Teacher Views on Teaching Punctuation Marks

Yıl 2018, Cilt: 14 Sayı: 1, 372 - 385, 20.04.2018

Mehmet Kurudayıoğlu , Onur Dölek

https://doi.org/10.17860/mersinefd.371047

Cited By: 6

Öz

Punctuation has an important part in the development of basic language skills. Some studies in literature show that students’ use of punctuation marks is low. At this point, Turkish teachers have great responsibilities. In this research, Turkish teachers’ opinions were taken about the teaching process of punctuation marks. It is thought that these views may be important in terms of methods, techniques, strategies and measures to be developed for teaching punctuation and can contribute to the development of basic language skills indirectly. In this context,  the research aims to determine what kind of views and approaches Turkish teachers have regarding the process of teaching punctuation marks. The study group of this research involves thirty eight Turkish teachers. In the research, a semi-structure interview form which has six open-ended questions was used. To analyze the data obtained from the research, descriptive analysis method was used. In the research, it has been found that Turkish teachers are aware of the importance and function of punctuation marks to a large extent and that they prefer to use direct instruction and question-answer methods in their teaching of punctuation marks in basic language skills. Other results show that Turkish teachers find the activities of Turkish workbooks insufficient in both quality and quantity about punctuation and they use assessment and evaluation tools substantially to determine the usage level of punctuation marks such as written text analysis, gap filling, multiple choice test.

Anahtar Kelimeler

: punctuation marks, teaching, Turkish teacher

Noktalama İşaretlerinin Öğretimine İlişkin Öğretmen Görüşleri

Öz

Araştırmada
noktalama işaretlerinin öğretim süreci ile ilgili Türkçe öğretmenlerinin
görüşlerine başvurulmuştur. Bu görüşlerin noktalama öğretimine yönelik
geliştirilebilecek yöntem, teknik, stratejiler ve alınacak önlemler konusunda
önemli olabileceği ve dolaylı yoldan temel dil becerilerinin geliştirilmesine
katkı sağlayabileceği düşünülmüştür. Bu bağlamda araştırmanın amacı noktalama
işaretlerinin öğretilmesi sürecine ilişkin Türkçe öğretmenlerinin ne tür görüş
ve yaklaşımlara sahip olduğunu belirlemektir. Araştırmanın çalışma grubunu otuz
sekiz Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada altı açık uçlu sorudan
oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formundan yararlanılmıştır. Araştırmadan
elde edilen verilerin çözümlenmesinde betimsel çözümleme yöntemi kullanılmıştır.
Araştırmada Türkçe öğretmenlerinin noktalama işaretlerinin temel dil
becerilerindeki önem ve işlevinin büyük oranda farkında oldukları, noktalama
işaretlerinin öğretiminde düz anlatım ve soru-cevap yöntemlerini daha çok
yeğledikleri sonuçlarına ulaşılmıştır. Araştırmadan elde edilen diğer sonuçlar
ise Türkçe öğretmenlerinin noktalama işaretlerine yönelik Türkçe çalışma
kitaplarında yer alan etkinlikleri yeterli sayıda ve nitelikte bulmadıkları ve
noktalama işaretlerinin kullanım düzeyini belirlemeye yönelik büyük oranda
yazılı metin çözümlemesi, boşluk doldurma, çoktan seçmeli test gibi ölçme ve
değerlendirme çalışmaları yaptıklarıdır.

