Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Üçüncü basamak bir hastanede rotavirüs, enterik adenovirüs ve enterik parazit enfeksiyonlarının prevalansı ve demografik özellikleri: Altı yıllık retrospektif kesitsel çalışma

Yıl 2021, Cilt: 14 Sayı: 2, 199 - 207, 25.08.2021
https://doi.org/10.26559/mersinsbd.862795

Öz

Amaç: Bu çalışmada ishal ön tanılı hastaların rotavirüs, enterik adenovirüs ve enterik parazit inceleme sonuçlarının demografik verilerle ilişkilerinin analiz edilmesi amaçlandı. Yöntem: Ocak 2014 – Aralık 2019 tarihleri arasında Niğde Eğitim ve Araştırma Hastanesi laboratuvarında taze dışkı örneğinde immünkromatografik yöntemle çalışılmış rotavirüs, adenovirüs antijeni ve ışık mikroskobu altında 40x büyütmede parazit inceleme sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Test sonuçları yaşa, cinsiyete, uyruğa, mevsimlere, yıllara ve hastaneye başvuru şekline göre ki-kare yöntemi ile analiz edildi. p değeri <0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: İncelenen altı yıllık rotavirüs, adenovirüs ve dışkıda parazit inceleme testlerinin pozitiflik oranları; rotavirüs için %7.7, adenovirüs için %2.3 ve parazit inceleme için %16.8 olarak bulundu. Rotavirüs ve adenovirüs pozitifliği en yüksek 0-2 yaş grubunda (%11.1), parazit görülme oranları ise en yüksek 6-10 yaş grubunda (%23.9) tespit edildi. Rotavirüs pozitifliği kış aylarında, parazit görülme oranları ise yaz aylarında yüksek bulundu (p<0.001). Adenovirüs pozitifliği ise sonbahar ve kış aylarında yüksek oranda tespit edildi (p=0.009). Rotavirüs pozitifliği göçmenlerde daha yüksek oranda tespit edildi (p=0.021). Rotavirüs ve adenovirüs pozitifliği yatan hastalarda, gaitada parazit görülme oranları ayaktan başvuran hastalarda yüksek bulundu (p<0.001). Sonuç: Bölgemizde klinik tanı açısından rotavirüs ve adenovirüse bağlı gastroenteritlerin özellikle kış aylarında ve beş yaş ve altı çocuklarda daha fazla görüldüğü, bunun yanında parazitlere bağlı gastroenteritlerin de yaz aylarında ve 6-10 yaş arası çocuklarda daha sık rastlandığı göz önünde bulundurulmalıdır.

