Aim: The purpose of this study was to examine the sustainability of the treatment of children with cerebral palsy during the pandemic, the physical and psychosocial impact of the pandemic on children, and the fear of COVID-19 among parents.
Method: The authors' questionnaire and the COVID-19 Fear Scale were completed by 350 parents who were reachable and willing to participate in the study.
Results: According to the information given, we can conclude that 46 (21.9%) of 210 children who received education could not participate in online education. In addition, 123 (63.4%) of 194 children who received individual education and 108 (78.8%) of 137 children who received physiotherapy could not continue. According to family reports, 26.3% of children had worse physical development, 21.1% had worse sleep quality, 11.7% had worse linguistic skills, and 39.1% of children had higher levels of anxiety than before the pandemic. The mean COVID-19 Fear Scale score of the parents who stated that their child's physical development was worse compared to before the pandemic (18.23±5.63) was higher than that of the parents who stated that there was no change in their child's physical development (16.91±5.26) (p=0.031). The mean COVID-19 Fear Scale score of the parents who stated that their child's anxiety was higher than before the pandemic (18.02±5.49) was higher than the parents who stated that there was no change in their child's anxiety (16.81±5.28) (p=0.04).
Conclusion: During the pandemic period, rehabilitation of children with cerebral palsy was interrupted and children were affected physically and psychosocially. Family-centered approaches and telerehabilitation opportunities should be studied for future periods.
Amaç: Bu çalışmada amacımız pandemi döneminde serebral palsili çocukların tedavilerinin sürdürülebilirliğini, çocuklarin fiziksel ve psikososyal etkilenimlerini ve ebeveynlerin COVİD- 19 korkusunu araştırmaktır.
Yöntem: Ulaşılabilen ve ankete katılmayı kabul eden 350 ebeveyne yazarlar tarafından oluşturulan anket formu ve COVİD-19 Korku Ölçeği dolduruldu.
Bulgular: Eğitim alan 210 çocuktan 46’sı (%21,9) pandemide uzaktan eğitime katılamamıştı. Bireysel eğitim alan 194 çocuktan 123’ü (%63,4) ve fizyoterapi alan 137 çocuktan 108’i (%78,8) devam edememişti. Ailelerin beyanlarına göre çocukların %26,3’ünün fiziksel durumu, %21,1’inin uyku kalitesi, %11,7’sinin dilsel becerileri daha kötüydü.Pandemi öncesine göre kaygı düzeyleri çocukların %39,1’inde daha yüksekti.Pandemi öncesine göre çocuğunun fiziksel durumunun daha kötü olduğunu ifade eden ebeveynlerin COVİD Korku Ölçeği puanı ortalaması (18,23±5,63), pandemi öncesine göre çocuğunun fiziksel durumunda değişiklik olmadığını belirten ebeveynlerden (16,91±5,26) daha yüksekti (p=0,031). Pandemi öncesine göre çocuğunun kaygı seviyesinin daha yüksek olduğunu ifade eden ebeveynlerin COVİD Korku Ölçeği puanı ortalaması (18,02±5,49), pandemi öncesine göre çocuğunun kaygı durumunda değişiklik olmadığını belirten ebeveynlerden (16,81±5,28) daha yüksekti (p=0,04)
Sonuç: Pandemi döneminde serebral palsili çocukların rehabilitasyonu kesintiye uğramış ve çocuklar fiziksel ve psikososyal açıdan etkilenmiştir. Gelecek dönemler için aile merkezli yaklaşımlar ve telerehabilitasyon olanakları üzerine çalışmalar yapılmalıdır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | İç Hastalıkları |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 28 Mayıs 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 21 Haziran 2023 |
Gönderilme Tarihi | 24 Ekim 2022 |
Kabul Tarihi | 2 Nisan 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 7 Sayı: 1 |
Bu Dergi Creative Commons Atıf-GayriTicari-AynıLisanslaPaylaş 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.