KANYON TURİZMİ VE EKOTURİZM AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ GEREKEN BİR YÖRE: KÜRE ERSİZLERDERE-KARACEHENNEM KANYONU

Yıl 2016, Sayı: 34, 107 - 117, 29.10.2016

B. ÜNAL İbret , EMİN Cansız

Öz

Günümüzde, modernleşme ve kentleşmeye bağlı olarak yaşam şartlarının gittikçe zorlaşması ve bunun oluşturduğu stres, insanların kendisine zaman ayırmasına ve böylece dinlenmenin bir ihtiyaç haline gelmesine yol açmıştır. İnsanlar yılın ya da haftanın getirdiği yorgunluğu atabilmek için yaşadığı şehirlerden uzaklaşmakta ve şehirlerin yakın çevrelerindeki ya da bölgelerindeki rekreatif alanlara yönelmektedir. Böylece gün geçtikçe insanların doğaya olan özleminin artmasına bağlı olarak rekreasyonel aktiviteler doğal alanlarda yoğunlaşmaktadır. Ülkemizin ekoturizm açısından bozulmamış doğal alanların birisi de Kastamonu ilinin Küre ilçesi sınırları içerisinde bulunmaktadır. Ayrıca Küre doğal dokusu içerisinde jeomorfolojik peyzaj açısından görmeye değer muhteşem kanyonları ile ülkemizin turizm potansiyeli içerisinde değerlendirilmesi gereken nadir yörelerinden birisidir.

Ülkemizde karstik topografya üzerinde gelişen flüvyal aşındırmanın derin izlerini Kastamonu ili Küre ilçesi çevresinde yaygın olarak görmek mümkündür. Küre Çayı’nın vadisini oluşturan Ersizlerdere ve Karacehennemboğazı kanyonları bu açıdan en güzel örneklerdendir. Bunlarla birlikte Küre İlçesi; zengin bitki örtüsü, doğal soğuk su kaynakları, akarsu turizmine ve çeşitli doğa sporlarına uygun arazi koşulları, manzara güzelliği ve zengin madencilik kültürü mirasıyla Türkiye’nin ekoturizm merkezi olabilecek ender yörelerinden birisidir. Bu bağlamda alandaki turizm faaliyetlerinin geliştirilmesi için, tanıtımının yapılması ve yatırımlarla desteklenmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler: Kanyon, turizm, ekoturizm, Küre Dağları Milli Parkı

