Öz
Bu çalışmanın amacı Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dinleme Eğitimi ve Dinleme Becerisi Özyeterlik Algılarını tespit etmektir. Araştırma betimsel nitelikte olup araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. 247 Türkçe öğretmeni adayına, araştırmacılar tarafından geliştirilerek geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılan “Dinleme Özyeterlik Ölçeği” uygulanmıştır. Elde edilen veriler frekans, yüzde, t-testi, tek yönlü ANOVA ve basit regresyon analizleriyle SPSS paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonuçları değerlendirildiğinde Türkçe Öğretmeni adaylarının dinleme eğitimi ve dinleme becerisi özyeterlik algılarına sahip olduğu veya bu algılarının çeşitli nedenlere göre değiştiği görülmektedir. Çalışmada öğretmen adaylarının derslerde, günlük hayatta en fazla kullandıkları dinleme türleri tespit edilmiş olup, bu dinleme türlerinin önem derecesine göre sınıflandırılması yapılmıştır. Öğretmen adaylarının dinleme stilleri tespit edilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Çifçi, M. (2001). Dinleme Eğitimi ve Dinleme Eğitimini Etkileyen Faktörler. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 165-177.
- Dembo M..H. (2004). Motivation and learning strategies for college success: A self management approach. Lawrence Erlbaum Associates.
- Demirel, Ö. & Şahinel, M. (2006). Türkçe öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Doğan, Y. (2008).İlköğretim Yedinci Sınıf Öğrencilerinin Dinleme Becerisini Geliştirmede Etkinlik Temelli Çalışmaların Etkililiği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 261-286.
- Doğan, Y. (2011). Dinleme eğitimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Er, O. (2011). İlköğretim sekizinci sınıf Türkçe dersi öğretim programı dinleme/izleme alanının öğretmen görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Gücüyeter, B. (2009). Türk Dili ve Edebiyatı Derslerinde Dinleme Eğitimi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (2), 161-170.
- Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayınevi.
- Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşım ve modeller. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (5. Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
- Karadüz, A. (2010). Türkçe ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Dinleme Stratejilerinin Değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29(2), 39-55.
- Lee W.S. (2005). Encyclopedia of school psychology. Sage Publication.
- Maden, S. ve Durukan, E. (2011). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dinleme Stillerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 101Melanlıoğlu, D. (2012). Dinleme Becerisine Yönelik Ölçme Değerlendirme Çalışmalarında Üstbiliş Stratejilerinin Kullanımı. Turkish Studies,7(1), 1583-1595.
- MEB (2005). İlköğretim Türkçe dersi (1-5) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
- MEB (2005). İlköğretim Türkçe dersi (6-8) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
- Özbay, M. (2009). Anlama Teknikleri: II Dinleme eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.
- Özbay, M., Melanlıoğlu, D. (2012). Türkçe öğretim programlarının dinleme becerisi bakımından değerlendirilmesi. Turkish Studies.7(1). 87-97.
- Snyder C. R. ve Lopez S. (2002). Handbook of positive psychology. Oxford University Press US.
- Ş ahin A. (2011). İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Dinleme Becerisi Farkındalıklarının Sosyo-Ekonomik Düzeye Göre İncelenmesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), 178-189. Ş ahin, A., Aydın, G. ve Sevim, O. (2011). Cornell not alma tekniğinin dinlenilen metni anlamaya ve kalıcılığa etkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29.
- Ünalan, Ş. (1999). Yeni gelişmeler ışığında Türkçe öğretimi. Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Basımevi.
Öz
The aim of this study is to determine self-efficacy perceptions of pre-service Turkish teachers towards listening skills and education. A descriptive survey model was adopted for this study. Upon maintaining reliability and validity of the instrument, “listening self-efficacy scale” developed and by researchers was administered to 247 pre-service Turkish teachers. The data was analyzed by SPSS software for determining frequencies, t-test, percent, ANOVA scores and simple regression analysis. The results indicated that pre-service Turkish teacher had a selfefficacy perception towards listening skills and education, and these perceptions were changing according to varied reasons. In this study, listening types of pre-service teachers utilized frequently in lessons and everyday life were determined, and these types of listening were categorized according to their rates. By so, listening styles of preservice teachers were explored.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Çifçi, M. (2001). Dinleme Eğitimi ve Dinleme Eğitimini Etkileyen Faktörler. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 165-177.
- Dembo M..H. (2004). Motivation and learning strategies for college success: A self management approach. Lawrence Erlbaum Associates.
- Demirel, Ö. & Şahinel, M. (2006). Türkçe öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Doğan, Y. (2008).İlköğretim Yedinci Sınıf Öğrencilerinin Dinleme Becerisini Geliştirmede Etkinlik Temelli Çalışmaların Etkililiği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 261-286.
- Doğan, Y. (2011). Dinleme eğitimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Er, O. (2011). İlköğretim sekizinci sınıf Türkçe dersi öğretim programı dinleme/izleme alanının öğretmen görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Gücüyeter, B. (2009). Türk Dili ve Edebiyatı Derslerinde Dinleme Eğitimi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (2), 161-170.
- Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayınevi.
- Güneş, F. (2013). Türkçe öğretimi yaklaşım ve modeller. Ankara: PegemA Yayıncılık.
- Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (5. Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
- Karadüz, A. (2010). Türkçe ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Dinleme Stratejilerinin Değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 29(2), 39-55.
- Lee W.S. (2005). Encyclopedia of school psychology. Sage Publication.
- Maden, S. ve Durukan, E. (2011). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Dinleme Stillerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(4), 101Melanlıoğlu, D. (2012). Dinleme Becerisine Yönelik Ölçme Değerlendirme Çalışmalarında Üstbiliş Stratejilerinin Kullanımı. Turkish Studies,7(1), 1583-1595.
- MEB (2005). İlköğretim Türkçe dersi (1-5) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
- MEB (2005). İlköğretim Türkçe dersi (6-8) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
- Özbay, M. (2009). Anlama Teknikleri: II Dinleme eğitimi. Ankara: Öncü Kitap.
- Özbay, M., Melanlıoğlu, D. (2012). Türkçe öğretim programlarının dinleme becerisi bakımından değerlendirilmesi. Turkish Studies.7(1). 87-97.
- Snyder C. R. ve Lopez S. (2002). Handbook of positive psychology. Oxford University Press US.
- Ş ahin A. (2011). İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Dinleme Becerisi Farkındalıklarının Sosyo-Ekonomik Düzeye Göre İncelenmesi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), 178-189. Ş ahin, A., Aydın, G. ve Sevim, O. (2011). Cornell not alma tekniğinin dinlenilen metni anlamaya ve kalıcılığa etkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29.
- Ünalan, Ş. (1999). Yeni gelişmeler ışığında Türkçe öğretimi. Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Basımevi.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Mart 2013 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 9 Sayı: 2 |
Makaleler dergide yayınlandıktan sonra yayım hakları dergiye ait olur.
Dergide yayınlanan tüm makaleler, diğerleri tarafından paylaşılmasına olanak veren Creative Commons Alıntı-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası (CC BY-NC-ND 4.0) lisansı altında lisanslanır.