Amaç: On sekiz yaş altı ve 18 yaş üstünde keratokonus nedeniyle çapraz bağlama tedavisi (ÇB) uygulanan hastalardaki korneal dansitometri değişimlerini karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir. Yöntem: Keratokonus tanısıyla ÇB uygulanan 55 hastanın 74 gözü çalışmaya alındı. 18 yaş ve altındaki hastalar grup 1’e dahil edilirken, 18 yaş üstündeki hastalar grup 2’ye dahil edildi. Hastaların ÇB öncesinde ve sonrasında Pentacam Scheimpflug görüntüleme sistemi ile kornea kalınlığı ve korneal dansitometri değerleri ölçülerek kaydedildi. Çapraz bağlama sonrası tüm hastaların kornea kalınlıkları ultrasonik pakimetri ile de ölçüldü ve Scheimpflug sistem ölçümleri ile karşılaştırma yapıldı. Bulgular: Grup 1’de ÇB öncesindeki korneal dansitometri değeri 19.84±2.67 GSU iken, işlem sonrası 21.54±3.32 GSU idi ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0.048). Benzer şekilde Grup 2’deki dansitometri değeri ÇB öncesinde 18.74±1.56 GSU iken, işlem sonrasında 24.53±10.46 GSU idi ve aradaki fark anlamlıydı (p<0.0001). Grup 1’de Scheimpflug görüntüleme sistemi ile ÇB öncesi ölçülen kornea kalınlığı 473.04±24.23 µ iken, grup 2’de 467.89±29.09 µ idi. Her iki grupta ÇB sonrası kornea kalınlıkları sırasıyla 461.88±27.64 µ ve 446.42±32.76 µ idi ve aradaki fark iki grupta da istatistiksel olarak anlamlıydı (sırasıyla p=0.003, p<0.0001). Sonuç: Keratokonus hastalarında, ÇB sonrasında, çocuk ve erişkinlerde korneal bulanıklık oluşmaktadır. Erişkinlerde çocuklara göre daha fazla bulanıklık olmaktadır. Bulanıklığın takibinde korneal dansitometri objektif veriler sunar. Bulanıklık olan kornealarda kalınlık takibi için ultrasonik pakimetri, Scheimpflug kameraya göre daha doğru ölçümler sunabilir.
Keratokonus çapraz bağlama korneal dansitometri korneal kalınlık pakimetri
Purpose: To compare the corneal densitometry in patients under and above 18 years of age who have had corneal collagen cross-linking (CXL) treatment for keratoconus. Method: Seventy-four eyes of 55 patients who have had corneal CXL with a diagnosis of keratoconus were included. Patients under 18 years were included in group 1, while patients over 18 years of age were in group 2. Corneal thickness and corneal densitometry were measured and recorded with Pentacam Scheimpflug imaging system, before and after corneal CXL. Corneal thicknesses of patients were also measured by ultrasonic pachymetry and compared with Scheimpflug system measurements, after CXL. Results: Corneal densitometry value before CXL was 19.84±2.67 GSU in group 1, while 21.54±3.32 GSU after the procedure and the difference was statistically significant (p=0.048). Similarly, corneal densitometry value in group 2 was 18.74±1.56 GSU before CXL, while 24.53±10.46 GSU after the procedure and the difference was significant (p<0.0001). Corneal thickness measured before CXL with the Scheimpflug imaging system was 473.04±24.23 µ in group 1 and 467.89±29.09 µ in group 2. Corneal thickness after CXL were 461.88±27.64 µ and 446.42±32.76 µ in group 1 and group 2, respectively, and the difference was statistically significant (p=0.003, p<0.0001, respectively). Conclusion: Corneal haze occures in children and adults after CXL in keratoconus. More haze occurs in adults than children. Corneal densitometry provides objective data in haze. Ultrasonic pachymetry can provide more accurate measurements than Scheimpflug camera in thickness measurements of corneas with haze.
Keratoconus crosslinking corneal densitometry corneal thickness pachymetry
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2022 |
Gönderilme Tarihi | 19 Şubat 2022 |
Kabul Tarihi | 24 Mayıs 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 15 Sayı: 2 |
MEÜ
Sağlık Bilimleri Dergisi Doç.Dr. Gönül Aslan'ın Editörlüğünde Mersin
Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsüne bağlı olarak 2008 yılında
yayımlanmaya başlanmıştır. Prof.Dr. Gönül Aslan Mart 2015 tarihinde Başeditörlük görevine Prof.Dr.
Caferi Tayyar Şaşmaz'a devretmiştir. 01 Ocak 2023 tarihinde Prof.Dr. C. Tayyar Şaşmaz Başeditörlük görevini Prof.Dr. Özlem İzci Ay'a devretmiştir.
Yılda üç sayı olarak (Nisan - Ağustos - Aralık) yayımlanan dergi multisektöryal hakemli bir bilimsel dergidir. Dergide araştırma makaleleri yanında derleme, olgu sunumu ve editöre mektup tipinde bilimsel yazılar yayımlanmaktadır. Yayın hayatına başladığı günden beri eposta yoluyla yayın alan ve hem online hem de basılı olarak yayımlanan dergimiz, Mayıs 2014 sayısından itibaren sadece online olarak yayımlanmaya başlamıştır. TÜBİTAK-ULAKBİM Dergi Park ile Nisan 2015 tarihinde yapılan Katılım Sözleşmesi sonrasında online yayın kabul ve değerlendirme sürecine geçmiştir.
Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 16 Kasım 2011'dan beri Türkiye Atıf Dizini tarafından indekslenmektedir.
Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2016 birinci sayıdan itibaren ULAKBİM Tıp Veri Tabanı tarafından indekslenmektedir.
Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 02 Ekim 2019'dan beri DOAJ tarafından indekslenmektedir.
Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 23 Mart 2021'den beri EBSCO tarafından indekslenmektedir.
Dergimiz açık erişim politikasını benimsemiş olup, dergimizde makale başvuru, değerlendirme ve yayınlanma aşamasında ücret talep edilmemektedir. Dergimizde yayımlanan makalelerin tamamına ücretsiz olarak Arşivden erişilebilmektedir.
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.