Destekleyen Kurum

Yok

Kaynakça

  • 1. Troeger C, Blacker BF, Khalil IA, et al. Estimates of the global, regional, and national morbidity, mortality, and aetiologies of diarrhoea in 195 countries: A systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2016. Lancet Infect Dis. 2018;18(11):1211-1228.
  • 2. Bányai K, Estes MK, Martella V, Parashar UD. Viral gastroenteritis. Lancet. 2018;392(10142):175-186.
  • 3. Mladenova Z, Steyer A, Steyer AF, et al. Aetiology of acute paediatric gastroenteritis in Bulgaria during summer months: prevalence of viral infections. J Med Microbiol. 2015;64(Pt 3):272-282.
  • 4. GBD 2015 Diarrhoeal Diseases Collaborators. Estimates of global, regional, and national morbidity, mortality, and aetiologies of diarrhoeal diseases: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015. Lancet Infect Dis. 2017;17(9):909–948.
  • 5. Jensen BH, Jokelainen P, Nielsen ACY, et al. Children attending day care centers are a year-round reservoir of gastrointestinal viruses. Sci Rep. 2019;9(1):3286.
  • 6. Midthun K, Greenberg HB, Hoshino Y, Kapikian AZ, Wyatt RG, Chanock RM. Reassortant rotaviruses as potential live rotavirus vaccine candidates. J Virol. 1985;53(3):949-954.
  • 7. World Health O. Rotavirus vaccines. Wkly Epidemiol Rec. 2007;82(32):285-295.
  • 8. Coşkun USŞ, Kasap T. Frequency of rotavirus and adenovirus in pediatric patients with acute gastroenteritis. J Contemp Med. 2019;9(1):85-88.
  • 9. Parashar UD, Bresee JS, Gentsch JR, Glass RI. Rotavirus. Emerg Infec Dis. 1998;4(4):561–570.
  • 10. Ostan İ, Kilimcioğlu AA, Girginkardeşler N, Özyurt BC, Limoncu ME, Ok UZ. Health inequities: lower socio-economic conditions and higher incidences of intestinal parasites. BMC Public Health. 2007;7:342.
  • 11. Gürbüz CE, Gülmez A, Özkoç S, et al. Distribution of ıntestinal parasites detected between September 2011-2018 at Dokuz Eylül University Medical Faculty Hospital. Turkiye Parazitol Derg. 2020;44(2):83-87.
  • 12. World Health Organization. Helminth control in school-age children. A guide for managers for control programmes. https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/44671/9789241548267_eng.pdf. 2011’de basıldı. 24 Mart 2020’de erişildi.
  • 13. World Health Organization. State of the art of new vaccine research and development. https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/69348/WHO_IVB_06.01_eng.pdf. Ocak 2006’da basıldı. 21 Mart 2020’de erişildi.
  • 14. Tate JE, Burton AH, Boschi-Pinto C, et al. 2008 estimate of worldwide rotavirus-associated mortality in children younger than 5 years before the introduction of universal rotavirus vaccination programmes: a systematic review and meta-analysis. Lancet Infect Dis. 2012;12:136-141.
  • 15. Lanata CF, Fischer-Walker CL, Olascoaga AC, et al. Global causes of diarrheal disease mortality in children <5 years of age: a systematic review. PLoS One. 2013;8(9):e72788.
  • 16. Ozsari T, Bora G, Kaya B, Yakut K. The Prevalence of rotavirus and adenovirus in the childhood gastroenteritis. Jundishapur J Microbiol. 2016;9(6):e34867.
  • 17. Aslantaş M, Kılıçaslan Ö, Engin MMN, ve ark. Akut viral gastroenterit olan çocuklarda Rotavirus ve Adenovirus prevalansı: Bir üçüncü basamak hastane verileri. Fam Pract Palliat Care. 2017;2(3):1-5.
  • 18. Gülbudak H, Kurnaz N, Tezcan-Ülger S, ve ark. Akut gastroenteritli hastalarda rotavirus ve enterik adenovirus sıklığının araştırılması. Turk Hij Den Biyol Derg. 2020;77(2):185-194.
  • 19. Otağ F, Direkel Ş, Özgür D, Delialioğlu N , Aslan G, Emekda G. Akut gastroenteritli çocuklarda rotavirüs ve enterik adenovirüs antijenlerinin hızlı immunokromatografik yöntemle araştırılması. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2012;5(3):18-23.
  • 20. Tüzüner U, Gülcen BS, Özdemir M, Feyzioglu B. Gastroenteritli çocuklarin diskilarinda adenovirus ve rotavirus sikligi ve mevsimsel dagilimi. Klimik Dergisi. 2016;29(3):121-124.
  • 21. Bicer S, Bezen D, Sezer S. Rotavirus and adenovirus infections in acute gastroenteritis cases in pediatric emergency service. ANKEM Dergisi. 2006;20(4):206-209.
  • 22. Tekin A. The frequency of rotavirusandenteric adenovirus in children with acute gastroenteritis in Mardin. J Clin Exp Invest. 2010;1(1):41-45.
  • 23. Topkaya AE, Aksungar B, Özakkaş F, Çapan N. Examination of rotavirus and enteric adenovirus in children with acute gastroenteritis. Türk Mikrobiyol Cem Derg. 2006;36(4):210-213.
  • 24. Demiray T, Topcu M, Aydemir O, et al. Prevalence of rotavirus and adenovirus in children with acute gastroenteritis. J Immunol Clin Microbiol. 2016;1(2):37-40.
  • 25. Bines JE, Liem NT, Justice FA, et al. Risk factors for intussusception in infants in Vietnam and Australia: adenovirus implicated, but not rotavirus, J Pediatr. 2006;149(4):452-460.
  • 26. Walls T, Shankar AG, Shingadia D. Adenovirus: an increasingly important pathogen in paediatric bone marrow transplant patients. Lancet Infect Dis. 2003;3(2):79-86.
  • 27. Panti-May JA, Zonta ML, Cociancic P, et al. Occurrence of intestinal parasites in Mayan children from Yucatán, Mexico. Acta Trop. 2019;195:58-61.
  • 28. Doğan N, Demirüstü C, Aybey A. Eskişehir Osmangazi Üniversitesinin beş yıllık bağırsak paraziti prevalansının türlere ve cinsiyetlere göre dağılımı. Turkiye Parazitol Derg. 2008;32(2):120-125.
  • 29. Öncel K. Distribution of ıntestinal parasites detected in Şanlıurfa Mehmet Akif Inan Education and Research Hospital between October 2015 and October 2016. Turkiye Parazitol Derg. 2018;42(1):20-27.
  • 30. Sánchez Thevenet P, Nancufil A, Oyarzo CM, et al. An ecoepidemiological study of contamination of soil with infective forms of intestinal parasites. Eur J Epidemiol. 2004;19(5):481-489