Anahtar Kelimeler

Kanyon, turizm, ekoturizm, Küre Dağları Milli Parkı

Kaynakça

• Aydınözü, D., İbret ,B. Ü. & İmat, F. (2012). Jeolojik miras açısından değerlendirilmesi gereken bir yöremiz: Boyabat Sultansuyu Bazalt Sütunları. I. Ulusal Coğrafya Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (s. 137-146). Erzurum.
• Demirel, Ö. (2002). Çoruh Havzası (Yusufeli Kesimi-Kaçkar Dağları) doğal ve kültürel kaynak değerlerinin doğa turizmi ve kırsal rekreasyon planlaması açısından değerlendirilmesi. Kastamonu, Türkiye Dağları 1. Ulusal Sempozyumu Bildiriler Kitabı içinde (s. 281-285). Kastamonu.
• Fwmail, (2016). 03 Mayıs 2016 tarihinde https://fwmail.net/manzara/dunyanin-en-unlu-kanyonlari tarihinde edinilmiştir.
• Godfrey, K. B. (1996). Towards Sustainability? Practicing Responsible Tourism. U.S.A, WB: Lynn Harrison.
• Gunn, A. C. (1988). Tourism Planning. USA: Taylor&Francis.
• İbret, B. Ü. (2006). Ilgaz Dağlarında kış turizmi. Türk Coğrafya Dergisi, 44, 61-78.
• İbret, B. Ü. (2007). Türkiye’de yeni gelişen bir termal turizm merkezi: Çavundur Kaplıcası. Doğu Coğrafya Dergisi, 18.
• İbret, B.Ü. (2007). Küre Diyarının Coğrafyası. Aktif Yayınları, Ankara.
• Kurter, A. (1982). Kastamonu ve Çevresinin Doğal Görünümü. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayını.
• Kuvan, Y. (1995). Korunan alanlarla uyumlu turizm etkinliklerinin temel nitelikleri. İ.Ü. Oman Fakültesi Dergisi, 42(1-2), 133-137.
• Lise, Y. (2012). Küre Dağları Milli Parkı Sürdürülebilir Turizm Deneyimi ve PAN Parks Süreci, Yenice Ormanlarında Sürdürülebilir Turizmin Geliştirilmesi Çalıştayı. Yenice.
• Lourens, M. (2007). Route tourism: a roadmap for successful destinations and local economic development. Development Southern Africa, 24(3), 475-489.
• Meyer, D. (2004). Tourism routes and gateways: key issues for the development of tourism and gateways and their potential for pro- poor tourism. London: Overseas Development Institute.
• Orman ve Su İşleri Bakanlığı 10. Bölge Müdürlüğü (2013). Kastamonu Doğa Turizm Master Planı.
• OSİ, (2016). 10 Mayıs 2016 tarihinde http://bolge10.ormansu.gov.tr/10bolge/AnaSayfa/Korunan_Alanlarimiz/milliparklar/kuredagi tarihinde edinilmiştir.
• Tanrısever, C., İbret, B., Aydınözü, D. & Cansız, E. (2016). Geomorphologıc features and tourısm potentıal of the Valla Canyon Kastamonu/Turkey. Karadeniz Araştırmaları, 50, 191-202.
• Özçağlar, A. (1996). Türkiye’nin idari coğrafyası bakımından köy, bucak, ilçe, il ve belde kavramları üzerinde düşünceler. Ankara Üniversitesi, DTCF Coğrafya Araştırmaları Dergisi, 12.
• Özgüç, N. (1998). Turizm Coğrafyası: Özellikler-Bölgeler. Çantay Kitabevi, İstanbul.
• Özdemir, M. A., Şenkul, Ç. (2008). İscehisar-Afyon çevresinde jeomorfolojik anıt şekillerin turizm potansiyeli. Ulusal Jeomorfoloji Sempozyumu, (Prof. Dr. Mehmet Ardos anısına), (s. 154-166). Çanakkale.
• Özdemir, Ü., Zaman, S. & Sever, R. (2004). Rekreasyonel açıdan Ulukaya Şelalesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 12, 211-221.
• Öztürk, S. (2005). Kastamonu-Bartın Küre Dağları Milli Parkı’nın rekreasyonel kaynak değerlerinin irdelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 2, 138-148.
• Stratuss, C. & LORD, B. (2001). Economic impacts of a heritage tourism system. Journal of Retailing and Consumer Services, 8, 199- 204.
• Şen, G. & Buğday, S.E. (2015). Kastamonu İlinde çeşitli statülerde koruma ve kullanma amaçlı belirlenmiş alanlar. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 15(2), 218.
• Şengün, T., Tombul, S., (2005). Ölbe Kanyonu ile Deve Mağarası’nın (Harput- Elazığ) Jeomorfolojik Özellikleri, Oluşumu ve Turistik Potansiyeli, Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, Elazığ.
• Telfer, D. J. (2001). Strategic alliances along the Niagara wine route. Tourism Management, 22, 21-30.
• Wıght, P. (1994). Environmentally responsible marketing of tourism. E. Cater, G. Lowman (Eds.), Ecotourism: A sustainable Opinion. New York: Wiley.
• Yazıcı, H. & Cin, M. (1997). Uzungöl turizm merkezinde coğrafi gözlemler. Türk Coğrafya Dergisi, 32, 73.