Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ERBAA ŞEHRİ’NİN İKLİM ÖZELLİKLERİ

Yıl 2017, Sayı: 36, 243 - 259, 10.07.2017

Öz

Erbaa Şehri’nde, Karadeniz İklimi ile İç Anadolu Karasal İklimi
arasında geçiş kuşağında bulunan bir yerleşim alanıdır. Sahanın iklim
özellikleri üzerinde, yazın Anadolu’nun güneydoğusundan ilerleyen Basra kökenli
Kontinental Tropikal (cP) ile kışın
Karadeniz ve Balkanlar üzerinden ülkemize sokulan Maritim Polar-Kontinental hava kütleleri etkili olmaktadır.
Bunların yanı sıra, şehrin bir çöküntü alanı üzerinde yer alması da yörenin
iklimi üzerinde etkili olmuştur. Araştırma sahasının 31 yıllık (1964-1995)
rasatlara göre yıllık ortalama sıcaklığı 14 °C olup, en yüksek sıcaklık
Temmuz-Ağustos aylarında, en düşük ise Ocak ayında ölçülmektedir. Yörede yazlar
nispeten sıcak, kışlar şehrin yakın çevresine göre daha ılıman geçmektedir.
Şehrin yaz sıcaklık ortalaması 22,7 °C, kış sıcaklık ortalaması ise 4,9 °C’dir.
Yörede yıllık ortalama yağış miktarı 440,4 mm.’dir. Yazları nispeten kurak geçen
( 68,2 mm.), yörede kış mevsimi daha yağışlı geçmektedir (125,1 mm.). En fazla
yağış ilkbahar mevsiminde (% 32,6), en az yağış ise yazın (% 15,5) düşmektedir. 

Kaynakça

  • Ardel, A. Kurter, A. & Dönmez, Y. (1969). Klimatoloji Tatbikatı. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları, Taş Matbaası.
  • Bulut, İ. (1992). Erbaa Ovası ve çevresi: beşeri ve iktisadi coğrafya açısından bir araştırma. (Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Coğrafya Anabilim Dalı, Erzurum).
  • Bulut, İ. Yürüdür, E. Kazancı, H. (2013). Artova Yöresinde (Tokat) yerel iklim bilgisi ve halk takvimi, Türk Coğrafya Dergisi, Sayı: 61, 21-30.
  • Çetin, B. (2007). Burdur şehir coğrafyası, (Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Orta Öğretim Sosyal Alanlar Eğitimi Anabilim Dalı, Erzurum).
  • Elmacı, S. (2004). Orta Yeşilırmak Havzası’nın (Kelkit-Tersakan Çayları arası) coğrafi etüdü, (Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Orta Öğretim Sosyal Alanlar Eğitimi Anabilim Dalı, Erzurum).
  • Elmacı, S. (2010). Aşağı Yeşilırmak Vadisi’nde doğal zeytin alanları ve ekonomik olarak değerlendirilmesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 23, 157-169.
  • Erinç, S. (1996). Klimatoloji ve Metodları. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
  • Erol, O. (2010). Genel Klimatoloji, İstanbul, Çantay Kitabevi, 10. Baskı.
  • Esen, F. Tonbul, S. (2015). Elbistan Havzası’nın iklim özellikleri, KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (2), 15-38.
  • Koçman, A. (1993). Türkiye İklimi. İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
  • Özlü, T. (2000). Orta Karadeniz Bölgesi’nde fenolojik gözlemler ve doğal mevsimler, (Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Coğrafya Anabilim Dalı, Samsun).
  • Sağdıç, M. Koç, H. (2012). Yukarı Kızılırmak Havzası’nın iklimi, Türk Coğrafya Dergisi, Sayı: 58, 1-20.
  • Ünal, Ç. (2006). Tokat’ın iklim özellikleri. GOP Üniversitesi, Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2, 171-197.
  • Yürüdür, E. (1991). Erbaa ve Niksar Ovaları’nın fiziki coğrafya özellikleri, (Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya).

Climate Characteristics of the City of Erbaa

Yıl 2017, Sayı: 36, 243 - 259, 10.07.2017

Öz

It is a
residential area in Erbaa City, located between the Black Sea Climate and
Central Anatolia Terrestrial Climate. The climate characteristics of the site
are influenced by the Basalt-based
Continental Tropical
(cP) in the summer of Anatolia and by the Maritime Polar-Continental air masses
which are introduced into the country through the Black Sea and Balkans in
winter. Besides these, the fact that the city is located on a depression area
has also influenced the climate of the region. The average annual temperature
of the study area is 31 ° C (1964-1995) and the average temperature is 14 ° C.
The highest temperature is measured in July-August and the lowest in January.
Summer in the region is relatively hot, and winters are more mild than in the
immediate surroundings of the city. The city has a summer temperature average
of 22,7 °C and a winter temperature average of 4,9 °C. The average annual
rainfall in the region is 440,4 mm. The summers are relatively dry (68,2 mm)
and the winter season is rainier (125,1 mm). The highest rainfall is in spring
(32,6%) and the lowest in summer (15,5%).