Prevalence and demographic features of rotavirus, enteric adenovirus and enteric parasite infections in a tertiary hospital: A six-year retrospective cross-sectional study

Yıl 2021, Cilt: 14 Sayı: 2, 199 - 207, 25.08.2021
https://doi.org/10.26559/mersinsbd.862795

Öz

Aim: In this study, it was aimed to analyze the relationship between rotavirus, enteric adenovirus, and enteric parasite examination results and demographic data of patients with pre-diagnosis of diarrhea. Method: Between January 2014 and December 2019, in Niğde Training and Research Hospital laboratory; in fresh stool samples, results of rotavirus-adenovirus antigen performed by immunochromatographic method and parasite examined under light microscope at 40x objective were evaluated retrospectively. The test results were analyzed with the chi-square method according to age, gender, nationality, seasons, years, and outpatient/hospitalized. The p-value of <0.05 was considered statistically significant. Results: Positivity rates of examined six-year rotavirus, adenovirus, and fecal parasite tests were 7.7% for rotavirus, 2.3% for adenovirus, and 16.8% for parasite analysis. Rotavirus and adenovirus positivity was highest in the 0-2 age group (11.1%), and the highest rate of parasites was in the 6-10 age group (23.9%). Rotavirus positivity was found to be high in the winter months and the rate of parasites in the summer months (p<0.001). Adenovirus positivity was found with a high rate in the autumn and winter months (p=0.009). Rotavirus positivity was found with a higher rate in immigrants (p=0.021). While rotavirus and adenovirus positivity was found to be higher inpatients, the rate of stool parasites was found to be higher in outpatients (p<0.001). Conclusion: In terms of clinical diagnosis in our region, it should be kept in mind that rotavirus and adenovirus-related gastroenteritis are more common especially in winter months and in children aged five and under five, while gastroenteritis due to parasites is more common especially in summer months and in children between the ages of 6-10 years.

