Uzaktan Din Eğitimi Hakkında Yapılan Akademik Çalışmalar Üzerine Bir İnceleme

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 2, 341 - 352, 31.12.2021

Veysel Karani Altun

https://doi.org/10.47951/mediad.935110

Öz

Din eğitiminin bilimsel arenada tanınırlığını arttıran akademik çalışmalarda konu çeşitliliğinin olması alanın niteliğinin artması bakımından önemlidir. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de din eğitiminin alt bir konusu olarak uzaktan din eğitimi hakkında akademik çalışmaları dikkate alarak bir inceleme yapmaktır. Uzaktan din eğitimi konulu kitap, tez, makale, bildiri gibi bilimsel çalışmaları; nicelik, konu dağılımı, kullanılan yöntem v.b bakımından analize tabi tutmak alanın gelişimi için önemli görülmektedir. Bu araştırma doküman incelemesi ve içerik analizine dayalı betimsel bir araştırmadır. Uzaktan din eğitimi ile ilgili olduğu belirlenen akademik çalışmaların nicelik olarak az olduğu, kapsam itibariyle dar bir yelpazeye sahip olduğu sonucuna varılmıştır. Elde edilen bulgulara göre uzaktan din eğitimi konulu akademik çalışmaların çoğunun nitel yöntemlere dayalı araştırmalardan oluştuğu tespit edilmiştir. Bu araştırma, uzaktan din eğitiminin geldiği noktayı belirleme ve bundan sonraki bilimsel çalışmalara rehberlik ederek alana katkı sunma bakımından ilk olma özelliğini taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Din Eğitimi, Uzaktan Din Eğitimi, Uzaktan Din Öğretimi, Literatür Analizi

A Review on Academic Studies About Distance Religious Education

Öz

The variety of subjects in academic studies that enhance the recognition of religious education in the scientific arena is important in terms of increasing the quality of the field. This study aims to examine by considering academic studies on distance religious education as a sub-topic of religious education in Turkey. It is significant for the development of the field to analyze scientific studies such as books, theses, articles, and papers on distance religious education in terms of quantity, subject distribution, the method used, etc. This study is descriptive research based on document review and content analysis. It has been concluded that the academic studies determined to be related to distance religious education are few in quantity and have a narrow range in scope. According to the findings, most of the academic studies on distance religious education consist of research based on qualitative methods, as well as studies based on quantitative methods. It has been found that scientific studies on distance religious education are mostly handled according to cyclical developments. This research is the first in terms of determining the current situation reached by distance religious education and contributing to the field by guiding future scientific studies.

Anahtar Kelimeler

Religious Education, Distance Religious Education, Distance Religious Training, Literature Analysis

