Amaç: Yüksek vücut kitle indeksi (BMI), merkezi obezite, yüksek yoğunluklu lipoprotein (HDL) seviyesi düşüklüğü, yüksek trigliserid, yüksek tansiyon ve hiperglisemi gibi bir dizi metabolik anormalliğin kombinasyonu metabolik sendrom (MetS) olarak tanımlanır. Bu çalışma metabolik sendrom bileşenlerinin eklem dejenerasyonuna etkisini ve sistemik iltihabi cevapla son evre osteoartritin klinik gidişatı arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntem: Primer diz osteoartriti sebebiyle total diz artroplastisi uygulanan elliyedi hasta, metabolik sendrom tanı kriterlerine göre sınıflandırıldı ve Uluslarasarası Osteoartrit Araştırma Grubu (Osteoarthritis Research Society International - OARSI) skorlama sistemine göre medial ve lateral tibial plato örnekleri histopatolojik olarak evrelendi.
Bulgular: 33 hastaya sağ (% 57.9), 24 hastaya sol (% 42.1) total diz artroplastisi uygulandı. Ortalama yaş 68.46 ± 6.88 idi (57-85). Ortalama BMI değeri 30.31 ± 5.26 idi (20.2 - 48). Uluslarası Diabet Kuruluşu’nun (International Diabetes Foundation - IDF) 2005 metabolik sendrom tanı kriterlerine göre; % 31.5 (n = 18) hastada metabolik sendrom yokken, % 68.4 (n = 39) hastada vardı. Tibial plato OARSI skorlarıyla metabolik sendrom tanı kriterleri arasında istatistiksel anlamlı bir ilişki bulunamadı (p> 0.05). Ayrıca OARSI skorlarıyla opere taraf, hipertansiyon ve BMI arasında da istatistiksel anlamlı bir ilişki yoktu (p> 0.05).
Sonuç: Metabolik sendrom bileşenleri adipokinler yoluyla osteoartrit gelişimini başlatıcı etkiye sahip olabilse de, tibia plato kıkırdağı dejenerasyonu ile proinflamatuar mediatörler arasında artritik sürecin son evresine kadar devam eden bir ilişki tespit edemedik.
diz osteoartrit metabolik sendrom kıkırdak dejenerasyonu inflamatuar mediatör
yok
yok
Aim: The combination of a number of metabolic abnormalities such as high body mass index (BMI), central obesity, low high-density lipoprotein (HDL), high triglycerides, high blood pressure, and hyperglycemia is defined as metabolic syndrome (MetS). This study aimed to clarify the effect of metabolic syndrome components on joint degeneration and investigate the relationship between systemic inflammatory response and end-stage osteoarthritis clinical course.
Material and Methods: Fifty-seven patients, who underwent total knee arthroplasty due to primary knee osteoarthritis, were classified according to metabolic syndrome diagnosis criteria. Their medial and lateral tibial plateau specimens were graded histopathologically according to Osteoarthritis Research Society International scoring system (OARSI).
Results: 33 patients were performed right total arthroplasty (57.9%), 24 were performed left (42.1%). The mean age was 68.46 ± 6.88 (range 57 to 85). The mean BMI value was 30.31 ± 5.26 (range 20.2 to 48). According to the International Diabetes Foundation (IDF) 2005 metabolic syndrome (MetS) diagnostic criteria; 31.5% (n = 18) of the patients did not have MetS, while 68.4% (n = 39) had. There was no statistically significant relationship between tibial plateau OARSI scores and metabolic syndrome (p> 0.05). Besides, these OARSI scores and the operation side, hypertension, and BMI had no statistically significant relationship (p> 0.05).
Conclusions: Metabolic syndrome components may play a role in initiating the osteoarthritic process via adipokines, but we could not identify certain effects of pro-inflammatory mediator components on tibial plateau cartilage degeneration with histopathological scores till end-stage arthritic progress.
Knee Osteoarthritis Metabolic Syndrome Cartilage Degeneration Inflammatory Mediators
yok
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Cerrahi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Proje Numarası | yok |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ağustos 2021 |
Gönderilme Tarihi | 18 Şubat 2021 |
Kabul Tarihi | 5 Nisan 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 5 Sayı: 2 |
Bu Dergi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.