Kaynakça

  • 1. Troeger C, Blacker BF, Khalil IA, et al. Estimates of the global, regional, and national morbidity, mortality, and aetiologies of diarrhoea in 195 countries: A systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2016. Lancet Infect Dis. 2018;18(11):1211-1228.
  • 2. Bányai K, Estes MK, Martella V, Parashar UD. Viral gastroenteritis. Lancet. 2018;392(10142):175-186.
  • 3. Mladenova Z, Steyer A, Steyer AF, et al. Aetiology of acute paediatric gastroenteritis in Bulgaria during summer months: prevalence of viral infections. J Med Microbiol. 2015;64(Pt 3):272-282.
  • 4. GBD 2015 Diarrhoeal Diseases Collaborators. Estimates of global, regional, and national morbidity, mortality, and aetiologies of diarrhoeal diseases: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015. Lancet Infect Dis. 2017;17(9):909–948.
  • 5. Jensen BH, Jokelainen P, Nielsen ACY, et al. Children attending day care centers are a year-round reservoir of gastrointestinal viruses. Sci Rep. 2019;9(1):3286.
  • 6. Midthun K, Greenberg HB, Hoshino Y, Kapikian AZ, Wyatt RG, Chanock RM. Reassortant rotaviruses as potential live rotavirus vaccine candidates. J Virol. 1985;53(3):949-954.
  • 7. World Health O. Rotavirus vaccines. Wkly Epidemiol Rec. 2007;82(32):285-295.
  • 8. Coşkun USŞ, Kasap T. Frequency of rotavirus and adenovirus in pediatric patients with acute gastroenteritis. J Contemp Med. 2019;9(1):85-88.
  • 9. Parashar UD, Bresee JS, Gentsch JR, Glass RI. Rotavirus. Emerg Infec Dis. 1998;4(4):561–570.
  • 10. Ostan İ, Kilimcioğlu AA, Girginkardeşler N, Özyurt BC, Limoncu ME, Ok UZ. Health inequities: lower socio-economic conditions and higher incidences of intestinal parasites. BMC Public Health. 2007;7:342.
  • 11. Gürbüz CE, Gülmez A, Özkoç S, et al. Distribution of ıntestinal parasites detected between September 2011-2018 at Dokuz Eylül University Medical Faculty Hospital. Turkiye Parazitol Derg. 2020;44(2):83-87.
  • 12. World Health Organization. Helminth control in school-age children. A guide for managers for control programmes. https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/44671/9789241548267_eng.pdf. 2011’de basıldı. 24 Mart 2020’de erişildi.
  • 13. World Health Organization. State of the art of new vaccine research and development. https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/69348/WHO_IVB_06.01_eng.pdf. Ocak 2006’da basıldı. 21 Mart 2020’de erişildi.
  • 14. Tate JE, Burton AH, Boschi-Pinto C, et al. 2008 estimate of worldwide rotavirus-associated mortality in children younger than 5 years before the introduction of universal rotavirus vaccination programmes: a systematic review and meta-analysis. Lancet Infect Dis. 2012;12:136-141.
  • 15. Lanata CF, Fischer-Walker CL, Olascoaga AC, et al. Global causes of diarrheal disease mortality in children <5 years of age: a systematic review. PLoS One. 2013;8(9):e72788.
