ÖZET
Orta Asya’daki ilk Türk topluluklarından günümüze gelinceye kadar, eğitim olgusu devlet yöneticileri
tarafından üzerinde hassasiyetle durulan bir konu olmuştur. Osmanlı İmparatorluğu’nun kuruluşundan
Cumhuriyet dönemine kadar birçok eğitim kurumu teşkil edilmiş ve bu kurumlar sayesinde hem örgün
hem de yaygın eğitim türleri imkânlar doğrultusunda verilmeye çalışılmıştır. Osmanlı Devleti’nde zamanla
yerleşen patrimonyal yönetim anlayışı ise bu kurumların gerek ortaya çıkmasında gerekse işlerliğini
sürdürmesinde en önemli unsurlardan birisi olmuştur.
Türk tarihi içerisinde önemli değişimlerin yaşandığı Tanzimat dönemine gelindiğinde ise geçmişten gelen
geleneksel eğitim kurumlarının yanı sıra yeni eğitim kurumları da açılmaya başlamıştır. Genellikle
model olarak batı eğitiminin alındığı bu yenileşme, devam eden zaman diliminde Avrupa’ya öğrenci
gönderme ile pekiştirilmeye çalışılmıştır. Bu gelişmeler Avrupa’ya öğrenci gönderme şeklinde somutlaşan
yeni bir patronaj aracının da ortaya çıkmasını sağlamıştır.
Bu araştırmada; Tanzimat döneminde ortaya çıkan Avrupa’ya öğrenci gönderme stratejisinin, Cumhuriyet
dönemine kadar geçen sürede müzik sanatına ne ölçüde yansıdığı araştırılmıştır. Bu çerçevede
ilk olarak ilgili literatür taranmış ve Avrupa ülkelerine musiki eğitimi için gönderilen öğrencilere ait
Başbakanlık Osmanlı Arşivleri'nde bulunan evraklar örnek gösterilerek araştırma konusu aydınlatılmaya
çalışılmıştır.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 2 Sayı: 2 |
Dergimiz Crossref, SOBIAD, ASOS Index, Index Copernicus, IAD, Academia, ResearchGate ve Google Scholar'da taranmaktadır.