Erken Modern Çağ ekonomileri tarıma dayalı iktisâdi teşebbüslerden müteşekkildir. Osmanlı İmparatorluğu’nda vaki olan iktisâdi sistem, esas itibariyle hüküm sürdüğü çağın karakteristik iktisâdi zihniyetini bünyesinde barındırır. Orta Çağ ve Erken Modern Çağ’da devletler, iktisâdi teşebbüslerden en önemli iktisâdi girdi kaynağı olan tarımın sürdürebilirliğini sağlamak için kanuni sistemler ihdâs etmiştir. Osmanlı İmparatorluğu’nun hukuk sisteminde genellikle tahrir defterlerinin ilk sayfalarında zikredilen ve kanunname adı ile neşredilen bu metinler, iktisâdi, mali ve sosyal sınırlamaları zikreden en önemli metinlerdir. Bu manada çalışmamızda, araştırma sahamız olan Gelibolu livasına tâbi Keşan nahiyesi kanuni sınırlamalar esas alınarak, 1519 yılı ile 1566 yılları arasında iktisâdi, mali ve sosyal düzende var olan değişim irdelenmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 6 Sayı: 17 |