Okul Yöneticilerinin İletişim Becerilerinin Geliştirilmesinde Modül Temelli Uygulamalar

Yıl 2018, Cilt: 14 Sayı: 3, 1051 - 1069, 25.12.2018

Gönül Şener , Mukadder Boydak Özan

https://doi.org/10.17860/mersinefd.441830

Cited By: 1

Öz

Araştırmanın
amacı, modül temelli uygulamalar ile okul yöneticilerinin iletişim
becerilerinin gelişimini sağlamaktır. Araştırma, 2014-2015 eğitim öğretim
yılında Elazığ il merkezinde görev yapan ve yönetici rotasyonundan etkilenmemiş
okul yöneticileri üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada deney ve kontrol olmak
üzere iki grup belirlenmiştir. Deney grubuna toplam 12 saat modül temelli yüz
yüze eğitimler verilmiş, bunun yanı sıra moodle öğretim yönetim sistemleri
üzerinden de uygulamalar devam ettirilmiştir. Deneysel desene ilişkin başarı testi
yöneticilere öntest ve sontest olarak uygulanmıştır. Araştırma sonucunda,
iletişim yönetimi becerileri uygulamalarına katılan deney grubundaki okul
yöneticilerinin, uygulamalara katılmayan kontrol grubundaki okul yöneticilerine
göre başarılarının arttığı, kendi iletişim becerilerine ilişkin tutumlarının
olumlu yönde değiştiği görülmüştür. Bu sonuçlar doğrultusunda eğitim
fakültelerinde iletişim becerileri ile ilgili programların veya derslerin
konulması, yöneticiliğe başlayacakların iletişim becerileri ile ilgili eğitime
alındıktan sonra göreve başlatılmaları, görevde olanların hizmet içi
eğitimlerle iletişim becerilerinin geliştirilmesi, bu doğrultuda ilgili
kurs-seminer ve eğitimlere alınmaları önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler

