Aklın Yargıcı Olarak Akıl: Kant, Pink ve The Wall

Yıl 2022, , 35 - 46, 30.04.2022

Çiçek Topçu

https://doi.org/10.55055/mekcad.1072243

Öz

Aydınlanma düşüncesini temele oturtarak akıl olgusunu öne çıkaran, bunu yaparken bir yandan da ampirizm ve rasyonalizmin temel konularını anlamlı biçimde bir araya getirmeye çalışan Kant, gerek deneyselliğin gerek salt mantığın sentezini yaparken; aklın, yanıltıcı diyalektik doğaların bir yönlendiricisi olduğunu söyler. Bu çalışmaya, her iki düşünüşe karakteristik biçimde insan bilgisini yerleştiren ve bireyi spekülatif dogmalardan arındırma amacı güden Kant’ın eleştirel felsefesi ilham oluşturmaktadır. Ne rasyonalizmin yaptığı gibi bilginin kökenini ne de ampirizmin yaptığı gibi bilginin ürününü tespit etme girişiminde bulunan Kant’ın eleştirel bakış açısı, Alan Parker imzalı The Wall (1982) filmi ile ilişkilendirilmekte; söz konusu söylemlerinin sinema dilinde nasıl inşa edildiği araştırılmaktadır. Hiçbir sav ileri sürüp nokta koyma amacında olmayan çalışmamız nihai olarak aşırı yorumu merkeze almakta; Kant’ın eleştirisinin sınırlarımızı bilmemiz için bize zemin sunduğunu hatırlatmaktadır, Elde edilen bulgular bizi; tıpkı Kant’ın düşünce dünyasını sorguya çektiği gibi, Parker’ın da bir sorgulama evreni yarattığı düşüncesine götürmektedir.

Anahtar Kelimeler

eleştirel felsefe, Immanuel Kant, The Wall

Reason as Judge of Reason: Kant, Pink and The Wall

Öz

In his work “Critique of Pure Reason”, Immanuel Kant reveals the method of the mind as a judge of mind. According to Kant, sources of all terms and even all questions what the mind present us is not found in experiences, it is found in the mind itself. Additionally, he says that the mind is the only thing that creates ideas, and that the mind is a guide who is obliged to give an explanation of their validity or illusory dialectical nature. Kant, who emphasizes the phenomenon of mind by putting the idea of enlightenment on the basis, while trying to bring together the basic issues of empiricism and rationalism in a meaningful way, synthesizes both experimentalism and pure logic. The critical philosophy of Kant, which places human knowledge characteristically in both ways of thinking and aims to purify the individual from speculative dogmas, has inspired this study. Moreover the critical point of view of Kant, which attempted to identify neither the origin of knowledge as rationalism nor the product of knowledge as empiricism did, was associated with Alan Parker's The Wall (1982); It was investigated how discourses were built in the language of cinema. The obtained results shows us that exactly like Kant questioned the world of thought, also that Parker created a questioning universe. As a consequence, it can be thought that the main character Pink is a representation of the embodied form of Kant's abstract world.

Anahtar Kelimeler

critical philosophy, Immanuel Kant, The Wall

Kaynakça

• Alan, P. (1982). The Wall. İngiltere: MGM
• Aristoteles, (2013). Politika (3. Baskı). İstanbul: Say Yayınları.
• Benton, T. Craib, I. (2016). Sosyal bilim felsefesi (4. Baskı). Bursa: Sentez Yayınları.
• Cassier, E. (1996). Kant'ın yaşamı ve öğretisi (Çev. Doğan Özlem). İstanbul: İnkılap Kitabevi.
• Cevizci, A. (2001). On yedinci yüzyıl felsefesi tarihi, Bursa: Asa Yayınları.
• Copleston, F. (2004). Felsefe tarihi: Çağdaş felsefe 2: Kant (Çev. Aziz Yardımlı), İstanbul: İdea Yayınevi.
• Cottingham, J. (2003). Akılcılık. (Çev. Bülent Özkan). İstanbul: Doruk Yayımcılık.
• Çotuksöken, B. (2013). Felsefe: Özne-Söylem, İstanbul: Notos Kitap.
• Deleuze, G. (1995). Kant'ın eleştirel felsefesi (Çev. Taylan Altuğ). İstabul: Payel Yapımevi.
• Demir, Ö. (2017). Bilim felsefesi. (9. Baskı). Ankara: Sentez Yayınları.
• Descartes, R. (2011). Meditasyonlar. (Çev. Aziz Yardımlı). İstanbul: İdea Yayınevi.
• Eco, U. (2013). Yorum ve aşırı yorum. (7. Baskı). İstanbul: Can Sanat Yayınları.
• Erişirgil, M. E. (2000). Kant ve felsefesi. İstanbul: İnsan Yayınları.
• Kant, I. (2002). The conflict of the faculties. (Çev. Mary J. Gregor). Un. Of Nebraska Pr. Abaris Books.
• Kant, I. (2001). Pratik usun eleştirisi. (5. Baskı). İstanbul: Say Yayınları.
• Doğan, Ö. (2002). “Kant’ta felsefe-din ve felsefe-devlet ilişkisi üstüne”. Felsefe Yazıları. İstanbul: İnkılap Yayınları.
• Kant, I. (2009). Saf aklın eleştirisi. (4. Baskı). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
• Kant, I. (2013). Prolegomena. (Çev. Aziz Yardımlı). İstanbul: İdea Yayınevi.
• Kraus, W. (2004). Yaşamın anlamı: Immanuel Kant. İstanbul: Birey Yayıncılık.
• Öktem, Ü. (2004). “David Hume ve Immanuel Kant’ın kesin bilgi anlayışı”. Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, S. 44. Ss. 29-55.
• Platon, (2013). Devlet. (Çev. Hasan İlhan). Ankara: Alter Yayınları.
• Porta, D. Keating, M. (2015). Sosyal bilimlerde yaklaşımlar ve metodolojiler çoğulcu bir perspektif. (Çev. Sabri Gürses). İstanbul: Küre Yayınları.
• West, D. (1998). Kıta Avrupa'sı felsefesine giriş: Rousseau, Kant, Hegel’den Foucault ve Derrida’ya. (Çev. Ahmet Cevizci). İstanbul: Paradigma Yayınları.