Anahtar Kelimeler

noktalama işaretleri, öğretim, Türkçe öğretmeni

Kaynakça

• Adıgüzel, M., S. (2004). Türkçe öğretim yöntemleri. İstanbul: Yeryüzü Yayınevi.
• Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2008). Yazılı ve sözlü anlatım (9. Baskı). Ankara: Akçağ Yayınları.
• Bağcı, H. (2011). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretleri ile yazım kurallarını uygulayabilme düzeyi. Türkish Studies, 6(1), 693-706.
• Bağcı, H., ve Karagül S. (2013). Yazım ve noktalama eğitimi. Abdurrahman Güzel ve Halit Karatay (Ed.), Türkçe öğretimi el kitabı içinde (ss. 307-334). Ankara: Pegem Akademi.
• Baydık, B., Ergül, C. ve Bahap Kudret, Z. (2012). Okuma güçlüğü olan öğrencilerin okuma akıcılığı sorunları ve öğretmenlerinin bu sorunlara yönelik öğretim uygulamaları. İlköğretim Online, 11(3), 778-789.
• Beyreli, L., Çetindağ, Z. ve Celepoğlu, A. (2015). Yazılı ve sözlü anlatım (8. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Creswell, J., W. (2016). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem ve yaklaşımları (2. Baskı). Selçuk Beşir Demir (Çev. Ed.), Ankara: Eğiten Kitap.
• Dawkins, J. (1995). Teaching punctuation as a rhetorical tool. CCC,46/4, 533-548.
• Dölek, O. ve Hamzadayı, E. (2016). Akran etkileşimine dayalı yazma etkinliklerinin 7. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerindeki etkisi. Turkish Studies, 11(3), 965-980.
• Ergin, S. (2009). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin noktalama işaretlerini kullanma becerileri. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Ankara.
• Erten, C. (1959). Örneklerle noktalama (3. Baskı). İstanbul: Bilgin Çocuk Yayınları.
• Gordon, I. (1988). Punctuation. Hong Kong: Longman English Guides.
• Hamzadayı E. ve Çetinkaya G. (2013). Dikte uygulamalarının 5. sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama becerilerine etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), 133-143.
• Johnson, B. ve Christensen, L. (2014). Eğitim araştırmaları: Nicel, nitel ve karma yaklaşımlar (4. Baskı ). Selçuk Beşir Demir (Çev. Ed.), Ankara: Eğiten Kitap.
• Kalfa, M. (2012). Türkçede noktalama. Ankara: Yargı Yayınevi.
• Kara, E. (2010). Yazım, noktalama ve dil bilgisel becerileri kazandırma bakımından 6. 7. 8. sınıf öğrenci çalışma kitaplarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Erzincan.
• Karabuğa, H. (2011). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım çalışmalarında noktalama işaretlerini ve yazım kurallarını kullanabilme düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniverstesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Bolu.
• Karakoyun, M., E. (2010). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerine Noktalama İşaretlerinin Öğretiminde İşbirlikli Öğrenme Tekniklerinden Jıgsaw I’in Akademik Başarıya Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Erzurum.
• Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Aksoy, Ö. (2012). Yazılı ve sözlü anlatım (9. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi (7. Baskı). Ankara: Engin Yayınları.
• Kerimoğlu, C. (2016). Dilbilgisi Yazımı ve Öğretimi. 2. Baskı, Ankara: Pegem Akademi.
• Kırbaş, B. (2010). Yeni Türkçe ders programına göre ilköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazma çalışmalarının yazım noktalama ve planlama açısından değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Erzurum.
• Maden, A. (2013). Aktif öğrenme tekniklerinin ilköğretim 6. sınıf öğrencilerinin yazım ve noktalama kuralları başarısı ve derse karşı tutumlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• MEB (2006). İlköğretim Türkçe öğretim programı ve kılavuzu (6, 7, 8. Sınıflar). Ankara.
• MEB (2015). Türkçe dersi öğretim programı (1-8. sınıflar için). Ankara.
• Onan, B. (2006). Ses olgusunun denetlenebilirliğibağlamında dil becerilerinin geliştirilmesinde etkili olduğu düşünülen fonolojik yönlendiriciler: noktalama işaretleri. TÜBAR-XX, 141-163.
• Sever, E. ve Memiş, A. (2013). Süreç temelli yazma modellerinin ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin yazım-noktalama becerisine ve yazma eğilimine etkisi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5(9), 243- 259.
• Pajares, F. ve Valiante, G. (2006). Self-efficacy beliefs and motivation in writing development. Macarthur A. C., Graham, S. ve Fitzgerald, J. (Ed), Handbook of writing research içinde (ss. 158-170). New York: The Guilford Press.
• Pekaz, K. (2007). İlköğretim sekizinci sınıf yazılı anlatımlarındaki ses olayları, noktalama, imlâ hataları ve anlatım bozukluklarının düzeltilmesinde ipucu ve geri bildirim teknikleri. Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Esntitüsü: Bolu.
• TDK (2012). Yazım Kılavuzu. 27. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Truss, L. (2003). Eats, shoots & leaves: the zero tolerance approach to punctuation. London: Profile Books.
• Uludağ, E. (2002). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazım ve noktalama kurallarını uygulama beceri düzeyleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 97-114.
• Yıldırım, A. ve Şimşek H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.