Kaynakça

  • Ardel, A. Kurter, A. & Dönmez, Y. (1969). Klimatoloji Tatbikatı. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları, Taş Matbaası.
  • Bulut, İ. (1992). Erbaa Ovası ve çevresi: beşeri ve iktisadi coğrafya açısından bir araştırma. (Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Coğrafya Anabilim Dalı, Erzurum).
  • Bulut, İ. Yürüdür, E. Kazancı, H. (2013). Artova Yöresinde (Tokat) yerel iklim bilgisi ve halk takvimi, Türk Coğrafya Dergisi, Sayı: 61, 21-30.
  • Çetin, B. (2007). Burdur şehir coğrafyası, (Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Orta Öğretim Sosyal Alanlar Eğitimi Anabilim Dalı, Erzurum).
  • Elmacı, S. (2004). Orta Yeşilırmak Havzası’nın (Kelkit-Tersakan Çayları arası) coğrafi etüdü, (Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Orta Öğretim Sosyal Alanlar Eğitimi Anabilim Dalı, Erzurum).
  • Elmacı, S. (2010). Aşağı Yeşilırmak Vadisi’nde doğal zeytin alanları ve ekonomik olarak değerlendirilmesi. Doğu Coğrafya Dergisi, 23, 157-169.
  • Erinç, S. (1996). Klimatoloji ve Metodları. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
  • Erol, O. (2010). Genel Klimatoloji, İstanbul, Çantay Kitabevi, 10. Baskı.
  • Esen, F. Tonbul, S. (2015). Elbistan Havzası’nın iklim özellikleri, KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (2), 15-38.
  • Koçman, A. (1993). Türkiye İklimi. İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
  • Özlü, T. (2000). Orta Karadeniz Bölgesi’nde fenolojik gözlemler ve doğal mevsimler, (Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Coğrafya Anabilim Dalı, Samsun).
  • Sağdıç, M. Koç, H. (2012). Yukarı Kızılırmak Havzası’nın iklimi, Türk Coğrafya Dergisi, Sayı: 58, 1-20.
  • Ünal, Ç. (2006). Tokat’ın iklim özellikleri. GOP Üniversitesi, Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2, 171-197.
  • Yürüdür, E. (1991). Erbaa ve Niksar Ovaları’nın fiziki coğrafya özellikleri, (Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya).
Toplam 14 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Beşeri Coğrafya
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Yusuf Yılmaz

Yayımlanma Tarihi 10 Temmuz 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Sayı: 36

Kaynak Göster

APA Yılmaz, Y. (2017). ERBAA ŞEHRİ’NİN İKLİM ÖZELLİKLERİ. Marmara Coğrafya Dergisi(36), 243-259.
AMA Yılmaz Y. ERBAA ŞEHRİ’NİN İKLİM ÖZELLİKLERİ. Marmara Coğrafya Dergisi. Temmuz 2017;(36):243-259.
Chicago Yılmaz, Yusuf. “ERBAA ŞEHRİ’NİN İKLİM ÖZELLİKLERİ”. Marmara Coğrafya Dergisi, sy. 36 (Temmuz 2017): 243-59.
EndNote Yılmaz Y (01 Temmuz 2017) ERBAA ŞEHRİ’NİN İKLİM ÖZELLİKLERİ. Marmara Coğrafya Dergisi 36 243–259.
IEEE Y. Yılmaz, “ERBAA ŞEHRİ’NİN İKLİM ÖZELLİKLERİ”, Marmara Coğrafya Dergisi, sy. 36, ss. 243–259, Temmuz 2017.
ISNAD Yılmaz, Yusuf. “ERBAA ŞEHRİ’NİN İKLİM ÖZELLİKLERİ”. Marmara Coğrafya Dergisi 36 (Temmuz 2017), 243-259.
JAMA Yılmaz Y. ERBAA ŞEHRİ’NİN İKLİM ÖZELLİKLERİ. Marmara Coğrafya Dergisi. 2017;:243–259.
MLA Yılmaz, Yusuf. “ERBAA ŞEHRİ’NİN İKLİM ÖZELLİKLERİ”. Marmara Coğrafya Dergisi, sy. 36, 2017, ss. 243-59.
Vancouver Yılmaz Y. ERBAA ŞEHRİ’NİN İKLİM ÖZELLİKLERİ. Marmara Coğrafya Dergisi. 2017(36):243-59.