Bireyci-Toplumcu Kültür Ve Girişimcilik Eğilimi Arasındaki İlişkiyi Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma
Yıl 2010,
Sayı: 3, 1 - 18, 30.12.2010
İlker Çarıkçı
,
Osman Koyuncu
Öz
Bu çalışmada, bireylerin kültürel özellikleri ile girişimcilik eğilimleri arasındaki ilişkinin kültürün bireycilik ve toplulukçuluk boyutu açısından irdelenmesi amaçlanmaktadır. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Bucak Zeliha Tolunay Uygulamalı Teknoloji ve İşletmecilik Yüksekokulu ve Bucak Hikmet Tolunay Meslek Yüksekokulu’nda okuyan öğrencilerin bireycilik ve toplulukçuluk açısından kültürel özelliklerinin belirlenmesi ve girişimcilik eğilimlerinin tespit edilebilmesi için anket yöntemi uygulanmıştır. Anket yöntemi ile elde edilen veriler faktör analizi, korelasyon analizi, regresyon analizi, bağımsız gruplar T testi ve ANOVA testi yöntemleri ile değerlendirilmiştir. Elde edilen bulgular sonucunda bireyciliğin ve toplulukçuluğun girişimciliğin farklı boyutları ile istatiksel olarak ilişkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Kaynakça
- arz etmektedir. Ayrıca çalışmanın ileride daha geniş bir örneklem ile yapılması veya konunun ulusal
- anlamda farklı bölgelerden ve farklı sosyo-ekonomik gruplardan çekilen örneklemlerde ele alınması ile
- daha geniş bir çerçeveye yayılabilecek sonuçlara ulaşmak mümkün olacaktır.
- Arıkan, S. (2002). Girişimcilik. Ankara: Siyasal Kitabevi.
- Börü, D. (2006). Girişimcilik Eğilimi: M. Ü. İşletme Bölümü Öğrencileri Üzerinde bir Araştırma. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınları.
- Çelik, V. (2001). Okul Kültürü ve Yönetimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
- Deal, T. E. & Kennedy, A. A. (1982). Corporate Cultures: The Rites and Rituals of Corporate Life. Harmondsworth: Penguin Books.
- Demircan, N. (2000). Girişimcilik ve Girişimcilerin Kişilik Özellikleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, Gebze.
- Doğan, M., (1998). İşletme Ekonomisi ve Yönetimi. İzmir: Anadolu Matbaacılık.
- Drucker, P. F. (1986). The Frontiers of Management: Where Tomorrow’s Decisions Are Bein Shajoed Today. NY: Harper & Row
- Hisrich, R. D. & Peters, M. P. (2002). Entrepreneurship. USA: Mc Graw – Hill Irwin.
- Ho, D. Y. F. & Chiu, C. Y. (1994). Component ideas of individualism, collectivism, and social organization: An application in the study of Chinese culture. In U. Kim, H. C. Triandis, Ç. Kağıtçıbaşı, S.-C. Choi, & G. Yoon (Eds.), Individualism and collectivism: Theory, method, and applications (pp. 137-156). Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc.
- Hofstede, G. (1980 & 2001). Culture’s Consequences: International Differences in Work Related Values. Newbury Park: Sage Publications.
- Hofstede, G. & Bond, M. H. (1988). The Confucius Connection: From Cultural Roots To Economic Growth. Organizational Dynamics, 16 (4), 4-21.
- Jackson, D.N. (1994). Jackson Personality Inventory—Revised Manual. Port Heron MI: Sigma Assessment Systems, Inc.
- Kağıtçıbaşı, Ç. (2001). İnsan Aile ve Kültür. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Karaöz, M. (2009). İstatistik Yöntemleri. Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
- Maslow, A. H. (1943). A Theory of Human Motivation. Psychological Review,50, 370-396.
- Mueller, S. L. ve Thomas, A. S. (2000). Culture and Entrepreneurial Potential: A Nine Country Study of Locus Of Control and Innovativeness. Journal of Business Venturing, 16, 51-75.
- Ouchi, W. (1981). How American Business Can Meet the Japanese Challange. California: Addison Wesley Publishing.
- Özalp, İ. (2001). İşletme Yönetimi. Eskişehir: Birlik Ofset.
- Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2005). Örgütsel Davranış. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Özkalp, E. (2003). Davranış Bilimlerine Giriş. Eskişehir: A.Ü. Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.
- Parsons, T. (1970). The Social System. London: Routledge & Kegan Paul Ltd.
- Peters, T. J. & Waterman, R. H. (1987). Yönetme ve Yükselme Sanatı, Mükemmeli Arayış. (Çev: Selami SARGUT). İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi
- Posner, B. Z. & Munson J. M. (1979). The Importance of Values In Understanding Organizational Behavior. Human Resources Management. 3, 9-14.
- Rotter, J.B. (1966). Generalized expectancies for internal versus external control of reinforcement. Psychological Monographs: General and Applied, 80, 1-28.
- Sargut, S. (2001). Kültürlerarası Farklılaşma ve Yönetim. Ankara: Verso Yayınları.
- Schein, E. (1990). Organizational Culture. American Psychologist, 45, 2.
- Terzi, A. R. (2000). Örgüt Kültürü. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Tikici, M., Türk, M., Akbıyık, N, Demirel, E. (2007). Kültürün Girişimciliğe Etkileri: Malatya Örneği. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Ton, İ. A. (2008). Bireycilik–Toplulukçuluk ve Güvenin İşyerinde Güçlendirmeye Olan Etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
- TÜGİAD. (1993). Ekonomik Kalkınmada Girişimciliğin Önemi ve Değişen Girişimcilik Nitelikleri. İstanbul: TÜGİAD Yayınları.
- Unutkan, G. A. (1995). İşletmelerin Yönetimi ve Örgüt Kültürü. İstanbul: Türkmen Kitabevi.