  • 16. Ozsari T, Bora G, Kaya B, Yakut K. The Prevalence of rotavirus and adenovirus in the childhood gastroenteritis. Jundishapur J Microbiol. 2016;9(6):e34867.
  • 17. Aslantaş M, Kılıçaslan Ö, Engin MMN, ve ark. Akut viral gastroenterit olan çocuklarda Rotavirus ve Adenovirus prevalansı: Bir üçüncü basamak hastane verileri. Fam Pract Palliat Care. 2017;2(3):1-5.
  • 18. Gülbudak H, Kurnaz N, Tezcan-Ülger S, ve ark. Akut gastroenteritli hastalarda rotavirus ve enterik adenovirus sıklığının araştırılması. Turk Hij Den Biyol Derg. 2020;77(2):185-194.
  • 19. Otağ F, Direkel Ş, Özgür D, Delialioğlu N , Aslan G, Emekda G. Akut gastroenteritli çocuklarda rotavirüs ve enterik adenovirüs antijenlerinin hızlı immunokromatografik yöntemle araştırılması. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2012;5(3):18-23.
  • 20. Tüzüner U, Gülcen BS, Özdemir M, Feyzioglu B. Gastroenteritli çocuklarin diskilarinda adenovirus ve rotavirus sikligi ve mevsimsel dagilimi. Klimik Dergisi. 2016;29(3):121-124.
  • 21. Bicer S, Bezen D, Sezer S. Rotavirus and adenovirus infections in acute gastroenteritis cases in pediatric emergency service. ANKEM Dergisi. 2006;20(4):206-209.
  • 22. Tekin A. The frequency of rotavirusandenteric adenovirus in children with acute gastroenteritis in Mardin. J Clin Exp Invest. 2010;1(1):41-45.
  • 23. Topkaya AE, Aksungar B, Özakkaş F, Çapan N. Examination of rotavirus and enteric adenovirus in children with acute gastroenteritis. Türk Mikrobiyol Cem Derg. 2006;36(4):210-213.
  • 24. Demiray T, Topcu M, Aydemir O, et al. Prevalence of rotavirus and adenovirus in children with acute gastroenteritis. J Immunol Clin Microbiol. 2016;1(2):37-40.
  • 25. Bines JE, Liem NT, Justice FA, et al. Risk factors for intussusception in infants in Vietnam and Australia: adenovirus implicated, but not rotavirus, J Pediatr. 2006;149(4):452-460.
  • 26. Walls T, Shankar AG, Shingadia D. Adenovirus: an increasingly important pathogen in paediatric bone marrow transplant patients. Lancet Infect Dis. 2003;3(2):79-86.
  • 27. Panti-May JA, Zonta ML, Cociancic P, et al. Occurrence of intestinal parasites in Mayan children from Yucatán, Mexico. Acta Trop. 2019;195:58-61.
  • 28. Doğan N, Demirüstü C, Aybey A. Eskişehir Osmangazi Üniversitesinin beş yıllık bağırsak paraziti prevalansının türlere ve cinsiyetlere göre dağılımı. Turkiye Parazitol Derg. 2008;32(2):120-125.
  • 29. Öncel K. Distribution of ıntestinal parasites detected in Şanlıurfa Mehmet Akif Inan Education and Research Hospital between October 2015 and October 2016. Turkiye Parazitol Derg. 2018;42(1):20-27.
  • 30. Sánchez Thevenet P, Nancufil A, Oyarzo CM, et al. An ecoepidemiological study of contamination of soil with infective forms of intestinal parasites. Eur J Epidemiol. 2004;19(5):481-489
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Taylan Bozok 0000-0002-7094-4838

