
• Harper, M. ve Miller, W. (1987). Election and Voters A Comparative Introduction , Red Globe Press, London. Haydaroğlu, C. (2011). Politik Karar Alma Sürecinde Oylama Gücü ve Makroekonomik Göstergeler Üzerindeki Etkisi (Yayımlanmış Doktora Tezi). Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Haydaroğlu, C. ve Korkmaz, F. (2020). Ekonomi Politikalarının Seçmen Davranışları Üzerindeki Etkisi Üzerine Bir Değerlendirme. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi,7(12), 60-83.
• Keskin, H. İ., ve Aksoy, E. (2019). OECD ve Gelişmekte Olan Ülkelerde Gelir Artışı ve İşgücüne Katılım Arasındaki İlişki: Panel Eşbütünleşme Analizi.
• Koçbulut, Ö. ve Barış, S. (2016). Avrupa Birliği Ülkelerinde İhracat ve Doğrudan Yabancı Yatırımların Kadın İstihdamı Üzerindeki Etkisi: Panel Veri Analizi. Aydın İktisat Fakültesi Dergisi, 1(2), 22-39. Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/aifd/issue/28229/299721.
• Kopurlu, B. S. (2016). Türkiye’de ve Seçilmiş Ülkelerde İktisadi Gelişmişlik Düzeyinin Oy Verme Tercihleri Üzerine Etkilerinin Karşılaştırmalı Ampirik Analizi (Yayımlanmış Doktora Tezi), Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Korkmaz, F. (2019). Türkiye’de 1980 Sonrası Uygulanan Ekonomi Politikalarının Seçmen Davranışları Üzerindeki Etkisi, (Yüksek Lisans Tezi), Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bilecik.
• Lau, R. R., ve Redlawsk, D. P. (2006). How Voters Decide: Information Processing İn Election Campaigns, Cambridge University Press, Cambridge.
• Negi, M. S. (2005). Theoretıc Aspects Of Electoral Behavıour, The Indian Journal of Political Science. Indian Political Science Association Stable, Vol. 66, No. 1, 95-104.
• Pesaran, M. H. (2004). Cambridge Working Papers in Economics. Faculty of Economics, University of Cambridge.
• Polat, F. (2009). Dinin Türk Seçmen Davranışı Üzerindeki Etkisi: Denizli İli Örneği (Yayımlanmış Doktora Tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
• Scarbroug, E. (1984). Political Ideology and Voting: An Exploratory Study. (H. Güllüpunar, E. Diker, & E. S. Aslan, Eds.) Oxford: Clarendon Press.
• Sencer, M. (1974). Türkiye’de Sınıfsal Yapı ve Siyasal Davranışlar, May Yayınları, İstanbul.
• Sezgin Ş. (2005). Politika ve Ekonomi İlişkisi, Türkiye’de Politik Konjonktürel Dalgalanmalar ve Ekonomik Oy Verme (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, , Eskişehir.
• Sezgin, Ş. (2007). Ekonomik oy verme teorisi: Türkiye örneği (1998-2003). Amme İdaresi Dergisi, 40(2), 21-38. Supreme Election Council (2022, May 1). Vote rate data was taken. https://www.ysk.gov.tr/
• Teyyare, E., ve Avcı, M. (2016). Yerel Seçimlerde Seçmen Davranışları: 2014 Yerel Seçimleri ve Zonguldak İli Örneği. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4 / 1, 51-76.
• Total Economy Database (2022, May 1). Unemployment data was taken. https://www.conference-board.org/data/economydatabase
• Turkish Statistical Institute (2022, May 1). Vote rate data was taken. https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p=adalet-ve-secim-110&dil=1
• Tüzün, S. (2005). Türkiye’de Seçmen Eğilimlerinde Yeni Açılımlar (1994-2004). TÜSES Yayınları Veri Araştırma. Mas Matbaacılık. İstanbul.
• Yıldırım, K., Mercan, M., ve Kostakoğlu, F. (2013). Satın alma gücü paritesinin geçerliliğinin test edilmesi: zaman serisi ve panel veri analizi.
• World Bank Database (2022, May 1). Inflation data was taken. https://databank.worldbank.org/source/world-development-indicators