Amaç: Bu çalışma, oral uygulanan minosiklinin -yarı sentetik
ikinci kuşak tetrasiklin– sıçanlarda yanık ile uyarılan karaciğer ve
böbrek hasarı üzerine anti-inflamatuvar potansiyelini incelemeyi
amaçlamıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmada dişi Sprague-Dawley sıçanlar
(250-300 g; n=7-8/grup) kullanıldı. Yanık ve taklit grupları, sırası
ile 90 0C ve 25 0C’lik su banyosunda 10 saniye tutuldu. Minosiklin
(20 mg/kg; günde iki kez; orogastrik yolla) yanık sonrası 24
saat süreyle uygulandı. Dekapitasyon sonrası, biyokimyasal
ölçümler için gövde kanı toplandı. Histopatolojik inceleme
ve malondialdehit (MDA), glutatyon ve kemiluminisans (CL)
ölçümleri için karaciğer ve böbrekler çıkarıldı.
Bulgular: Minosiklin tedavisi yanık grubuna ait serum alanin
aminotransferaz, aspartat aminotransferaz, kan üre azotu ve
kreatinin düzeylerine anlamlı bir etki göstermedi. Yanık grubunda
artmış serum toplam oksidan durum (P<0.001) minosiklin ile geri
döndürüldü (P<0.001) ve karaciğer mikroskopik hasar skoru hafif
azalma (P<0.01) gösterdi. Minosiklin yanık grubunda artmış doku
MDA ve glutatyon düzeyleri üzerine anlamlı etki göstermedi ancak
artmış luminol CL düzeylerini geri döndürdü (P<0.001, karaciğer
ve P<0.01, böbrek).
Sonuç: Sıçanlara yanık sonrası 24 saat minosiklin tedavisi
karaciğer ve böbrekte oksidan oluşumunu azaltmada etkin
bulunmuştur; ancak bu dokuları oksidan hasara karşı hafif derecede
koruyucu bir etki göstermiştir.
Objectives: This study aimed to examine the anti-inflammatory
potential of orally-administered minocycline, a semi-synthetic
second-generation tetracycline, on burn-induced liver and kidney
damage in rats.
Materials and Methods: Female Sprague-Dawley rats (250-
300 g; n=7-8/group) were used. Burn and sham groups were
exposed to 90 0C and 25 0C water bath for 10 s, respectively.
Minocycline (20 mg/kg; twice daily; orogastrically) was
administered for 24 h post-burn. After decapitation, trunk blood
was collected for biochemical assays. Liver and kidneys were
excised for histopathological evaluation and malondialdehyde
(MDA), glutathione and chemiluminescence (CL) assays.
Results: Minocycline treatment did not exert a significant effect
on serum alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase,
blood urea nitrogen, and creatinine levels of the burn group.
Increased serum total oxidant status of the burn group was reversed
(P<0.001) and liver microscopic lesion score showed a slight
reduction (P<0.01) by minocycline. Minocycline did not cause a
significant effect on increased tissue MDA and glutathione levels
of the burn group but reversed the elevated luminol CL levels
(P<0.001, for liver and P<0.01, for kidney, respectively).
Conclusion: Minocycline treatment to rats for 24 h post-burn
was found to be effective to reduce oxidant production in the liver
and kidney; however, it showed slight protection on these tissues
against oxidant damage.
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Ekim 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 30 Sayı: 3 |