Tuğçe Şimşek Bu kişi benim 0000-0002-6611-978X

Yayımlanma Tarihi 25 Ağustos 2021
Gönderilme Tarihi 1 Şubat 2021
Kabul Tarihi 18 Şubat 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 14 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Bozok, T., & Şimşek, T. (2021). Üçüncü basamak bir hastanede rotavirüs, enterik adenovirüs ve enterik parazit enfeksiyonlarının prevalansı ve demografik özellikleri: Altı yıllık retrospektif kesitsel çalışma. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 14(2), 199-207. https://doi.org/10.26559/mersinsbd.862795
AMA Bozok T, Şimşek T. Üçüncü basamak bir hastanede rotavirüs, enterik adenovirüs ve enterik parazit enfeksiyonlarının prevalansı ve demografik özellikleri: Altı yıllık retrospektif kesitsel çalışma. Mersin Univ Saglık Bilim Derg. Ağustos 2021;14(2):199-207. doi:10.26559/mersinsbd.862795
Chicago Bozok, Taylan, ve Tuğçe Şimşek. “Üçüncü Basamak Bir Hastanede rotavirüs, Enterik adenovirüs Ve Enterik Parazit enfeksiyonlarının Prevalansı Ve Demografik özellikleri: Altı yıllık Retrospektif Kesitsel çalışma”. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 14, sy. 2 (Ağustos 2021): 199-207. https://doi.org/10.26559/mersinsbd.862795.
EndNote Bozok T, Şimşek T (01 Ağustos 2021) Üçüncü basamak bir hastanede rotavirüs, enterik adenovirüs ve enterik parazit enfeksiyonlarının prevalansı ve demografik özellikleri: Altı yıllık retrospektif kesitsel çalışma. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 14 2 199–207.
IEEE T. Bozok ve T. Şimşek, “Üçüncü basamak bir hastanede rotavirüs, enterik adenovirüs ve enterik parazit enfeksiyonlarının prevalansı ve demografik özellikleri: Altı yıllık retrospektif kesitsel çalışma”, Mersin Univ Saglık Bilim Derg, c. 14, sy. 2, ss. 199–207, 2021, doi: 10.26559/mersinsbd.862795.
ISNAD Bozok, Taylan - Şimşek, Tuğçe. “Üçüncü Basamak Bir Hastanede rotavirüs, Enterik adenovirüs Ve Enterik Parazit enfeksiyonlarının Prevalansı Ve Demografik özellikleri: Altı yıllık Retrospektif Kesitsel çalışma”. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 14/2 (Ağustos 2021), 199-207. https://doi.org/10.26559/mersinsbd.862795.
JAMA Bozok T, Şimşek T. Üçüncü basamak bir hastanede rotavirüs, enterik adenovirüs ve enterik parazit enfeksiyonlarının prevalansı ve demografik özellikleri: Altı yıllık retrospektif kesitsel çalışma. Mersin Univ Saglık Bilim Derg. 2021;14:199–207.
MLA Bozok, Taylan ve Tuğçe Şimşek. “Üçüncü Basamak Bir Hastanede rotavirüs, Enterik adenovirüs Ve Enterik Parazit enfeksiyonlarının Prevalansı Ve Demografik özellikleri: Altı yıllık Retrospektif Kesitsel çalışma”. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, c. 14, sy. 2, 2021, ss. 199-07, doi:10.26559/mersinsbd.862795.
Vancouver Bozok T, Şimşek T. Üçüncü basamak bir hastanede rotavirüs, enterik adenovirüs ve enterik parazit enfeksiyonlarının prevalansı ve demografik özellikleri: Altı yıllık retrospektif kesitsel çalışma. Mersin Univ Saglık Bilim Derg. 2021;14(2):199-207.

MEÜ Sağlık Bilimleri Dergisi Doç.Dr. Gönül Aslan'ın Editörlüğünde Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsüne bağlı olarak 2008 yılında yayımlanmaya başlanmıştır. Prof.Dr. Gönül Aslan Mart 2015 tarihinde Başeditörlük görevine Prof.Dr. Caferi Tayyar Şaşmaz'a devretmiştir. 01 Ocak 2023 tarihinde Prof.Dr. C. Tayyar Şaşmaz Başeditörlük görevini Prof.Dr. Özlem İzci Ay'a devretmiştir. 

Yılda üç sayı olarak (Nisan - Ağustos - Aralık) yayımlanan dergi multisektöryal hakemli bir bilimsel dergidir. Dergide araştırma makaleleri yanında derleme, olgu sunumu ve editöre mektup tipinde bilimsel yazılar yayımlanmaktadır. Yayın hayatına başladığı günden beri eposta yoluyla yayın alan ve hem online hem de basılı olarak yayımlanan dergimiz, Mayıs 2014 sayısından itibaren sadece online olarak yayımlanmaya başlamıştır. TÜBİTAK-ULAKBİM Dergi Park ile Nisan 2015 tarihinde yapılan Katılım Sözleşmesi sonrasında online yayın kabul ve değerlendirme sürecine geçmiştir.

Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 16 Kasım 2011'dan beri Türkiye Atıf Dizini tarafından indekslenmektedir.

Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2016 birinci sayıdan itibaren ULAKBİM Tıp Veri Tabanı tarafından indekslenmektedir.

Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 02 Ekim 2019'dan beri DOAJ tarafından indekslenmektedir.

Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 23 Mart 2021'den beri EBSCO tarafından indekslenmektedir.


Dergimiz açık erişim politikasını benimsemiş olup, dergimizde makale başvuru, değerlendirme ve yayınlanma aşamasında ücret talep edilmemektedir. Dergimizde yayımlanan makalelerin tamamına ücretsiz olarak Arşivden erişilebilmektedir.

154561545815459   

Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı  ile lisanslanmıştır.