IMMIGRATION POLICY-MAKING IN THE EUROPEAN UNION:A CASE STUDY ON THE ADOPTION OF DIRECTIVE 2003/109/EC AND ITS IMPLEMENTATION BY GERMANY AND THE NETHERLANDS

Yıl 2011, , 105 - 133, 28.06.2011

Pelin Köklü

https://doi.org/10.29228/mjes.147

Öz

This article analyzes the ascent of immigrant-related policies in the
European Union by identifying the most important actors influencing this
process through an examination of key developments such as the Tampere
European Council and the Amsterdam Treaty which paved the way for the
adoption of Directive 2003/109/EC on the status and rights of thirdcountry
nationals. In doing so, the key question to be discovered is the role
of the EU with regards to immigrant integration by investigating a key
European-level instrument as the case study, namely the adoption of
Directive 2003/109/EC which is the most recent and relevant legislation
establishing the status of third-country nationals in Europe. By examining
whether the adoption of this Directive has led to any progress in terms of
the rights of third-country nationals in Germany and the Netherlands, I try
to assess whether the adoption of the Directive may be explained with the
supranationalist view that the Commission has a strong supranational role
as a political entrepreneur that promotes common norms and values, or it
is a reflection of the prevalence of liberal intergovernmentalism and the
rationalist motivations of the Member States to promote their interests
when reaching a final compromise. The conclusions show that Member
States choose to cooperate in these areas mainly because of their socioeconomic
concerns such as restricting the increasing numbers of asylum,
low-skilled immigration, the goal of global competitiveness and attracting
qualified labor force. The preservation of these interests and the subordination of immigrant rights to national concerns reveal that Member
States negotiate European policies by almost exclusively focusing on the
distribution of gains unlike suggested by the supranational perspective
which argues that negotiations are concerned with achieving an efficient
policy outcome.

Anahtar Kelimeler

Immigration, Immigrant Integration, Third-Country National, Supranationalism, Liberal intergovernmentalism.

IMMIGRATION POLICY-MAKING IN THE EUROPEAN UNION:A CASE STUDY ON THE ADOPTION OF DIRECTIVE 2003/109/EC AND ITS IMPLEMENTATION BY GERMANY AND THE NETHERLANDS

Öz

Bu çalışma, üçüncü ülke yurttaşlarının yasal statü ve haklarıyla ilgili
düzenlemeleri kapsayan Direktif 2003/109/AT’nin kabul edilmesine zemin
hazırlayan Tampere Avrupa Konseyi, Maastricht ve Amsterdam
Antlaşmaları gibi gelişmeleri inceleyerek, Avrupa Birliği’nde göçmenlerle
ilgili politikaların oluşum sürecini etkileyen en önemli aktörleri belirlemeyi
amaçlamaktadır. Bu bağlamda, üçüncü ülke yurttaşlarının statü ve
haklarını belirlemede en yeni politika sayılabilecek Direktif
2003/109/AT’nin kabul edilme süreci incelenecek ve Avrupa Birliği’nin
göçmenleri entegre etme politikaları oluşturmadaki rolü anlaşılmaya
çalışılacaktır. Bu Direktif’in Almanya ve Hollanda’da yaşayan
göçmenlerin statü ve haklarında bir gelişmeye yol açıp açmadığı
incelenerek, Direktif’in müzakere ve kabul edilme sürecinin Avrupa
Komisyonu’nu ortak norm ve değerleri yükselten siyasi bir girişimci olarak
gören ulusüstü bakış açısı ile mi yoksa üye devletlerin rasyonel çıkarlarını
ön planda tutan liberal hükümetlerarası teori ile mi açıklanabileceği
değerlendirilecektir. Çalışmanın sonuçları, üye devletlerin bu alanlarda
işbirliği yapmalarında, Avrupa Birliği göç ve iltica politikasının yalnızca
bir parçasını oluşturan entegrasyon politikaları geliştirme amacının değil,
sayıları hızla artmakta olan mülteci ve göçmenler, küresel ekonomik
rekabet ve yetenekli iş gücüne olan ihtiyaç gibi sosyo-ekonomik nedenlerin
etkili olduğunu göstermektedir. Bu çıkarların korunması ve ulusal
çıkarların göçmen haklarının üzerinde tutulması, üye devletlerin Avrupa
politikalarını müzakere ederken ulusüstü teorinin savunduğu gibi etkili bir
sonuca ulaşma amacı güttüklerinin aksine, müzakerelerin esas olarak
ulusal kazançların dağılımı ile ilgili olduğunun altını çizmekte ve göçmen
politikalarının yapımında hükümetlerarası teorinin geçerlililiğini işaret
etmektedir.

Anahtar Kelimeler

Göç, Göçmenlerin Entegrasyonu, Üçüncü Ülke Yurttaşları, Ulusüstü Teori, Liberal Hükümetlerarası Teori.

Kaynakça

• Snel, Erik, Jan de Boom and Godfried Engbersen. 2003. ‘Migration and migration policies in the Netherlands’. Report for the Continuous Reporting System on Migration of the Organization of Economic Co-operation and Development. Retrieved May 15, 2009, from http://publishing.eur.nl/ir/repub/asset/1861/SOC2003-012.pdf
• The Dutch Ministry of Justice. 2004. ‘Contourennota Herziening van het Inburgeringsstelsel’. Retreived March 10, 2010, from http://english.justitie.nl/currenttopics/pressreleases/achives2004/Letter-from-minister