Çalışmada, 1992-1995 yılları arasında yaşanan Bosna Savaşı döneminde Bosnalı Sırpların siyasi lideri konumunda olan Radovan Karadziç’in güvenlikleştirme siyasetinde kullandığı söylemler incelenmiştir. Kavramsal çerçeve olarak güvenlik konularının sosyal, siyasal ve söylemsel bir inşa süreci sonucunda oluşturulmasını ele alan güvenlikleştirme yaklaşımının kullanıldığı çalışmada, Karadziç’in Bosna Savaşına dair güvenlikleştirme siyasetinde hangi söylemlere başvurduğunu, politikalarını hangi iddialar üzerinden meşrulaştırmaya çalıştığını araştırmak amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi ve bu araştırma yöntemine ait bir araştırma deseni olan durum (örnek olay) çalışması kullanılarak Karadziç’in söylem ve politikaları detaylıca ele alınmış, temel veri toplama aracı olarak Eski Yugoslavya Uluslararası Ceza Mahkemesi arşiv kayıtlarına başvurulmuştur. İncelenen veriler ışığında, Bosna-Hersek’in bağımsızlığını Bosnalı Sırplar için bir güvenlik sorunu olarak ilan eden Karadziç’in Bosna-Hersek topraklarında etnik olarak homojen bir Sırp devleti kurma amacını meşrulaştırmak için üç farklı güvenlik tehdidi söylemi kullandığı sonucuna ulaşılmıştır. Bunlardan birincisi, İzzetbegoviç yönetiminin Bosna-Hersek’te bir İslami rejim kurmayı hedeflediğini ve bu bağlamda Bosna-Hersek’in “İslami terörün” Avrupa’ya açılan kapısı haline geleceğini ileri süren İslami fundementalizm tehdidi söylemidir. Karadziç bir diğer tehdit söyleminde, İzzetbegoviç yönetimini ve Boşnakları tarihin çeşitli dönemlerinde Sırpların düşmanlarının safında yer alan iç düşmanlar olarak ilan etmek için Osmanlı dönemi ‘Türk işgaline’ dair Sırp milliyetçi anlatısından yararlanmıştır. Sırp lider son olarak, Hırvatları II. Dünya Savaşı döneminde kurulan Hırvat Ustaşa rejimi ile özdeşleştirmek üzere kurgulanan ve II. Dünya Savaşına dair Sırp toplumsal hafızasını etkili bir biçimde kullanan tehdit söylemi inşa etmiştir.
Bosna Savaşı Bosna-Hersek Güvenlikleştirme Kopenhag Okulu Radovan Karadziç
The study examines the discourses used in securitization policy by Radovan Karadzic, the political leader of the Bosnian Serbs during the Bosnian War between 1992-1995. The main object of the study is to discover what discourses Karadzic used in the securitization policy about the Bosnian War and which claims he tried to legitimize his wartime policies. In this regard, the Copenhagen School securitization approach, which examines the emergence of security issues due to a social, political, and discursive construction process, is used as the conceptual framework. Using the qualitative research method and the case study as a research design, discourses and policies of Karadzic regarding the war period were discussed, and archive records of the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia were used for collecting data. In the light of the analyzed data, it was concluded that Karadzic, who declared the independence of Bosnia-Herzegovina as a security problem for Bosnian Serbs, used three different security threat discourses to legitimize his aim of establishing an ethnically homogeneous Serbian state in Bosnia-Herzegovina. The first is the discourse of the threat of Islamic fundamentalism, which claims that the Izetbegovic administration aims to establish an Islamic regime in Bosnia-Herzegovina, and Bosnia-Herzegovina will become the gateway of "Islamic terrorism" to Europe. Secondly, Karadzic used the Serbian nationalist narrative about the Ottoman period 'Turkish occupation' to securitize the Izetbegovic administration and the Bosniaks as internal enemies. Finally, using the Serbian collective memory of the Second World War effectively, the Serbian leader has constructed a threat discourse designed to identify the Croats with the Croatian Ustaše regime established during the Second World War.
Bosnian War Bosnia-Herzegovina Securitization Copenhagen School Radovan Karadzic
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Uluslararası İlişkiler |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Mart 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 10 Sayı: 1 |