Tüm dünyada yaygın olarak tüketilen çay ve kahvenin tip 2 diyabetli bireylerde glikoz kullanımı ve metabolizmasını etkileyebileceği düşünülmüştür. Amaç: Tip 2 diyabet veya insülin dirençli bireylerde kahve ile çay tüketiminin antropometrik ve biyokimyasal değerlerle ilişkisinin saptaması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma Ege Üniversitesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları BD polikliniğine 2015-2016 Aralık tarihleri arasında başvuran (18-65 yaş arası) tip 2 diyabetli ve insülin direnci olan bireylere veri toplama formu ile uygulanarak yürütülmüştür. Bulgular: Gönüllülerin (n=300, yaş ortalaması 45.0) %54.0’ü tip 2 diyabetiktir; %65.0’i oral antidiyabetik, %14.3’ü bazal insülin, %15.6’sı ise multipl enjektabl tedavisi kullanmaktadır. Tıbbi beslenme tedavisinin %62.7’si uygulanmamaktadır. Katılımcıların %48.3’ü Türk kahvesini, %73.0’ü çayı, %84.7’si granül kahveyi şekersiz tüketmektedir. Beden kütle indeksi (BKİ), bel çevresi, yağ oranı ortalaması sırasıyla (n=300) 33.6 kg/m2, (n=299) 108.6 cm, (n=287) %39.1 belirlenmiştir. HbA1c, total kolesterol, trigliserit, HDL kolesterol, LDL kolesterol, sistolik ve diyastolik kan basıncları ortalamaları sırasıyla (n=274) %6.3, (n=252) 207.7 mg/dL, (n=253) 166.8 mg/dL, (n=249) 50.1 mg/dL, (n=247) 126.1 mg/dL, (n=288) 123.7 mmHg, (n=288) 80.3 mmHg olarak saptanmıştır. Bireylerin günlük mL tüketim ortalaması 187.5 7 (n=70) yeşil çay, 564.7 (n=288) siyah çay, 53.0 (n=240) Türk kahvesi, 206.5 (n=115) granül kahvedir. Günlük ≥800 mL siyah çay tüketenlerde <800 mL siyah çay tüketenlere göre vücut yağ oranının normal olma durumu anlamlı olarak yüksek saptanmıştır (p<0.05). Sonuç: Kahveyle çayın etkisini saptamak amacıyla kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.
Bu çalışma Ege Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü 16/ECZ/001 nolu proje tarafından desteklenmiştir.
16/ECZ/001 nolu proje
İstatistiksel analiz konusunda desteklerinden dolayı Dr. Kıvanç Yüksel’e teşekkür ederiz
Tea and coffee, widely consumed around the world, were thought to affect glucose usage and metabolism in individuals with type 2 diabetes. Objective: To determine the relationship between coffee and tea consumption with anthropometric and biochemical values individuals with type 2 diabetes and insulin resistance was aimed. Method: The study was conducted with face-to-face questionnaires with individuals (ages 18-65), having type 2 diabetes or insulin resistance who applied to the Ege University Endocrinology and Metabolic Diseases Clinic between December 2015-2016. Results: Volunteers (n=300, average age 45.0) had type 2 diabetic (54.0%) uses oral antidiabetic (65.0%), basal insulin (14.3%), multiple injectable (15.6%) therapies. Medical nutrition therapy was not performed (62.7%). The participants consume Turkish coffee (48.3%) tea (73.0%) granulated coffee (84.7%) without sugar. Averages of Body Mass Index, waist circumference, fat ratio mean was determined as (n=300) 33.6 kg / m2, (n=299) 108.6 cm, (n=287) 39.1% respectively. HbA1c, total cholesterol, triglyceride, HDL cholesterol, LDL cholesterol, systolic and diastolic blood pressure averages were (n=274) 6.3%, (n=252) 207.7 mg / dL, (n=253) 166.8 mg / dL, (n=249) 50.1 mg / dL, (n=247) 126.1 mg / dL, (n=288) 123.7 mmHg, (n=288) 80.3 mmHg respectively. Individuals consumed mL/daily average of 187.5 7 (n=70) green tea, 564.7 (n=288) black tea, 53.0 (n=240) Turkish coffee, 206.5 (n=115) granulated coffee. The normal state of body fat was found to be significantly higher in those who consumed ≥800 mL of black tea daily, than those consumed <800 mL (p <0.05). Conclusion: Further studies are needed to determine effects of tea and coffee.
16/ECZ/001 nolu proje
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Proje Numarası | 16/ECZ/001 nolu proje |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2021 |
Gönderilme Tarihi | 13 Ağustos 2020 |
Kabul Tarihi | 16 Kasım 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 14 Sayı: 1 |
MEÜ
Sağlık Bilimleri Dergisi Doç.Dr. Gönül Aslan'ın Editörlüğünde Mersin
Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsüne bağlı olarak 2008 yılında
yayımlanmaya başlanmıştır. Prof.Dr. Gönül Aslan Mart 2015 tarihinde Başeditörlük görevine Prof.Dr.
Caferi Tayyar Şaşmaz'a devretmiştir. 01 Ocak 2023 tarihinde Prof.Dr. C. Tayyar Şaşmaz Başeditörlük görevini Prof.Dr. Özlem İzci Ay'a devretmiştir.
Yılda üç sayı olarak (Nisan - Ağustos - Aralık) yayımlanan dergi multisektöryal hakemli bir bilimsel dergidir. Dergide araştırma makaleleri yanında derleme, olgu sunumu ve editöre mektup tipinde bilimsel yazılar yayımlanmaktadır. Yayın hayatına başladığı günden beri eposta yoluyla yayın alan ve hem online hem de basılı olarak yayımlanan dergimiz, Mayıs 2014 sayısından itibaren sadece online olarak yayımlanmaya başlamıştır. TÜBİTAK-ULAKBİM Dergi Park ile Nisan 2015 tarihinde yapılan Katılım Sözleşmesi sonrasında online yayın kabul ve değerlendirme sürecine geçmiştir.
Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 16 Kasım 2011'dan beri Türkiye Atıf Dizini tarafından indekslenmektedir.
Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2016 birinci sayıdan itibaren ULAKBİM Tıp Veri Tabanı tarafından indekslenmektedir.
Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 02 Ekim 2019'dan beri DOAJ tarafından indekslenmektedir.
Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 23 Mart 2021'den beri EBSCO tarafından indekslenmektedir.
Dergimiz açık erişim politikasını benimsemiş olup, dergimizde makale başvuru, değerlendirme ve yayınlanma aşamasında ücret talep edilmemektedir. Dergimizde yayımlanan makalelerin tamamına ücretsiz olarak Arşivden erişilebilmektedir.
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.