Islamophobic Discourses in the Dictator and Bodyguard Series

Yıl 2022, Cilt: 5 Sayı: 1, 177 - 200, 30.06.2022

Gülenay Pınarbaşı

https://doi.org/10.47951/mediad.1124161

Öz

Throughout its four centuries of history, Islam has filled the living space of Islam, which is called Islam, and has not consisted of an area to settle in. The perception of Islam as a threat and the other culminated in the end of the beginning of the construction of "Islam", the conquest of the lands of the societies by the governments, and then the Crusades. September 11, 2001 became a turning point, and the educational media added phobias to the orientalist mental spiral that they packaged Islam. The media is producing Islamophobic products in a better and pleasant view of non-Muslims as they targeted the borderline Islam religion and Muslims within fictitious Islamophobic frames. September 11 is a cliché, a stereotype has been created for Muslims. It is believed that ordinary people from the life type that cannot be produced in the West are believed to live when they live. The Islamophobic influences in The Dictator and Bodyguard, which were screened prior to this review and subsequently aired on Netflix, which are now available worldwide, can predict Zabalbeascoa's explanation. In the analysis of the unity in the presentation of the productions in question, Zabalbeascoa (2008)'s prominent preliminary views are also included in terms of classification. The elements of stereotyping in movies can be utilized by making use of the purpose, plot, performance, sound and design-work elements. In their two productions, they created orientalism, the divisive ideology of othering, and complementary parts. The ones used in the productions come together in social solidarity with the "radical Muslim rebel cliché" to declare war on the West, and to raise a person within the scope of the campaign. Reproduction is reinforced by stereotypes. In the study, it was emphasized that stereotypes should be rejected from politics and planning their planning.

Anahtar Kelimeler

Islam, Islamophobia, Bodyguard, Dictator

Diktatör Filmi ve Bodyguard Dizisindeki İslamofobik Söylemler

Öz

İslam, on dört yüzyıllık tarihi boyunca, adına İslam dünyası denilen yaşam sahasını doldurmuş, İslam dışı denilebilecek unsurların yerleşeceği bir alan bırakmamıştır. İslam’ın bir tehdit ve öteki olarak algılanması, ortaya çıkıp yayılmaya başlamasının ardından olmuş, Müslümanların Hıristiyan toplumların topraklarını fethetmesi ve sonrasında Haçlı Seferleri ile doruğa ulaşmıştır. 11 Eylül 2001 bir milat olmuş, geleneksel medya araçları İslam’ı paketlediği oryantalist zihin sarmalına fobileri eklemiştir. Medya, kurguladığı İslamofobik çerçeveler yoluyla doğrudan İslam dini ve Müslümanları hedef aldığı gibi gayrimüslimlerin daha iyi ve hoş gösterilmesi bakımından da İslamofobik içerikler üretmektedir. 11 Eylül sonrasında üretilen iddialar eşliğinde medya klişe bir Müslüman stereotipi yaratmıştır. Üretilen bu tipin, Batı dünyasında kendisine yaşam kuran sıradan Müslümanların dahi gündelik hayatlarında çeşitli zorluklar yaşamasına neden olduğuna dair işaretler mevcuttur. Bu çalışmada daha önce gösterime giren ve daha sonra tüm dünyadan erişilebilen Netflix’te yayınlanan Diktatör filmi ve Bodyguard dizisindeki İslamofobik yansımalar, Zabalbeascoa’nın söylem analizi yöntemine göre incelenmiştir. Söz konusu yapımların söylemlerindeki birliğin analiz edilmesi amacıyla, tasnif bakımından Zabalbeascoa (2008) sabit tutulmuş, farklı eleştirel söylem bakış açılarına da yer verilmiştir. Filmlerdeki klişeleştirme, karakterlerin, olay örgüsünün, görüntülerin, sesin ve oyunculukların inşası yoluyla kurulduğundan görsel-işitsel metnin unsurları kullanarak kategorileştirilmiştir. Ele alınan iki yapımda da oryantalizm, ötekileştirmenin bölücü ideolojisi ve karmaşık temsiller tespit edilmiştir. Yapımlarda kullanılan Batı'ya savaş açmaya kararlı “radikal Müslüman isyancı” klişesiyle şiddet, Müslüman olmanın ayrılmaz bir parçası olarak gösterilmekte, din ise şiddet eylemleri için bir gerekçe olarak sunulmaktadır. Yeniden üretilen klişelerle yüzyıllar öncesinin düşmanca inançları pekiştirilmektedir. Çalışmada yerleşik stereotiplerin reddedilerek politikadan soyutlanması ve sorunsallaştırılmasının gerekliliği vurgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler

İslam, İslamofobi, Bodyguard, Diktatör

Kaynakça

• Ahmed S. and Matthes J. Media representation of Muslims and Islam from 2000 to 2015: A meta-analysis, International Communication Gazette. (2016) DOI: 10.1177/1748048516656305
• Alsultany, E. (2012). Arabs and Muslims in the media: Race and representation after 9/11. New York: New York University Press.
• Atasoy, A. D., & Oğuz, C. (2019). Netflix Türkiye’nin sosyal medya stratejisinde kültürel öge kullanımının Youtube hesabı üzerinden incelenmesi. C. Kandemir (Dü.) içinde, Dijital Çağda Televizyon ve Medya. Der Yayınları.
• Ayhan, B., & Çifçi, M. E. (2018). IŞID, propaganda ve İslamofobi. Medya ve Din Araştırmaları Dergisi, 1(1).
• Bazian, H. (2018). Islamophobia,“Clash of civilizations”, and forging a post-cold war order! Religions, 9(9).
• Bogacki, M., de Ruiter, J., & Sèze, R. (2018). The Charlie Hebdo attacks in Paris: Defining Islamophobia and its socio-political applications. Rozenberg Quarterly.
• Boyraz, H. M. (2021, Ekim 3). Türkiye'de İslamofobi çalışmaları: Kitaplar ve lisansüstü tezler. Sakarya.
• Bravo López, F. (2011). Towards a definition of Islamophobia: approximations of the early twentieth century. Ethnic and racial studies, 34(4).
• Bunzl, M. (2005). Between anti‐semitism and Islamophobia: Some thoughts on the new Europe. American Ethnologist, 32(4).
• Çamur, M., & Zinderen, İ. E. (2021). Yeni Medya ve ideoloji: Netflix yapımı dizilere Althusserci bir yaklaşım. İNİF E-Dergi, 6(1).
• Dijk. (2019). İdeoloji. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Duman, K. (2019). Siyah beyaz yayından Netflix’e: Türkiye’de televizyonun kısa tarihi. Urzeni Yayınları.
• Eagleton, T. (2020). İyimser olmayan umut. Ayrıntı Yayınları
• el-Aswad, E. S. (2021). Brief history of Islamophobia. Countering Islamophobia in North America. içinde Springer, Cham.
• Enes Bayraklı, F. H. (2020). European Islamophobia Report . Seta.
• Jameel, N. A. (2019). How American television series develop enemy review of Homeland Season 7. International Journal, 3(2).
• Küçükcan, T. (2022). İslam dünyasının İslamofobi ile mücadelesinin parametreleri. TRT Akademi, 771-790.
• Macdonald, H. (2020). Hangi doğru. İstanbul: Domingo.
• McGilloway, A., Ghosh, P., & Bhui, K. (2015). A systematic review of pathways to and processes associated with radicalization and extremism amongst Muslims in Western societies. International review of psychiatry, 27(1).
• Mitchell, E. A. (2020). The other problem with Netflix’s Cuties: Crude Islamophobia. https://cairnational.medium.com/the-other-problem-with-netflixs-cuties-crude-islamophobia-4730167e61ca adresinden alındı
• Rana, J. (2007). The story of Islamophobia. A Critical Journal of Black Politics, Culture, and Society, 9(2).
• Rane, H., Ewart, J., & Martinkus, J. (2014). Media-generated Muslims and Islamophobia. Media framing of the Muslim world. içinde Palgrave Macmillan, London.
• Runnymede Trust. (1997). Islamophobia: A challenge for us all. London: The Runnymede Trust.
• Sandvine. (2013). Global internet phenomena report. Erişim adresi: https://www.sandvine.com/hubfs/Sandvine_Redesign_2019/Downloads/Internet%20Phenomena/2013-1h-global-internet-phenomena-report.pdf.
• Sbouh, S. (2021, Mart). Çerçeveleme kuramı bağlamında yabancı televizyon dizilerinde İslamofobi: Homeland, Calıphate Ve Bard Of Blood . Ankara.
• Seçmen, E. A. (2019). Uluslararası televizyon yayıncılığında yeni yönelimler: Dijital film ve dizi platformu Netflix. C. Kandemir (Dü.) içinde, Dijital Çağda Televizyon ve Medya. Der Yayınları.
• Shah, F. (2021). Coverage of Muslims and Islam in UK media is mostly negative, study finds. https://www.independent.co.uk/news/uk/home-news/british-media-muslims-islam-islamophobia-b1976742.html adresinden alındı
• Sides, J., & Gross, K. (2013). Stereotypes of Muslims and support for the war on terror. The Journal of Politics, 75(3).
• Touraine, A. (2017). Toplumların sonu. Yapı Kredi Yayınları.
• Walia, K. K. (2019). Terrorism, hate crimes and western politics.
• Zúquete, J. P. (2008). The European extreme-right and Islam new directions. Journal of Political İdeologies, 321-344.