The one of the important sources of classical Turkish
literary researchers is poetry collections. Poetry collections which reflect
the literary pleasure and tendency of the compiler and the period they
compiled, have many benefits for our literature. Poets come out which puplished
thanks to poem collections but aren’t puplished in divans. In addition, we can
encounter the poems of poets who do not have divans and cannot be found. This
article is about the poems of Baldırzade Selisi of whom is the 17th century
poet that does not have a divan today. According to the sources, there are two
poets with the pseudonym(called) Selisi who lived in the 17th century. These
poets are Avarezade Selisi and Baldırzade Selisi. Baldırzâde Selisi from the
sheikhs of Bursa, the grandson of Tokatlı Ali Dede, was the son of Mustafa
Efendi, one of the preachers of Ulucami. The poet worked as a professor in many
madrasahs in Bursa and Istanbul and retired from Mecca. Baldırzade Selisi, a
very fruitful artist, died in 1060. The famous fame of Baldırzade Selisi in our
literature comes from “Ravza-i Evliya”. This work, which contains the life
stories of scholars, sheikhs and poets living in Bursa, is the first work of
his kind in the history of Turkish literature.
In the
study, firstly, information about the poets with the pseudonym (called) Selisi
will be given and then Baldırzade Selisi’s 4 kasida and 17 ghazal obtained from
the poem collections will be examined in terms of shape and content. At the end
of the article, the transcriptions of the kasidas and ghazals will be given. In
this study which exemplifies the importance of poetry collections for classical
Turkish literature, a small step will be taken in the “Selisi’s Divan” has
which will be formed by the discovery of new information or divan copies.
Classical Turkish Literature poem collection Selisi kaside gazel
Klasik Türk edebiyatı
araştırmacılarının başvurdukları önemli kaynaklardan biri de şiir
mecmualarıdır. Derleyeninin ve derlendiği dönemin edebî zevk ve eğilimini
yansıtan şiir mecmualarının edebiyatımız için birçok faydası vardır. Şiir
mecmuaları sayesinde yayımlanmış divanlarda olmayan şiirler gün yüzüne çıkar.
Ayrıca divanları bulunmayan, bulunamayan şairlerin şiirleriyle mecmualarda
karşılaşabiliriz. Bu yazı bugün için divanı elimizde olmayan 17. yüzyıl
şairlerinden Baldırzâde Selîsî’nin şiirleri üzerinedir. Kaynaklara göre 17.
yüzyılda yaşamış Selîsî mahlaslı iki şair bulunmaktadır. Bu şairler Âvâre-zâde
Selîsî ve Baldırzâde Selîsî’dir. Bursa şeyhlerinden Baldırzâde Selîsî, Tokatlı
Ali Dede’nin torunu Ulucami vaizlerinden Mustafa Efendi’nin oğludur. Şair,
Bursa ve İstanbul’da birçok medresede müderrislik yapmış ve Mekke kadılığından
emekli olmuştur. Velud bir sanatçı olan Baldırzâde Selîsî 1060 yılında vefat
etmiştir. Baldırzâde Selîsî’nin edebiyatımızdaki asıl ünü “Ravza-i Evliyâ” adlı
eserinden gelmektedir. Bursa’da yaşayan âlim, şeyh ve şairlerin hayat
hikâyelerini ihtiva eden bu eser Türk edebiyatı tarihinde kendi türünde ilk
eserdir. Çalışmada
öncelikle Selîsî mahlaslı şairler hakkında bilgi verilecek, ardından Baldırzâde
Selîsî’nin mecmualardan elde edilen 4 kaside ve 19 gazeli şekil ve muhteva
yönünden incelenecektir. Makalenin sonunda kaside ve gazellerin transkripsiyonlu
metni verilecektir. Mecmuaların klasik Türk edebiyatı için önemini
örneklendiren bu çalışma ile ortaya çıkan yeni bilgiler veya divan nüshasının
bulunmasıyla oluşturulacak “Selîsî Dîvânı”na küçük de olsa bir adım
atılacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | FİLOLOJİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |
DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren MECMUA Sosyal Bilimler Alanında Yayımlanan
Uluslararası Hakemli Bir Dergidir