SİYASAL İLETİŞİM BAĞLAMINDA “ARAP BAHARI” SÜRECİNDEN BUGÜNE SURİYE KRİZİ VE NATO’NUN “AKDENİZ DİYALOĞU” STRATEJİSİ

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 9, 23 - 39, 29.04.2020

Emine Kılıçaslan

Öz

Bilindiği gibi Suriye, Ortadoğu Bölgesi’nin en önemli devletleri arasındadır. “Arap Baharı” sürecinden bugüne değin bir iç savaş hali yaşayan Suriye Devleti hala bu çatışmalarla uğraşmaktadır. 2011 yılından beri devam eden iç savaş durumu Suriye Devletini uzun dönemli bir kriz sürecine sokmuştur. Kriz sürecinin başlangıcı olan “Arap Baharı”, Ortadoğu’da pek çok liderin tarihe karışmasına öncülük etmiştir. Bu süreç Suriye’de daha farklı bir boyutta yaşanmıştır. Suriye, bu süreçte iç savaş durumuna sürüklenmiştir. Bu iç savaş süreci “Arap Baharı” ndan bugüne ekonomik ve siyasal kriz olarak hala devam etmektedir. Aslında bugün hala Suriye’nin kriz sürecinin başlangıç noktası “Arap Baharı” süreci değildir. 1989 yıkılan Berlin Duvarı ve dağılan Varşova paktı ile Sovyetler Birliği, Batılı devletlerin Ortadoğu Bölgesinde yeniden bir yapılanma sürecine gitmeleri ile ilgilidir.
Bu nedenle bu çalışmada “Arap Baharı” sürecinden iç savaş durumuna kadar Suriye devletinin yaşadığı kriz NATO’nun “Akdeniz Diyaloğu” stratejisi ile birlikte karşılaştırmalı olarak siyasal iletişim bağlamında analizi edilmiştir. Çalışmanın hipotezi, NATO’nun “Akdeniz Diyaloğu” stratejisinin, Suriye’de “Arap Baharı” ve iç savaşa etkisidir. Bu nedenle Suriye devletinin “Arap Baharı” süreci ile başlayan ve bugün ekonomik ve siyasal bir krize dönüşen durumunun, NATO’nun “Akdeniz Diyaloğu” stratejisi ile bağlantısı aranmıştır.

Anahtar Kelimeler

Suriye, Arap Baharı, İç Savaş, Siyasal İletişim, Akdeniz Diyaloğu

Kaynakça

• KAYNAKLAR Aziz, Aysel, “Siyasal İletişim”, Ankara, Nobel Yayınları, 2003.
• Kaya, Emirhan, “Understanding the Political Economy of the Arab Spring”, Elektronik Siyaset Bilimi Araştırmaları Dergisi, Cilt: 5, Sayı: 2, 2014.
• Köker, Eser, “Politikanın İletişimi İletişimin Politikası”, Vadi Yayınları, Ankara,1998.
• Ncube, Mthuli and John C. Anyanwu, “Inequality and Arab SpringRevolutions in North Africa and The Middle East”, Africa Economic Brief, Vol. 3, Issue: 7, July 2012. 9
• Oktav Özden Zeynep, “Limits of Relations with the West: Turkey, Syria and Iran”, Beta Basım A. Ş. İstanbul, 2008.
• Öztürk, Emin M., “Arap Baharı ve Türkiye’nin Rolü,” Milliyet, erişim 24 Ekim 2017, http://blog.milliyet.com.tr/arap-bahari-ve-turkiye-nin-rolu.
• Potter Evan, “Canada and the New Public Diplomacy”, Netherlands Institute of International Relations, 2009.
• Sharqieh, Ibrahim, “Yemen: The Search for Stability and Development”, The Arab Awakening: America and Transformation of the Middle East, Brookings Institution Press, 2011.
• Tuch Hans, Communicating With the World: U.S. Public Diplomacy Overseas, New York, St.Martin’s Press, 1990.
• Uygur Hakkı, “İran ve Arap Baharı”, SETA Analiz, Sayı 52, Mart 2012,
• Yıldırım, Mustafa, “Şifre Çözücü: Project Democrasy, Sivil Örümceğin Ağında”, Toplumsal Dönüşüm Yayınları, İstanbul 2004.
• İNTERNET KAYNAKLARI
• Sinan Oğan, www. http://turksam.org/turuncu-devrimler-kitabi-birinci-bolum. E.T.26.03.2020)
• http://mustafakibaroglu.com/sitebuildercontent/sitebuilderfiles/mustafakibaroglu-seta-kureselaktorlerinsuriyestratejisi-nato-ekim2016.PDF. E.T.26.03.2020.
• https://www.nato.int/docu/review/2005/issue4/turkish/art1.html. E.T. 26.03.2020