İletişim becerileri, modül

Kaynakça

• Arslantaş, İ. (2002). Ortaöğretim okullarında iletişim. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Diyarbakır.
• Aydoğan, İ. ve Kaşkaya, A. (2010). İlköğretim okulu yöneticilerinin iletişim becerilerinin yönetici ve öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi, Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 1-16.
• Balcı, A. (2011). Sosyal bilimlerde araştırma: yöntem, teknik ve ilkeler (9. baskı). Ankara, Pegema Yayıncılık.
• Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve psikolojide ölçme. Ankara, ÖSYM.
• Bursalıoğlu, Z. (2011). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış (16. baskı). Ankara, Pegem A Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş. (2001). Deneysel desenler, öntest-sontest, kontrol grubu desen ve veri analiz kitabı (1. baskı). Ankara, Pegema Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 470-483.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara, Pegem Akademi Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri (4. baskı). Ankara, PegemA Akademi.
• Callan, V. (1993). Subordinate-manager communication in different sex dyads: consequences for job satisfaction, Journal of Occupational & Organizational Psychology. 66 (1), 13-28.
• Can, A. (2013). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. Ankara, Pegem Akademi Yayıncılık.
• Celep, C. (1992). İlkokullarda yönetici öğretmen iletişimi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 301-316.
• Cohen, L., Manion, L. and Morrison, K. (2007). Research methods in education (6th edition). London, Routledge Cottrell.
• Creswell, J. W. (2012). Educational research: planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research (4th edition). New Jersey, Pearson Education, Inc.
• Çelik, Ç. (2007). İlköğretim okulu müdürlerinin iletişim becerileri ile tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki (Gaziantep ili merkez ilçeleri örneği), Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
• Çelikkaya, H. (1998). Fonksiyonel eğitim sosyolojisi. (2. baskı). İstanbul, Alfa Yayın Dağıtım.
• Çepni, S., Bayrakçeken, S., Yılmaz, A., Yücel, C., Semerci, Ç., Köse, E., Sezgin, F., Demircioğlu, G. ve Gündoğdu, K. (2008). Ölçme ve değerlendirme. Ankara, Pagem Akademi.
• Çetinkaya, İ. (2011). Ortaöğretim okul müdürlerinin liderlik stilleri ve iletişim becerileri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Dağlı, A. (2000). İlköğretim okullarında iletişim, Çağdaş Eğitim Dergisi, (265), 37-42.
• Demir, K. (2000). Örgütlerde iletişim yönetimi yönetimde çağdaş yaklaşımlar. Ankara, Anı Yayıncılık.
• Demircan, A. (2001). İlköğretim okulu müdürleri yöneticilik becerilerine ne derece sahiptir?. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Eroğlu, E. (2011). İletişimci liderlik. Nüve Kültür Merkezi, Konya.
• Ersoy, S. (2006). İlköğretim Okullarında yönetici ve öğretmenler arasındaki iletişim sorunları (Van ili örneği), Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
• Fraenkel, J. R. and Wallen, N. E. (1996). How to design and evaluate research in education (3rd. edition ). New York, Mc Graw Hill Higher Education.
• Geçikli, F. (2004). Örgütsel iletişimin yöneticiler açısından değerlendirilmesi ve örgütsel iletişim yönetimi, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 20(1), 107-116.
• Güneş, K. (2007). İlköğretim okulu öğretmenlerinin okul müdürlerinin iletişim ve motivasyon becerileri ile ilgili algı ve beklentileri (İstanbul ili Avrupa Yakası örneği), Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Güngör, N. (2011). İletişim kuramlar, yaklaşımlar. Ankara, Siyasal Kitabevi.
• Gürses, T. (2006). Eğitim Örgütlerinde yöneticilerin etkili iletişim kurma becerilerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma (Kütahya merkez ilçe örneği), yayımlanmamış yüksek lisans tezi, dumlupınar üniversitesi, sosyal bilimler enstitüsü, Kütahya.
• Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
• Larson-Hall, J. (2010). A guide to doing statistics in second language research using SPSS. New York, NY, Routledge.
• Neuman, W. L. (2013). Toplumsal araştırma yöntemleri (6. baskı). (Çev. S. Özge). Yayınodası Yayıncılık, İstanbul.
• Orhon, N. ve Eriş, U. (2012). İletişim bilgisi, Nezih Orhon ve Ufuk Eriş (Editörler). Eskişehir, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Önsözden.
• Özbek, S. (1998). İlköğretim öğretmenlerinin okul müdürlerinin iletişim ve motivasyon becerilerine ilişkin algı ve beklentileri-İzmir ili örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Özdemirci, F. (2006, Mayıs). Kurumsal iletişim ve belge yönetimi. I. Uluslararası Bilgi Hizmetleri Sempozyumu: İletişim, s. 315-324, Türk Kütüphaneciler Derneği İstanbul Şubesi, İstanbul.
• Pallant, J. (2011). SPSS: survival manual (4th edition). Crowsnest, NSW, Allen & Unwin.
• Saran, U. (2001). Küresel değişim dinamiklerinin kamu yönetimi alanındaki etkileri, Türk İdare Dergisi, 73, (433), 41-49.
• Tan, K.C.D., Goh, K.N., Chia, S.L., and Treagust, D.F. (2002). Development and application of a two-tier multiple choice diagnostic instrument to assess high school students’ understanding of inorganic chemistry qualitative analysis, Journal of Research in Science Teaching, 39(4), 283-301.
• Taymaz, H. (2000). Okul yönetimi. (5. baskı). Ankara, Pegem A Yayıncılık.
• Tekin, Ö.B. (2009). Örgütlerde elektronik posta kullanımının örgütsel iletişime etkileri ve paristanbul dizayn ajansı’nda bir uygulama örneği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Tengilimoğlu, D. (2005). Hizmet işletmelerinde liderlik davranışları ile iş doyumu arasındaki ilişkinin belirlenmesine yönelik bir araştırma, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 23-45.
• Yıldırım, C. (1999). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara, ÖSYM.