Kaynakça

• Altaş, N. (2016). Türkiye’de dinî yükseköğretim alanında uzaktan eğitimle ilgili algı sorunları ve İLİTAM uygulamaları. Değerler Eğitimi Dergisi, 14(31), 7-41.
• Armaner, N. (1967). İnanç ve hareket bütünlüğü bakımından din terbiyesi. Ankara : Milli Eğitim Bakanlığı.
• Aşıkoğlu, N. Y. (1994). Din eğitimi biliminin Türkiye’de bağımsız bir bilimsel disiplin olarak doğuşu ve gelişimi. Diyanet İlmi Dergi, 30(3), 85-92.
• Aydın, İ. E., Kaya, S., İşkol, S., & İşcan, A. (2019). Anadolu Üniversitesi Uzaktan Eğitim bölümünde yayınlanmış yüksek lisans ve doktora tezlerinin içerik analizi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 3, 430-441.
• Ayhan, H. (1997). Din eğitim ve öğretimi. İfav Yay.
• Babur, A., Kiper, A., Çukurbaşı, B., Özer, E. A., Tonbuloğlu, İ., Küçük, Ş., Demirhan, E., Güngören, Ö. C., Kıyıcı,
• M., & Horzum, M. B. (2016). 2009-2013 Yılları arasında uzaktan eğitim dergilerinde yayınlanan makalelerin yöntemsel açıdan incelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 6(1), 123-140.
• Bernard, R., Abrami, P., Lou, Y., & Borokhovski, E. (2004). A methodological morass? How we can improve quantitative research in distance education. Distance Education, 25(2), 175-198.
• Bozkurt, A., Akgun-Ozbek, E., Yilmazel, S., Erdogdu, E., Ucar, H., Guler, E., Sezgin, S., Karadeniz, A., Sen-Ersoy,
• N., & Goksel-Canbek, N. (2015). Trends in distance education research: A content analysis of journals 2009-2013. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 16(1), 330-363.
• Broadbent, J. A., & Cross, N. (2003). Design education in the information age. Journal of Engineering Design, 14(4), 439-446.
• Cevizci, A. (1999). Felsefe sözlüğü. İstanbul : Paradigma Yayınları.
• Demiray, U., & Terlemez, M. S. (2003). Açıkögretim Fakültesi ve Açıkögretim Lisesi uygulamalarını içeren araştırmalara ilişkin bir değerlendirme. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(4).
• Erden, M. (1998). Öğretmenlik mesleğine giriş. Alkın Yay.
• Foulquie, P. (1994). Pedagoji sözlüğü (C. Karakaya, Çev.). Sosyal Yay.
• Furat, A. Z. (2019). Din eğitimi ekseninde Türkiye’de medya ve din araştırmaları. Medya ve Din Araştırmaları Dergisi, 2(1), 29-51.
• Gökmen, Ö. F., Uysal, M., Yaşar, H., Kırksekiz, A., Güvendi, G. M., & Horzum, M. B. (2017). Türkiye’de 2005-2014 yılları arasında yayınlanan uzaktan eğitim tezlerindeki yöntemsel eğilimler: Bir içerik analizi. Eğitim ve Bilim, 42(189), 1-25.
• Gözütok, Ş. (2013). E-öğrenme ve yeni öğrenme ortamları. İçinde H. Aydın & M. Polat (Ed.), Küreselleşme Sürecinde Din Eğitimi Sempozyum Bildiri Kitabı (ss. 37-42). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi.
• Holmberg, B. (1990). Perspectives of research on distance education. FemUniversitat.
• Horzum, M. B., Özkaya, M., Demirci, M., & Alpaslan, M. (2013). Türkçe uzaktan eğitim araştırmalarının incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 79-100.
• Karateke, T. (2020). Açıköğretim İmam Hatip Liselerinde din eğitimi. İlahiyat Yay.
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Pegem A.
• Kayadibi, F., Furat, A. Z., & Başkurt, İ. (2008). İlahiyat Fakülteleri dergilerinde yayımlanan din eğitimi konulu makaleler üzerine bir değerlendirme. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi.
• Kaymakcan, R., & Unsal, B. (2004). İlahiyat Fakülteleri dergilerinde yayımlanan din eğitimi konulu makaleler üzerine bir değerlendirme. Değerler Eğitimi Dergisi, 2(6), 51-76.
• Kılıç, D. (2006). Eğitim bilimlerine giriş. Aydan Matbaacılık.
• Kızılabdullah, Y. (2009). İlahiyat Fakültelerinin kuruluşundan bugüne din eğitimi bilimi alanında yapılan çalışmalar üzerine bir değerlendirme. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 2(1), 305-314.
• Koşar, E., Yüksel, S., Özkılıç, R., Avcı, U., Alyaz, Y., & Çiğdem, H. (2003). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. Öğreti-Pegem A.
• Moore, M. G. (1973). Toward a theory of independent learning and teaching. Journal of Higher Education, 44(12), 661-679.
• Moore, M. G., & Kearsley, G. G. (2005). Distance education: A system view. Wadsworth.
• Öcal, M. (1998). Cumhuriyet döneminde Türkiye’de din eğitimi ve öğretimi. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7(7), 241-268.
• Öcal, M. (2008). Türkiye›de din eğitimi tarihi literatürü. Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, 12, 399-430.
• Selçuk, M. (1990). Çocuğun eğitiminde dini motifler. Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
• Senemoğlu, N. (2004). Gelişim, öğrenme ve öğretim. Gazi Kitabevi.
• Sherry, L. (1996). Issues in distance learning. International Journal of Distance Education, 1(4), 337-365.
• Şimşek, A., Özdamar, N., Becit, G., Kılıçer, K., Akbulut, Y., & Yıldırım, Y. (2008). Türkiye’deki eğitim teknolojisi
• araştirmalarında güncel eğilimler. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 439-458.
• Şimşek, A., Özdamar, N., Uysal, Ö., Kobak, K., Berk, C., Kılıçer, T., & Çiğdem, H. (2009). Türkiye’deki eğitim teknolojisi araştırmalarında gözlenen eğilimler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(2), 115-120.
• Şimşek, H., & Yıldırım, A. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayınları.
• Tosun, C. (2009). Bir anabilim dalı olarak Türkiye’de din eğitiminin doğuşu, gelişmesi ve alanına katkıları. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 2(1), 293-303.
• Varış, F. (1981). Eğitim bilimine giriş. Ankara : Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
• Verduin, J., & Clark, T. (1994). Uzaktan eğitim: Etkin uygulama esasları (İ. Maviş, Çev.). Anadolu Üniversitesi Basımevi.
• Yavuz, K. (1998). Günümüzde din eğitimi. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yay.
• Zawacki-Richter, O., Bäcker, E. M., & Vogt, S. (2009). Review of distance education research (2000 to 2008): Analysis of Research Areas, Methods, and Authorship Patterns. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 10(6), 21-50.